شفت (گیلان)
شَفت یکی از شهرهای استان گیلان از توابع بخش بخش مرکزی شهرستان شفت است. این شهر با جمعیت ۸،۱۸۴ نفر (برآورد ۱۳۹۵) مرکز شهرستان شفت است.[۲] شفت در سال ۱۳۷۴ از شهرستان فومن جدا گردید و پس از تشکیل شهرستان شفت، به عنوان مرکز آن تعیین شد. این شهر دارای موقعیت جلگه‌ای و در فاصله ۳۰ کیلومتری جنوب باختری رشت و ۵ کیلومتری جنوب خاوری شهر فومن واقع شده که با توجه به نزدیکی کوهستان‌های تالش دارای اقلیم معتدل کوهپایه ای است. رودخانه سیامزگی از کنار و کانال پشتِ جاده از قلب آن می‌گذرد.[۳]
| شفت شٚفت | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | گیلان |
| شهرستان | شفت |
| بخش | مرکزی |
| مردم | |
| جمعیت | ۸,۱۸۴ نفر (۱۳۹۵)[۱] |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۴۷ متر |
| اطلاعات شهری | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۱۳ |
  شفت | |
مردم و زبان ویرایش
در شفت مردم گیلک[۴] و تالش[۵] در کنار هم زندگی می‌کنند و زبان‌های گیلکی با گویش بیه‌پس[۶] و تالشی با گویش جنوبی رایج است.
پیشینه ویرایش
در متون تاریخی، بارها از شفت نام برده شده‌است. مرکز شفت، گوراب شفت خوانده می‌شد که در نزدیکی روستای نصیرمحله امروزی قرار داشت و آثاری از آن بجای مانده‌است.[۷]
لغتنامهٔ دهخدا از قول چند منبع قدیمی‌تر می‌نویسد: شفت قصبه و مرکز دهستان شفت از دهستان‌های چهارگانهٔ بخش مرکزی شهرستان فومن است. قریه‌ای است از گیلان واقع در نه هزار گزی جنوب شرقی فومن که در آنجا ظروف مانند کاسه و حقه و مرتبان کاشی نیک سازند. روزهای دوشنبه بازار عمومی دارد.
منابع ویرایش
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران). ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳خ.
- ↑ صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، مرکز گیلان بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۰-۲۹ توسط Wayback Machine، بازدید: ۹ اکتبر ۲۰۰۸. همشهری آن‌لاین، ۱۸ مهر ۱۳۸۷ بایگانی‌شده در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine، بازدید: ۹ اکتبر ۲۰۰۸.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ اوت ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۵ مه ۲۰۲۲.
- ↑ A COMPARATIVE DIALECTAL DESCRIPTION OF IRANIAN TALESHI, Daniel Paul, 2011, Page 16. کاراکتر line feed character در
|عنوان=در موقعیت 48 (کمک) - ↑ گویش گیلکی لاهیجان. واژه‌نامه و پاره‌ای ویژگی‌های آوایی و ساخت‌واژه‌ای. جلد اول. دکتر نادر جهانگیری. چاپ دانشگاه مطالعات خارجی توکیو.
- ↑ همشهری آن‌لاین، ۱۸ مهر ۱۳۸۷ بایگانی‌شده در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine، بازدید: ۹ اکتبر ۲۰۰۸.
 | این یک مقالهٔ خرد یک مکان جغرافیایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |