شیب تنوع گونه‌ای در عرض جغرافیایی
غنای گونه‌ای یا تنوع زیستی، از قطب‌ها به سوی مناطق استوایی برای طیف گسترده‌ای از جانداران خشکی و دریایی افزایش می‌یابد که اغلب به عنوان شیب تنوع گونه‌ای در عرض جغرافیایی (به انگلیسی: Latitudinal gradients in species diversity) شناخته می‌شود.[۱] LDG یکی از شناخته‌شده‌ترین الگوها در بوم‌شناسی است.[۱] شیب تنوع گونه‌ای در عرض جغرافیایی در گذشته زمین به درجه‌های گوناگونی دیده شده‌است.[۲] یک روند موازی با ارتفاع (شیب ارتفاعی تنوع گونه‌ای) پیدا شده‌است،[۳] اگرچه این موضوع کمتر مورد مطالعه قرار گرفته‌است.[۴]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Hillebrand, H (February 2004). "On the generality of the latitudinal diversity gradient" (PDF). The American Naturalist. 163 (2): 192–211. doi:10.1086/381004. PMID 14970922.
- ↑ Sahney, Sarda; Benton, Michael J (7 April 2008). "Recovery from the most profound mass extinction of all time". Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences. 275 (1636): 759–765. doi:10.1098/rspb.2007.1370. PMC 2596898. PMID 18198148.
- ↑ McCain, Christy M. (February 2005). "Elevational Gradients in Diversity of Small Mammals" (PDF). Ecology. 86 (2): 366–372. doi:10.1890/03-3147. Archived from the original (PDF) on 2020-02-08.
- ↑ Rahbek, Carsten (June 1995). "The elevational gradient of species richness: a uniform pattern?". Ecography. 18 (2): 200–205. doi:10.1111/j.1600-0587.1995.tb00341.x.