صدرالممالک یک لقب است که پیشینه آن به دوره صفویان باز می‌گردد. صدرالممالک منصبی مشابه وزیر دادگستری داشت. این منصب در اوایل دوره قاجار به امیر دیوان تبدیل شد و سپس وزیر عدلیه جایگزین آن گردید. در دوران ناصرالدین شاه با اینکه منصب صدرالممالک عملاً از میان رفته بود، همچنان این لقب به اشخاص داده می‌شد و پس از مدتی در خانواده میرمحمدحسین عضدالملک قزوینی موروثی گردید.[۱] در تاریخ ایران چندین تن با لقب صدرالممالک شناخته می‌شوند:

منابع ویرایش