طایفه علاالدینی

طایفه علاالدینی

طایفه علاالدینی یکی از سه شاخه احمدی ، مهمدی و علاالدینی ایل بهمئی میباشد

علاالدین خود از نوادگان مهمد می‌باشد ولی به دلیل ازدیاد جمعیت و همچنین ساختار سیاسی خوانین ایل بهمئی خود یک تیره قلمداد میشود

تیره ها و طوایف علاالدینی

علاالدینی ها در ساختار سیاسی و ایلیاتی خود به شش تیره نسبی، سه تیره سببی و دهها تیره کوچکتر که خین چو«نوعی پیمان برادری در قوم لر» علاالدینی ها می‌باشند تقسیم میشود.

تیره های نسبی عبارت اند از: شیخ ، محمد ، خواجه امیری ، میراحمد ، قنبر و نعمت الله

همچنین تیره ابدالی هم یکی از تیره های علاالدینی بود که به مرور زمان در میان سایر طوایف علاالدینی ادغام شد و هم اکنون تنها دهه هادی بصورت مستقل میباشند

تیره های سببی عبارت اند از: مهمدمیسا«گرمسیری»، عالی مهمد و طوایف دار قلعه اعلا«بایندری ، بتلی ، آهنگر ، عمله»

تیره های چو و خین عبارت اند از: دهه طاهر ، کرایی ، سادات سید جمال‌الدین حسین ، سادات شیخ هابیل ، دهه ماغری ، دهه غیبی ، دهه موولی ، دهه گله ، دهه مشهدی ، بارزی ، شیوندی ، دهه جمعه ، دهه ریور ، دهه قاظم ، کمایی بهره ، سادات رضا توفیق ، دهه نقدی ، غندی و....

در میان تیره های علاالدینی تیره شیخ بزرگترین و پرجمعیت ترین میباشد.

مناطق علاالدینی نشین

مناطقی که علاالدینی ها در آن سکونت دارند از کوه های سر به فلک کشیده قارون تا تپه های ماهوری امیدیه می‌باشد.

این تیره در دو استان خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد سکونت دارند.

جنگ ستون علاالدینی بهمئی

علاالدینی ها در سال ۱۳۱۶ به رهبری خداکرم خان ایزدپناه که سرپرست تیره های علاالدینی بود بر علیه بعضی سیاست های رضا شاه قیام کردند که پس از چند ماه جنگ خونین شکست خوردند و تعداد زیادی از بزرگان ایل و همچنین خداکرم خان خانطلا تیرباران شدند و عده زیادی هم به زندان رفتند.

جنگ دشت شیر

در سال ۱۳۲۲ شمسی وقتی اختلافات بین ابوالقاسم خان بختیاری و دولت محمدرضا شاه بالا کشید در مناطقی از چهارمحال و بختیاری تنش هایی ایجاد شد خان بختیاری برای مستحکم کردن قوای خود به سوی گرمسیر جانکی و بهمئی آمد و از آنان امداد طلبید که کلیه طوایف جانکی و مهمدی و علاالدینی بهمئی به کمک ابوالقاسم خان رفتند و در مناطق قلعه تل ، باغ‌ملک و دشت شیر در حوالی میداوود با حکومت وقت درگیر شدند و تلفات سنگینی به آنان وارد کردند