عرض‌های اسبی

منطقهٔ بادهای ضعیف و متغیر معمولاً توأم با هوای داغ و بی‌بارش که ناشی از واچرخندهای جنب‌حاره‌ای عرض‌های 30 تا 40 درجه است

در جغرافیای کره زمین، عرض‌های اسبی[۱] (انگلیسی: Horse latitudes) یا عرض‌های کُندبادی، منطقهٔ بادهای ضعیف و متغیر معمولاً توأم با هوای داغ و بی‌بارش است که ناشی از واچرخندهای جنب‌حاره‌ای، واقع در عرض‌های ۳۰ تا ۳۵ درجهٔ هر دو نیمکرهٔ شمالی و جنوبی می‌باشد.

مکان‌های نسبی عرض‌های اسبی.

عرض‌های اسبی را پشته‌های جنب‌مدارگانی یا پرفشارهای جنب‌حاره‌ای نیز می‌نامند. این عرض‌ها یک مرکز پرفشار در محل واگرایی بادهای بسامان و بادهای غرب‌وزان هستند.

عرض‌های اسبی در اقیانوس‌ها به منطقه بدون باد معروف بوده و برای کشتی‌های بادبانی به منزله مانعی جهت دست‌یابی به سوی دیگر به‌شمار می‌رفته‌اند.

ریشه نام‌گذاری ویرایش

بر پایه دانشنامه‌های آمریکانا و بریتانیکا وجه تسمیه این نام یکی از سه صورت زیر است:

  1. کشتی‌هایی که از دریای کاراییب، فراورده‌های منطقه به ویژه اسب را به نیوانگلند می‌بردند، به دلیل نبود باد و به پایان رسیدن علوفه، اسب‌ها را در آب می‌ریختند و پیکرهای شناور و بیجان اسبان وجه تسمیه این منطقه بوده است.
  2. به دلیل فراوانی و پرورش اسب این منطقه به این نام معروف شده است.

۳-دریانوردان اسپانیایی می‌گفته‌اند که بادهای این ناحیه همچون یک مادیان، پیش‌بینی‌ناپذیرند.[۲]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. «عرض‌های اسبی، عرض‌های کُندبادی» [علوم جَوّ] هم‌ارزِ «horse latitudes»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ عرض‌های اسبی)
  2. «عرض جغرافیایی اسب (مدار بدون باد) ویک واقعیت تاریخی». هوا و اقلیم‌شناسی ایران. ۲۲ بهمن ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳.