عینیگرایی (فلسفه)
عینیگرایی (به فرانسوی: Objectivité) بیطرفی محقق در فرایند تحقیق و دوری از ارزشها و گرایشهای فردی در بازگویی و واکاوی رویدادها است.[۱] ناظر عینیتگرا کوشش میکند تا جهان را مستقل از ذهن خود مشاهده کند و بر این باور است که، فقط و فقط یک حقیقت جدای از نحوهٔ برداشت و تفکر انسان وجود دارد.
در میان فلاسفه ایرانی ابن سینا و ملاصدرا با دو دیدگاه متفاوت به نحوهٔ شناخت عینی انسان از جهان پرداختهاند.[۲]
شناخت ویرایش
دوگونهٔ متفاوت در شناسایی با توجه به ذات منظره وجود دارد، که هرکدام از این دو رده میتوانند با توجه به ناظر یا ناظران شناسا عینی یا ذهنی باشند:[۳]
- پدیده مستقل از ذهن انسان مانند شیء خارجی و ویژگیهای آن و رویدادها
- دانش، باور، حکم، نظریه، جمله و بازنمایی ذهنی:
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ عضدانلو، حمید (۱۳۸۴). آشنایی با مفاهیم اساسی جامعهشناسی. نی.
- ↑ مجتبی جلیلی مقدم، حسین معصوم (۱۳۹۲). «امکان معرفت عینی به عالم خارج در فلسفهٔ ابن سینا و صدرالمتألهین» (PDF). فصلنامه علمی-پژوهشی آیین حکمت شمارهٔ مسلسل ۱۸. دریافتشده در ۲۲ آوریل ۲۰۱۷.[پیوند مرده]
- ↑ مجید ملایوسفی (۱۳۸۳). «مسألهٔ عینیت پیشینهٔ تاریخی و وجوه فلسفی» (PDF). نامهٔ حکمت شمارهٔ ۴. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۳ آوریل ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۳ آوریل ۲۰۱۷.
- ↑ causal independence
- ↑ constitutional independence
- ↑ cognitive independence
- ↑ minimal objectivism
- ↑ modest objectivism
- ↑ strong objectivism
- ↑ consensus theories
- ↑ intersubjective
- ↑ actual
- ↑ counterfactual
- ↑ indexical theories
- ↑ metarepresentational theories
- ↑ correspondence theories