عبارت فرار به جلو اشاره به تاکتیکی معروف در عرصهٔ سیاست[۱] و نوعی مغالطه از مغالطات مقام دفاع دارد که در آن فردِ موردِ نقد، که قادر به دفاع منطقی از موقعیت خود نیست، از پاسخگویی فرار می‌کند، و با محق جلوه دادن خود سعی دارد به جای موضع ضعف از موضع قدرت سخن بگوید.[۲] این مغالطه معمولاً با فرافکنی همراه است.[۳]

کسانی که از تاکتیک فرار به جلو استفاده می‌کنند قصد بحث ندارند بلکه در پی شکست دادن طرف دیگر یا اطراف دخیل در بحث،[۴][۵] یا مدیریت بحران در شرایط ضعف هستند.[۶]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. انتخابات نهم ریاست جمهوری. Intishārāt-i Markaz-i Asnād-i Inqilāb-i Islāmī. انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی،. 2006. Retrieved 2018-04-11.
  2. "تفکر منطقی، مغالطات سیاسی (۴) – «فرار رو به جلو»". archive.is. 2018-04-11. Archived from the original on 17 October 2017. Retrieved 2018-04-11.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  3. "فرار به جلو برای دَر رفتن از نقد!". زریوار خبر. 2016-10-25. Archived from the original on 14 February 2020. Retrieved 2018-04-11.
  4. خراسان, رصد - دفتر پژوهش روزنامه (2014-02-05). "فرار به جلو تاکتیک جدید دولت". رصد - دفتر پژوهش روزنامهٔ خراسان. Retrieved 2018-04-11.
  5. «"فرار رو به جلو" سیاست جدید وزارت ارشاد/ ۸ سؤالی که مرادخانی باید به آن‌ها پاسخ دهد!». جهان نیوز. ۲۰۱۵-۰۹-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۱۸.
  6. «تاکتیک فرار به جلو برای گرفتن تضمین امنیتی». ایران‌نبرد. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۱۸.