فروزمین

واحد یا قطعهٔ ساختاری کشیده و به‌نسبت فروافتاده‌ای از پوسته که از دو بَرِ بلند خود با گسل محصور شود.

در زمین‌شناسی فروزَمین یا فروبوم[۲] نوعی از دره است. فروزمین دره‌ای است که بر اثر نشست زمین در میان دو گسل موازی پدید آمده‌باشد.

شیاروار آریده[۱] بر سطح کرهٔ ماه نمونه‌ای از یک فروزمین در کُرات دیگر است.

اگر قطعه‌ای از پوسته زمین، در اثر فعالیت دو گسل معمولی که آن را محدود می‌کند با لغزش تقریباً مساوی، از نواحی اطراف پائین‌تر قرار گیرد، آن را فروزمین می‌نامند. گسل‌های معمولی به‌وجود آورندهٔ فروزمین اغلب پرشیب می‌باشند.

معروف‌ترین انواع آن دره رود اردن و دریای مرده و دریای سرخ است.

منابع ویرایش

  1. Rima Ariadaeus
  2. «فروبوم» [زمین‌شناسی، ژئوفیزیک] هم‌ارزِ «graben»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ فروبوم)
  • پورکرمانی، م. و ادیب، ا. زمین‌شناسی ساختمانی، انتشارات دانشگاه پیام نور