فلیسطی‌ها
فلیسطی‌ها (به عبری: פלשתים، تلفظ: پلیشتیم؛ به مصری: 𓊪𓏲𓂋𓏤𓏤𓐠𓍘𓇋𓍑، تلفظ: پلشتو؛ به یونانی کوینه: Φυλιστιείμ، تلفظ: پالاییستیم) قومی باستانی بودند که در سواحل جنوبی کنعان در طول دوره عصر آهن زندگی می‌کردند. فلیسطی‌ها به عنوان یک گروه مهاجر از تمدن اژه سرچشمه گرفتند که در حدود ۱۱۷۵ قبل از میلاد در کنعان در طی فروپاشی اواخر عصر برنز ساکن شدند. به زیستگاه این قوم فلیسطیه گفته می‌شد. با گذشت زمان، آنها به تدریج عناصر جوامع بومی سامی شام را با حفظ فرهنگ منحصر به فرد خود جذب کردند.[۱] در سال ۶۰۴ قبل از میلاد، حکومت فلیسطی‌ها پس از اینکه قرن‌ها تحت انقیاد امپراتوری آشوری نو (۹۱۱–۶۰۵ قبل از میلاد) بود، سرانجام توسط نبوکدنصر دوم، پادشاه امپراتوری بابل نو نابود شد.[۲] فلیسطی‌ها پس از تبدیل شدن به بخشی از امپراتوری بابل نو و پس از آن امپراتوری ایران، هویت قومی متمایز خود را از دست دادند و تا اواخر قرن پنجم قبل از میلاد به عنوان یک قوم از اسناد تاریخی و باستان‌شناسی ناپدید شدند.[۳]
فلیسطی‌ها در تَنَخ، مجموعهٔ متون مقدس یهودیان، به دلیل درگیری با مردم کنعانی منطقه، به ویژه اسرائیلیان، شناخته شده‌اند. اگرچه تنخ منبع اصلی اطلاعات در مورد فلیسطی‌ها است، اما برای اولین بار آنها در نقش برجسته ای در معبد رامسس سوم در هابو که در آن پلشتو (به مصری: 𓊪𓏲𓂋𓏤𓏤𓐠𓍘𓇋𓍑) نامیده شده‌اند، در اسناد تاریخی ظاهر شده‌اند.[۴][۵] آنها همچنین فرهنگ مادی متمایزی را به یادگار گذاشتند.[۱]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Aaron J. Brody; Roy J. King (2013). "Genetics and the Archaeology of Ancient Israel". Human Biology (به انگلیسی). 85 (6): 925. doi:10.13110/humanbiology.85.6.0925. ISSN 0018-7143.
- ↑ St. Fleur, Nicholas. 2019."DNA Begins to Unlock Secrets of the Ancient Philistines." The New York Times.
- ↑ (Meyers 1997، ص. 313).
- ↑ Raffaele D'Amato; Andrea Salimbeti (2015). Sea Peoples of the Bronze Age Mediterranean ح. ۱۴۰۰ BC-۱۰۰۰ BC. Bloomsbury Publishing. pp. 30–32. ISBN 978-1-4728-0683-3.
- ↑ Hans Wildberger (1979) [1978]. Isaiah 13-27: A Continental Commentary. Translated by Thomas H. Trapp. Fortress Press. p. 95. ISBN 978-1-4514-0934-5.
 | این یک مقالهٔ خرد فلسطین است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |