قارچ سیلوسایبین

اطلاعات بیشتر: روان‌گردان

قارچ‌های سایلوسایبین(ماشروم) (به انگلیسی: Psilocybin mushroom) که به‌طور عامیانه، قارچ جادویی یا مجیک ماشروم (به انگلیسی: Magic mushroom) نیز نامیده می‌شوند، دسته‌ای چندتباری از قارچ‌های چتری حاوی مادهٔ توهم‌زای سایلوسایبین هستند که پس از مصرف توسط انسان، به سایلوسین تبدیل می‌شود که خاصیت روان‌گردان دارند.

قارچ سایلوسایکیر کوبنسیس

سرده‌های زیستی حاوی این قارچ‌ها، شامل کوپلندیا،ژیمنوپیلوس ،اینسایبی ،پانائولوس، فولیوتینا ،پلوتئوس و سربرهنه‌ها هستند.

قارچ‌های جادویی، از گذشته‌های دور و همچنین در فرهنگ‌های بومی دنیای جدید، در زمینه‌های طالع‌بینی و زمینه‌های مذهبی و معنوی، مورد استفاده بوده و همچنان هستند. مواردی مرتبط با این قارچ‌ها در سنگ‌نگاره‌های به‌جا مانده از عصر حجر در آفریقا و اروپا به تصویر کشیده شده‌اند، اما مشهورترین آن‌ها در مجسمه‌ها، نمادهای سنگی تاریخی و گلیف‌های مربوط به دوران پیشاکلمبی، در سرتاسر آمریکای شمالی، مرکزی و جنوبی دیده شده‌اند.

تاریخچه

پیشاتاریخ

سایلوسایبین

سایلوسین

هنر سنگ‌نگاری ماقبل تاریخ در نزدیکی ویلار دل هومو در اسپانیا، این فرضیه را ارائه می‌دهد که قارچ سایلوسابین هیسپانیا در مراسم مذهبی ۶۰۰۰ سال پیش، مورد استفاده قرار گرفته‌است.

گونه‌های توهم‌زا از سردهٔ سربرهنه‌ها دارای سابقه استفاده در میان مردم بومی آمریکای میانه در تجمعات مذهبی، فال‌بینی، طالع‌بینی و شفابخشی، از دوران پیشاکلمبی تا به امروز بوده‌است. سنگ‌نگاره‌ها و نقوش این قارچ‌ها در گواتمالا نیز پیدا شده‌است. یک تندیس قدیمی از حدود ۲۰۰ سال پیش از میلاد، به تصویر کشیدن یک قارچ که کاملاً شبیه سایلوسایبی مکزیکانا است در ایالت کولیما در غرب مکزیک در یک مقبره پیدا شده‌است. گفته می‌شود که یک گونه سایلوسایبی که در آزتک‌ها به نام تئوننیکیتل (به معنای «قارچ الهی» - شکل جمع‌کننده تئو (خدا، مقدس) و ننیکیتل (قارچ) در زبان ناهواتال) شناخته می‌شود، در زمان تاجگذاری حاکم آزتک، موکتزوما دوم در سال ۱۵۰۲ مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. آزتک‌ها و مازاتک‌ها هنگام ترجمه به زبان انگلیسی از قارچ‌های سایلوسایبین به عنوان قارچ‌های نابغه، قارچ‌های پیشگویی و قارچ‌های شگفت‌انگیز یاد می‌کنند. برناردینو دو ساهاگن گزارش استفاده آزمایشی از تئوننیکیتل توسط آزتک‌ها را هنگام سفر به آمریکای میانه پس از لشکرکشی ارنان کورتس ارائه داد.

پس از فتح اسپانیا، مبلغین کاتولیک علیه سنت فرهنگی آزتک‌ها مبارزه کردند، آزتک‌ها را به عنوان بت‌پرست کنار گذاشته و استفاده از گیاهان و قارچ‌های توهم زا همراه با دیگر سنت‌های پیش از مسیحیت به سرعت سرکوب شد. اسپانیایی‌ها معتقد بودند که این قارچ به آزتک‌ها و دیگران اجازه می‌دهد با شیاطین ارتباط برقرار کنند. علی‌رغم این تاریخچه، استفاده از تئوننیکیتل در برخی مناطق دورافتاده همچنان ادامه داشته‌است.

دورهٔ نوین

اولین اشاره به قارچ توهم‌زا در ادبیات دارویی اروپا در مجله پزشکی و فیزیکی لندن در سال ۱۷۹۹ بود: مردی قارچ‌های سایلوسایبی سملنسیاتا را که برای صبحانه در گرین پارک لندن چیده بود، برای خانواده اش سرو کرد. پزشکی که آنها را معالجه کرد بعداً توصیف کرد که چگونه کوچک‌ترین کودک «دارای حمله‌های عصبی با خنده‌های ناشایست بود و تهدیدات پدر یا مادرش نیز نمی‌توانست مانع او شود.»

سیلوسایبی مکزیکانا

در سال ۱۹۵۵، والنتینا پاولوونا واسون و آر گوردون واسون از اولین افراد مشهور اروپایی-آمریکایی بودند که به‌طور فعال در یک مراسم قارچ بومی شرکت می‌کردند. واسون‌ها بر روی تبلیغ تجربیات خود بسیار کار کردند، حتی در ۱۳ مه ۱۹۵۷ مقاله ای در مورد تجربیات خود در زندگی منتشر کردند. در سال ۱۹۵۶ راجرهایم، قارچ روان گردانی را که واسونها از مکزیک به آنجا آورده بودند با نام سایلوسایبی شناسایی کرد و در سال ۱۹۵۸، آلبرت هافمن اولین بار سایلوسایبین و سایلوسین را به عنوان ترکیبات فعال این قارچها شناسایی کرد.

تیموتی لیری با الهام از مقاله زندگی واسون، به مکزیک سفر کرد تا خودش قارچ پسیلوسیبین را تجربه کند. هنگامی که وی در سال ۱۹۶۰ به هاروارد بازگشت، وی و ریچارد آلپرت پروژه روان پریشی سایبین هاروارد را آغاز کردند و مطالعه روانشناختی و مذهبی روانپریشی و سایر داروهای روانگردان را ترویج دادند. پس از برکناری لیری و آلپرت توسط هاروارد در سال ۱۹۶۳، آنها توجه خود را به سمت ارتقا تجربه روانگردان به ضد فرهنگ نوپای هیپی معطوف ساختند.

رواج آنتی‌ژن‌ها توسط واسون‌ها، لیری، ترنس مک کنا، رابرت آنتون ویلسون و بسیاری دیگر منجر به انفجار در استفاده از قارچ‌های سایلوسایبین در سراسر جهان شد. در اوایل دهه ۱۹۷۰، بسیاری از گونه‌های قارچ سایلوسایبین از مناطق معتدل آمریکای شمالی، اروپا و آسیا توقیف و به‌طور گسترده‌ای جمع‌آوری شد. کتابهایی که روشهای کشت مقادیر زیادی از سایلوسایبی کوبنزیس را توصیف می‌کنند نیز منتشر شدند. در دسترس بودن قارچ پسیلوسیبین از منابع وحشی و کشت شده، آنها را به یکی از پرمصرف‌ترین داروهای روانگردان تبدیل کرده‌است.

در حال حاضر، استفاده از قارچ پسیلوسیبین در میان برخی از گروه‌های پوشا از مکزیک مرکزی تا اوآخاکا از جمله گروه‌های ناوز، میکستک، مازاتک میکس شده، زاپوتک و دیگران گزارش شده‌است. چهرهٔ مهم استفاده از قارچ در مکزیک، ماریا سابینا بود که از قارچ‌های بومی مانند سیلوسایبی مکزیکانا در تجربیاتش استفاده می‌کرد.

پیدایش

حدود ۱۰ تا ۲۰ میلیون سال پیش، پسیلوسیبین که در غلظت‌های مختلفی در حدود ۲۰۰ گونه قارچ باسیدیومیکوتا وجود دارد که از جد خود، موسکارین تکامل یافته‌است. در ۲۰۰۰ نظرخواهی در مورد پراکندگی قارچ سایلیوسایبن در سراسر جهان، به گفتهٔ گاستون گوزمان و همکارانش زیر توزیع جنس: سربرهنه (۱۱۶ گونه)، ژیمناپیلوس (۱۴ گونه)، پانالهوس (۱۳ گونه)، کوپلندیا (۱۲ گونه)، پلوتئوس (۶ گونه)، اینوسیب (۶ گونه)، فولیوتینا (۴ گونه) و گالرینا (۱ گونه) بوده‌است. گوزمان در یک بررسی در سال ۲۰۰۵ میلادی، تخمین خود از تعداد سایلوسایبی حاوی سایلوسایبین را به ۱۴۴ گونه افزایش داد.

توزیع جهانی ۱۰۰+ گونه روانگردان از نژاد قارچ سیلوسایبی

بسیاری از آنها در مکزیک (۵۳ گونه) یافت می‌شود و بقیه در سراسر کانادا و ایالات متحده (۲۲ گونه)، اروپا (۱۶ گونه)، آسیا (۱۵ گونه)، آفریقا (۴ گونه) و استرالیا و جزایر وابسته (۱۹ گونه) توزیع شده‌اند. به‌طور کلی، گونه‌های حاوی سایلوسیبین، لاملاهای منجمد و تیره هستند که در مراتع و جنگل‌های مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری، معمولاً در خاک‌های غنی از هوموس و بقایای گیاهی رشد می‌کنند. قارچ سایلوسیبین در همه قاره‌ها وجود دارد، اما اکثر گونه‌ها در جنگل‌های مرطوب نیمه گرمسیری یافت می‌شوند. سیلوسایبین کیوبنسس رایج‌ترین سیلوسایبیدر مناطق گرمسیری است.کلاهک آزادی که به عنوان گسترده‌ترین قارچ سیلوسایبین در جهان توزیع می‌شود، در مناطق معتدل اروپا، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، آسیا، استرالیا و نیوزیلند یافت می‌شود اگرچه در مکزیک وجود ندارد.

سنگ‌های قارچ پیش کلمبیایی

اثرات

مجیک ماشروم‌ها دارای دو ماده سیلوسایبین و سیلوسین هستند. از نظر ساختار سیلوسایبین و سیلوسین دو شکل قابل تبدیل به هم هستند و پس از ورود به بدن به‌صورت سیلوسین جذب می‌شوند. مصرف این نوع قارچ سبب بروز سرخوشی و توهم در مصرف‌کننده می‌شود البته ممکن است حس‌ها و افکار آزار دهنده نیز فرد مصرف‌کننده را درگیر کند و مثل سایر روان‌گردان‌ها مانند سکه‌ای است که دو رو دارد. همه این‌ها به شرایط فرد بستگی دارد که در چه وضعیت مغزی باشد. این ماده با تقلید عملکرد سروتونین در مغز در خودآگاهی مصرف‌کننده تغییر ایجاد می‌کند و با توجه به شرایط می‌تواند در نهایت به یک تجربه خوب یا بد منجر شود. بعد از مصرف در زمانی که حال مصرف‌کننده خوب است، ممکن است بدون اختیار دچار خنده‌های غیرقابل کنترل شود و دقایق عجیبی را تجربه می‌کند و همه چیز در حال حرکت ببیند. ذهن در چنین حالتی عملکرد عادی خود را ندارد و این دقیقاً همان اتفاقی است که در یک تغییر بد هم می‌افتد. تغییر خوب و بد، دو روی یک سکه هستند که با توجه به شرایط محیطی و اطرافیان اتفاق می‌افتد. از تأثیرات بصری آن می‌توان به تصور حرکت کردن اجسام و داشتن حالت جاری آن‌ها اشاره کرد و همچنین رنگ‌ها درخشان‌تر و جذاب‌تر به نظر فرد می‌رسد. شدت تمام این توهم‌های بصری بستگی به دوز مصرفی دارند و از سبک‌ترین حالات تا توهم‌های بسیار خطرناک و وحشتناک ممکن است متغیر باشد.

اثرات قارچ پسیلوسیبین از پسیلوسیبین و پسیلوسین ناشی می‌شود. هنگامی که پسیلوسیبین بلعیده می‌شود، در فرآیندی به نام دفسفوریلاسیون توسط کبد تجزیه می‌شود. این ترکیب حاصل پسیلوسین نام دارد که مسئول اثرات روانگردان است. سایلوسیبین و پسیلوسین باعث ایجاد تحمل کوتاه مدت در مصرف‌کنندگان می‌شوند، بنابراین سوءاستفاده از آنها را مشکل می‌کند زیرا هرچه بیشتر در مدت زمان کوتاهی مصرف شوند، اثرات ضعیف تری دارند. شناخته شده نیست که قارچ سایلوسیبین باعث وابستگی جسمی یا روانی (اعتیاد) شود.

نشانه‌های اثر گذاری مادهٔ سایلوسایبین با توجه به متغیرهای متعدد از جمله نوع ماده موجود در قارچ، تنوع ژنتیکی و همچنین شرایط فیزیکی مصرف‌کننده، از ۱۵ تا ۶۰ دقیقه پس از مصرف شروع می‌شود. نیمهٔ عمر مادهٔ سایلوسایبین نیز با توجه به متغیرهای متعدد از ۳ تا بیش از ۸ ساعت با توجه به دوز، روش آماده‌سازی و متابولیسم شخصی ادامه می‌یابد. سایلوسایبین، در طول تحریک سیستم عصبی سمپاتیک دارای نشانه‌های مختلف فیزیکی و روانی‌ست. همانند بسیاری از مواد روانگردان، تأثیرات قارچ روانگردان ذهنی است و می‌تواند در بین افراد جداگانه به‌طور قابل توجهی متفاوت باشد. اول پس از مصرف معمولاً «اوج» نامیده می‌شود - که در آن کاربر تصاویر واضح و تحریف بیشتری را در واقعیت تجربه می‌کند. به نظر می‌رسد این اثرات به توانایی سیلوسایبین در تغییر درک زمان، برای کاربر بسیار طولانی‌تر است.

نشانه‌های فیزیکی موقت هستند و ممکن است همراه با افزایش ضربان قلب و فشار خون، گشادگی مردمک چشم، کرختی عضلات مختلف بدن از جمله صورت، عدم تکلم، تغییر در رفتار سیستم گوارش، نیاز به ادار، احساس گرما در پیشانی، قسمت پس سری و مخچه و همچنین اندانهای داخلی، عدم کنترل رفتارهای حرکتی و همچنین عدم عملکرد دقیق سیستم تعادل در انسان باشند.

حسی

اثرات حسی شامل توهمات دیداری و شنیداری است که به دنبال آن تغییرات عاطفی و تغییر درک از زمان و مکان وجود دارد. تغییرات محسوس در حواس شنوایی، بینایی و لمسی ممکن است حدود ۳۰ دقیقه تا یک ساعت پس از مصرف آشکار شود، اگرچه ممکن است اثرات آن تا دو ساعت طول بکشد. این تغییرات در درک بصری شامل افزایش و تضاد رنگها، پدیده‌های نور عجیب و غریب (مانند هاله‌ها یا "هاله"‌های اطراف منابع نوری)، افزایش قدرت بینایی، سطوحی است که به نظر می‌رسد موج می‌زند، می‌لرزد یا نفس می‌کشد. تصاویر پیچیده و باز بسته و بسته از ثابت‌های فرم یا تصاویر، اشیایی که تاب می‌خورند، تغییر شکل می‌دهند یا رنگ‌های جامد را تغییر می‌دهند. احساس ذوب شدن در محیط و پشت سر اشیا در حال حرکت است. به نظر می‌رسد صداها باعث افزایش وضوح بیشتری شده‌اند - به عنوان مثال موسیقی می‌تواند حس عمیق و عمیقی به خود بگیرد. برخی از کاربران سینستزی را تجربه می‌کنند، در این حالت، مثلاً با شنیدن صدای خاصی، تصویری از رنگ را درک می‌کنند.

عاطفی

همانند سایر داروهای روانگردان مانند ال اس دی، تجربه یا «سفر» به شدت به احوالات و روحیات مصرف‌کننده بستگی دارد. شل بودن، افسردگی، عدم تمرکز و آرامش عضلانی (از جمله مردمک چشم گشاد) همه از عوارض طبیعی هستند که گاهی اوقات در یک سفر وجود دارند. یک محیط منفی می‌تواند به یک سفر بد کمک کند، در حالی که یک محیط راحت و آشنا زمینه را برای یک تجربه دلپذیر فراهم می‌کند. داروهای روانگردان تجارب را شدیدتر می‌کنند، بنابراین اگر شخصی با روحیه مضطرب وارد سفر شود، احتمالاً در سفر خود اضطراب بیشتری را تجربه خواهد کرد. بسیاری از کاربران ترجیح می‌دهند قارچ را با دوستان یا افرادی که با «سفر» آشنا هستند، مصرف کنند. پیامدهای روانشناختی استفاده از پیلوسایبین شامل توهم و عدم توانایی تشخیص خیال از واقعیت است. واکنش وحشت و روان پریشی نیز ممکن است اتفاق بیفتد، به خصوص اگر یک کاربر مقدار زیادی دوز مصرف کند. علاوه بر خطرات مرتبط با بلع پسیلوسیبین، افرادی که به دنبال استفاده از قارچ پسیلوسیبین هستند، در صورت اشتباه گرفتن یکی از انواع قارچ‌های سمی با قارچ پسیلوسیبین، خطر مسمومیت را نیز دارند.

مطالعه ای در دانشگاه جان هاپکینز نشان داد که دوز ۲۰ تا ۳۰ میلی‌گرم سیلوسایبین در بدنی با وزن ۷۰ کیلوگرم، به مناسبت تجارب از نوع عرفانی، تغییرات مثبت و ماندگاری را در صفات از جمله نوع دوستی، سپاسگزاری، بخشش و احساس نزدیکی به دیگران ایجاد کرد که با مراقبه و برنامه پشتیبانی گسترده معنوی همراه شد. شواهد علمی برای تأثیر علمی بستر و وابسته به حالت استفاده روانگردان بر ارتباط با طبیعت وجود دارد.

دوزاژ

یک کیسه ۱٫۵ گرم قارچ سیلوسایبی کیوبنسس خشک.

دوزاژ قارچ سیلوسایبین به مقدار سیلوسایبین و سیلوسین موجود در قارچ بسته‌است که در و بین یک سویه به‌طور قابل توجهی متفاوت است، اما به‌طور معمول در حدود ۰٫۵–۲٫۰٪ از وزن خشک قارچ است. دوزهای معمول گونه‌های رایج سیلوسایبی کیوبنسس در حدود ۱٫۰ تا ۲٫۵گرم است، در حالی که حدود ۲٫۵ تا ۵٫۰ گرم مواد قارچ خشک یک دوز قوی در نظر گرفته می‌شود. بالای ۵ گرم اغلب دوز سنگین و به عنوان «دوز قهرمانی» شناخته می‌شود.

غلظت ترکیبات فعال قارچ سیلوسایبین هم از گونه‌ای به گونه دیگر و هم از یک قارچ به قارچ دیگر از یک گونه، زیرگونه یا جوره متفاوت است. همین امر در مورد قسمت‌های مختلف یک قارچ صدق می‌کند. در گونه‌های سیلوسایبی سموینسس، کلاهک خشک شده قارچ بیشترین سیلوسایبین را با حدود ۰٫۲۳٪ -۰٫۹۰٪ دارد. در میسلیوم حاوی حدود ۰٫۲۴ – -۰٫۳۲ است.

پژوهش

سیلوسایبین از اوایل دهه ۱۹۶۰ موضوع تحقیقات اولیه بوده‌است، به عنوان مثال در سال ۱۹۶۲ در آزمایش کلیسای مارش پس از سال ۱۹۷۰، به دلیل قانون مواد کنترل شده، دهه‌ها قبل از آزمایش مجدد قارچ‌ها از نظر توانایی برای درمان وابستگی به مواد مخدر، اضطراب یا اختلالات خلقی، این تحقیقات منجمد شده بود. در سال ۲۰۱۹، مایکل پولان به جشنواره جهانی علوم گفت: "این یک رویداد قابل توجه در تاریخ علم است. من نمی‌دانم که می‌توانید به زمان یا اپیزود دیگری اشاره کنید که در آن یک تحقیق بسیار امیدوارکننده داشته‌اید که به دلایلی که هیچ ارتباطی با علم ندارد، متوقف می‌شود و ما ۳۰ سال تحقیق را از دست دادیم. تصور کنید اگر این ۳۰ سال روی این ترکیبات مطالعه می‌کردیم، اکنون چه می‌دانستیم. آنچه ممکن است دربارهٔ افسردگی، اضطراب و اعتیاد، هوشیاری و نحوه کارکرد ذهن یادگرفته باشیم.

در سال ۲۰۱۸، سازمان غذا و دارو یا (FDA) موفقیت درمانی برای درمان افسردگی مقاوم در برابر درمان با کمک سیلوسایبین و در سال ۲۰۱۹، تعیین موفقیت درمانی برای درمان با سایلوسیبین در درمان اختلال افسردگی اساسی اعطا کرد.

قانونیت

سیلوسایبی النای

قارچ سیلوسایبین در بسیاری از کشورها ممنوع است و غالباً مجازات‌های قانونی شدیدی را به همراه دارد (به عنوان مثال قانون مواد روانگردان ایالات متحده، قانون سوءاستفاده از مواد مخدر در انگلیس ۱۹۷۱ و قانون مواد مخدر ۲۰۰۵ و در کانادا قانون کنترل مواد مخدر).

اتریش

قارچ روانگردان به تازگی اتریش قانونی است.

هلند

در تاریخ ۲۹ نوامبر ۲۰۰۸، هلند اعلام کرد که از اول دسامبر ۲۰۰۸ کشت و استفاده از بیشتر قارچهای حاوی سیلوسیبین را ممنوع می‌کند. در حالی که چندین نوع قارچ - به ویژه مهمترین" ترافل "های قوی تر - احتمالاً به دلیل حذف نشدن در لیست ممنوعیت، برخی از فروشگاه‌های هوشمند فروش خود را ادامه می‌دهند. از تاریخ ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۹، ترافل‌های جادویی کاملاً مالیات گرفته و قانونی می‌شوند.

انگلستان

قارچ‌های خشک به عنوان یک ماده مخدر حاوی سیلوسایبین در نظر گرفته می‌شوند و غیرقانونی هستند. ممنوعیت استفاده از قارچ تازه توسط انگلستان که در سال ۲۰۰۵ ارائه شد، مورد انتقادات بسیاری قرار گرفت، اما در اواخر ۲۰۰۵ پارلمان مورد فوریت قرار گرفت. تا آن زمان، قارچ جادویی در انگلستان فروخته می‌شد.

ایالات متحده آمریکا

اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا پسیلوسیبین را در میان داروهای برنامه I در قانون مواد کنترل شده قرار می‌دهد که دارای پتانسیل بالایی برای سوءاستفاده، استفاده پزشکی غیرمجاز و امکان ایجاد عوارض جانبی یا مسمومیت شدید را دارد. دادگاه تجدیدنظر نیومکزیکو در ۱۴ ژوئن ۲۰۰۵، حکم داد که پرورش قارچ پسیلوسیبین برای مصرف شخصی نمی‌تواند «تولید ماده کنترل شده» طبق قوانین ایالتی محسوب شود. با این حال، طبق قوانین فدرال هنوز غیرقانونی است. در دسامبر ۲۰۱۸، وزیر امور خارجه اورگان رای‌گیری را تصویب کرد که باعث می‌شود قارچ روانگردان در میان درمانگران مجاز شناخته شود.

در ماه مه سال ۲۰۱۹، دنور، کلرادو، اولین شهرستان در ایالات متحده بود که حذف جرم قارچ سیلوسایبین پس از فرمان به رای پذیرفته شد، و به دقت ۵۰٫۶ درصد آرا را به دست آورد. این ابتکار عمل در واقع قارچ را قانونی نکرده‌است، اما دنور را از مصرف هرگونه منابعی برای پیگرد قانونی مردم به دلیل استفاده یا در اختیار داشتن آنها منع می‌کند. این قانون در مورد بزرگسالان بالای ۱۸ سال اعمال می‌شود و پیلوسیبین در کلرادو همچنان غیرقانونی است. در ژوئن ۲۰۱۹، اوکلند به دومین شهر ایالات متحده تبدیل شد، در ژانویه ۲۰۲۰، سانتا کروز سومین و در سپتامبر ۲۰۲۰، آن آربر، میشیگان، چهارمین شهر ایالات متحده برای پایان دادن به مجازات‌های کیفری برای استفاده و نگهداری از آنها، قارچ سایلوسیبین قطعنامه‌هایی را تصویب کرد. در نوامبر سال ۲۰۲۰، ایالت اورگان اولین ایالت آمریکا بود که هم روانگردان پیلوسیبین را و هم آن را برای استفاده درمانی قانونی کرد.

پرتغال

در پرتغال در اختیار داشتن کلیه داروهای تفریحی (از جمله قارچ پسیلوسیبین) در مقادیری برای بیش از ده روزه مصرف آن ماده، جرم نیست. با این حال کشت و توزیع (خرید و فروش) یک جرم کیفری است.

هند

سیلوسایبین در هند غیرقانونی است. با این حال، اجرای این ممنوعیت با این واقعیت پیچیده‌است که در حالی که خود ترکیب ممنوع است، قارچ حاوی این ماده ممنوع نیست.

جامائیکا

سیلوسایبین در جامائیکا قانونی است. افرادی که می‌خواهند پسیلوسیبین را در یک شرایط قانونی امتحان کنند می‌توانند بسته‌های تعطیلات از جمله درمانگران در محل و و به همراه پزشکان کنترل‌کننده داروی روانگردان را خریداری کنند.

ایران

مجیک ماشروم در ایران غیرقانونی تلقی شده و به صورت مجاز قادر به خرید و فروش نمی باشد. مجیک ماشروم در دسته مواد غیر صنعتی دسته بندی میشود.

وابستگی

وابستگی به سیلوسایبین مطرح نمی‌باشد ولی به دلیل اینکه می‌تواند برای برخی افراد اثرات خوشایند داشته باشند ممکن است مورد استفاده دوره‌ای قرار گیرد. تا کنون گزارشی از مرگ بخاطر اوردوز سیلوسایبین ارائه نشده‌است و به تنهایی ماده سمی و اعتیادآور محسوب نمی‌شود، هرچند ممکن است فرد تحت تأثیر این ماده دست به اقدامات خطرناک بزند و بر اثر حوادث صدمه ببیند. همچنین این موضوع مطرح است که روانگردان‌ها تأثیر مستقیم بر افکار دارند و حتی در موارد نادر ممکن است فرد را به سمت پوچ‌گرایی، مسخ واقعیت یا حتی خودکشی سوق دهند. در نهایت باید این موضوع را در نظر گرفت که قارچ‌های زیادی هستند که اثرات سمی خطرناک و مرگبار دارند و اگر فرد مصرف‌کننده اشتباهاً آنها را مصرف کند حتی خطر مرگ وجود دارد.

کسی که از قارچ جادویی سوء استفاده می‌کند نه تنها می‌تواند به وضعیت ذهنی تغییر یافته‌ای که به ارمغان می‌آورد عادت کند، بلکه در زندگی در «دنیای واقعی» نیز دچار مشکل شود. این افراد ممکن است حافظه خود را از دست بدهند و برای حفظ حالت تغییر یافته خود از قارچ سیلوسایبین استفاده کنند. برخی از آن‌ها از فلاش بک‌های مخدر توهم زا، خستگی و تحریک پذیری رنج می‌برند.

اگر فردی قارچ سیلوسایبین را با مواد دیگری مانند الکل، بنزودیازپین‌ها، محرک‌ها یا مواد افیونی ترکیب کرده باشد.

روش استفاده

قارچ‌های سیلوسایبین به صورت خوراکی مصرف می‌شوند. اگر چه به دلیل ترکیبات موجود اغلب باعث به وجود آمدن دل‌دردهای خفیف در ابتدای مصرف می‌شوند، به همین دلیل مصرف‌کنندگان این ماده با پودر کردن آنها و ترکیب با آبلیمو یا زنجبیل به هضم آسان‌تر آن کمک می‌کنند. طعم قارچ‌های سیلوسایبین برای اغلب مصرف‌کنندگان آزاردهنده است لذا مصرف‌کنندگان برای بلع راحتتر از عسل یا شکلات هنگام مصرف استفاده می‌کنند.

کاربردهای درمانی

طبق گفته دانشمندان، مادهٔ توهم‌زای موجود در قارچ جادویی (مجیک ماشروم) قابلیت «دوباره تنظیم کردن» مغز افراد مبتلا به افسردگی غیرقابل درمان را دارد.در دسامبر ۲۰۱۶، گزارشی در مجله روان شناختی منتشر شد که به تفصیل به دو مطالعه کوچک که نشان دادند عنصر موجود در «قارچ» یعنی سیلوسایبین می‌تواند احساس «پریشانی وجودی» را که بیماران اغلب پس از درمان سرطان احساس می‌کنند، را تغییر دهد، پرداخت. همچنین محققان دریافته‌اند که این دارو سلول‌های عصبی را بازنشانی می‌کنند و باعث افزایش ثبات در شبکه‌های مغز می‌شود که با افسردگی ارتباط دارند.

جستارهای وابسته

• سایکواکتیوها
• روان‌گردان
• روان‌گردان درمانی
• سایلوسین
• سایلوسایبین
• ترنس مک کنا
• اعتیاد
• انواع مجیک ماشروم

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Psilocybin mushroom». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ ژانویهٔ ۲۰۱۱.

• Williams, S. (2009). Jesus and the Magic Mushroom (به انگلیسی). Sean Williams. Retrieved 2014-01-13.
• Goldberg, R. (2013). Drugs Across the Spectrum (به انگلیسی). Cengage Learning. Retrieved 2014-01-13.

کتابشناسی - فهرست کتب

• Allen, J.W. (1997). Magic Mushrooms of the Pacific Northwest. Seattle: Raver Books and John W. Allen. ISBN 978-1-58214-026-1.
• Ballesteros, S.; Ramón, M.F.; Iturralde, M.J.; Martínez-Arrieta, R. (2006). "Natural Sources of Drugs of Abuse: Magic Mushrooms". In Cole, S.M. (ed.). New Research on Street Drugs. Nova Science Publishers. ISBN 978-1-59454-961-8.
• Estrada, A. (1981). Maria Sabina: Her Life and Chants. Ross Erikson. ISBN 978-0-915520-32-9.
• Haze, Virginia & Dr. K. Mandrake, PhD. The Psilocybin Mushroom Bible: The Definitive Guide to Growing and Using Magic Mushrooms. Green Candy Press: Toronto, Canada, 2016. شابک ‎۹۷۸−۱۹۳۷۸۶۶−۲۸−۰. www.greencandypress.com.
• Högberg, O. (2003). Flugsvampen och människan (به سوئدی). ISBN 978-91-7203-555-3.
• Kuhn, C.; Swartzwelder, S; Wilson, W. (2003). Buzzed: The Straight Facts about the Most Used and Abused Drugs from Alcohol to Ecstasy. New York: W.W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-32493-8.
• Letcher, A. (2006). Shroom: A Cultural History of the Magic Mushroom. London: Faber and Faber. ISBN 978-0-571-22770-9.
• McKenna, T. (1993). Food of the Gods. Bantam. ISBN 978-0-553-37130-7.
• Nicholas, L.G.; Ogame, K. (2006). Psilocybin Mushroom Handbook: Easy Indoor and Outdoor Cultivation. Quick American Archives. ISBN 978-0-932551-71-9.
• Stamets, P. (1993). Growing Gourmet and Medicinal Mushrooms. Berkeley: Ten Speed Press. ISBN 978-1-58008-175-7.
• Stamets, P.; Chilton, J.S. (1983). The Mushroom Cultivator. Olympia: Agarikon Press. ISBN 978-0-9610798-0-2.
• Stamets, P. (1996). Psilocybin Mushrooms of the World. Berkeley: Ten Speed Press. ISBN 978-0-9610798-0-2.
• Wasson, G.R. (1980). The Wondrous Mushroom: Mycolatry in Mesoamerica. McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-068443-0.
• Wurst, M.; Kysilka, R.; Flieger, M. (2002). "Psychoactive tryptamines from Basidiomycetes". Folia Microbiologica. 47 (1): 3–27. doi:10.1007/BF02818560. PMID 11980266. S2CID 31056807.