مانور کوکن‌اشتت
مانور کوکن‌اشتت (انگلیسی: Queckenstedt's maneuver) یک آزمون بالینی است که در گذشته برای تشخیص تنگی مجرای نخاعی استفاده می‌شد.
| مانور کوکن‌اشتت | |
|---|---|
| تشخیص پزشکی | |
| دلیل | تنگی مجرای نخاعی |
برای انجام این آزمون، بیمار را در وضعیت خوابیده‌به‌پهلو قرار می‌دهند و پزشک پونکسیون کمری را انجام می‌دهد و فشار اولیه مایع مغزی-نخاعی را اندازه می‌گیرد. سپس دستیار پزشک، هر دو ورید ژوگولار را می‌فشارد. اگر فشار مایع مغزی-نخاعی ظرف ۱۰ تا ۱۲ ثانیه بالا برود، فرد مشکلی ندارد و طبیعی است. اما اگر فشار مایع مغزی-نخاعی با تأخیر زیاد افزایش پیدا کند، احتمالاً درجاتی از تنگی مجرای نخاعی موجود است. امروزه با وجود ام‌آرآی و سی‌تی اسکن دیگر نیازی به انجام چنین آزمونی نیست.[۱]
این آزمون نام خود را از متخصص مغز و اعصاب آلمانی هانس هاینریش گیورگ کوکن‌اشتت می‌گیرد که در سال ۱۹۱۶ میلادی آنرا ابداع و توصیف نمود.[۲]
منابع ویرایش
- ↑ Pearce, JMS (June 2006). "Queckenstedt's manoeuvre". J Neurol Neurosurg Psychiatry. 77 (6): 728. doi:10.1136/jnnp.2005.083618. PMC 2077443. PMID 16705195.
- ↑ Queckenstedt HHG. Zur Diagnose der Rückenmarkskompression. Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde, 1916;55: 325–333.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Queckenstedt's maneuver». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۹.