ملک (سوره)

شصت و هفتمین سورۀ قرآن که ۳۰ آیه دارد.

سوره مُلک سوره ۶۷ام از قرآن است، ۳۰ آیه دارد و سوره‌ای مکی است. مَلِک به معنی پادشاه، همچنین از نام‌های نیکوی خداوند در اسلام است. در آیه اول این سوره چنین آمده‌است:

سورهٔ ۶۷ قرآن
مُلک
دسته‌بندیمکی
اطلاعات آماری
ترتیب در قرآن۷۷
جزء۲۹
شمار آیه‌ها۳۰
شمار واژه‌ها۳۳۵
شمار حرف‌ها۱۳۸۸
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
تحریم
قلم

بزرگوار [و خجسته] است آنکه فرمانروایی (مُلک) به دست اوست و او بر هر چیزی تواناست.[۱]

نام‌های دیگر این سوره منجیه (نجات‌دهنده) و واقیه یا مانعه (بازدارندهٔ تلاوت‌کننده از عذاب الهی یا قبر) است. محتوای این سوره پیرامون مبدأ، صفات خداوند و آفرینش جهان است و در مورد معاد و مجازات جهنم و تهدید کافران به عذاب سخن می‌گوید.[۲]

منابع ویرایش

  1. سوره ملک آیه ۱، ترجمه فولادوند
  2. مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج. ۲۴. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۳۱۱–۳۱۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۴سوره ملک، مقدمه

پیوند به بیرون ویرایش