مهدی سلطانی سروستانی در سال۱۳۵۰ در سروستان متولد شد.[۲]
تحصیلات دکترای بازیگری
ویرایش
بازیگری تئاتر
ویرایش
- خوبی بزرگ زندگی (علیرضا حیدری) دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، ۱۳۷۲
- آنشب که خورشید ساقی بود (علی پاکدست) دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، ۱۳۷۳
- چند و چون به چاه رفتن چوپان (علی یازرلو) تهران، سالن چهارسو و مولوی، سیزدهمین جشنوارهٔ تئاتر فجر، ۱۳۷۳
- محاکمه ژاندارک در رُوان (داریوش مختاری) تهران، تالار مولوی، ۱۳۷۴
- افسانه (مینا ابراهیم‌زاده) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۷۴
- سرود بال سروش (شکرخدا گودرزی) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۷۴
- معرکه در معرکه (حسن میرباقری) رشت، تالار سردار جنگل، ۱۳۷۵
- خانهٔ عروسک "Une maison de poupée" (مهدی سلطانی) تهران، تالار مولوی، ۱۳۷۶
- آخرین قهرمانان زمین (اصغر فرهادی) تهران، تالار مولوی، ۱۳۷۶
- دیوار (محسن علیخانی) تهران، تئاترشهر، سالن چهارسو، ۱۳۷۷
- چیزی یادم نمی‌آد (مهدی سلطانی) تهران، تالار مولوی، ۱۳۷۸
- دختر گل‌فروش "Pygmalion" (پروانهٔ مژده) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۷۸–۷۹
- این قصه را ایرانیان نوشته‌اند (علیرضا نادری) تهران، تالار مولوی، ۱۳۷۹
- سعادت لرزان مردمان تیره‌روز (محسن علیخانی) تهران، تئاترشهر، تالار سایه، ۱۳۸۰
- والس مرده‌شوران (کوروش نریمانی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو، ۱۳۸۱
- پچپچه‌های پشت خط نبرد (علیرضا نادری) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی، ۱۳۸۱
- چیستا (نادر برهانی مرند) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو، ۱۳۸۲
- مضحکهٔ شبیه قتل (حسین کیانی) تهران، تئاترشهر، تالار سایه، ۱۳۸۲
- تیغ کهنه (نادر برهانی مرند) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو، ۱۳۸۲–۱۳۸۳
- روزهای زرد (ایوب آقاخانی) تهران، تالار سایه، ۱۳۸۳
- خانه (کیومرث مرادی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی، ۱۳۸۸
- رمولوس کبیر (نادر برهانی مرند) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۸۸
- رقص زمین (حسین پاکدل) تهران، تئاتر شهر، سالن چهارسو، ۱۳۸۸
- حضرت والا (حسین پاکدل) تهران، مجموعه تئاتر ایرانشهر، سالن شماره یک، ۱۳۸۹
- پدرخوانده ناپلی (بابک محمدی) تهران، مجموعه تئاتر ایرانشهر، سالن شماره یک، ۱۳۹۱
- خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار از زندگی و قتل میرزا تقی خان (علی رفیعی) تهران، تالار وحدت، ۱۳۹۴
- شاه لیر (مسعود دلخواه) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۹۷
- جنایات و مکافات (رضا ثروتی) تهران، تالار وحدت، ۱۳۹۸
- خانهٔ عروسک تهران، تالار مولوی۱۳۷۶
- چیزی یادم نمی‌آید تهران، تالار مولوی۱۳۷۹
- خوابکده تهران، تالار مولوی ۱۳۹۰
- تاجر ونیزی (تاجبخش فنائیان)۱۳۷۶
- ماجرای اوپنهایمر Oppenheimer(محمود عزیزی) ۱۳۷۶
- منطقهٔ جنگی (اسماعیل شنگله)۱۳۷۷
- بی ریشه (سعید کشن فلاح) ۱۳۷۷
- سقوط (رضا حامدی خواه) ۱۳۷۸
- هویت (علی سرابی) ۱۳۸۹
- لالایی (به همراهی علی سلطانی)
- در این دنیا
- دلا چونی
- گل بابونه
دیگر فعالیت‌ها
ویرایش
- «رئالیسم در تئاتر le réalisme au théâtre» نوشتهٔ میشل وئیس[۳]
- دریافت سوم بازیگری «چندوچون به چاه رفتن چوپان»، سیزدهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر فجر؛ ۱۳۷۳
- دریافت دوم بازیگری «افسانه»، دهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر دانشجویان کشور؛ ۱۳۷۴
- دریافت سوم بازیگری «آخرین قهرمانان زمین»، شانزدهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر فجر؛ ۱۳۷۶
- دریافت دوم بازیگری «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز»، نوزدهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر فجر؛ ۱۳۷۹
- دریافت بهترین مرد سال از طرف کانون ملی منتقدان تئاتر ایران؛ ۱۳۷۹
- دریافت دوم بازیگری مرد سال از طرف انجمن بازیگران خانهٔ تئاتر ایران؛ ۱۳۸۲
- دریافت برگزیدهٔ بازیگری مرد سال از طرف کانون ملی منتقدان تئاتر ایران؛ ۱۳۸۲
- دریافت جایزهٔ بهترین بازیگر مرد درام تلویزیونی جشن حافظ؛ ۱۳۹۷
- نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد درام در نوزدهمین جشن دنیای تصویر برای مجموعه تلویزیونی پدر ۱۳۹۸[۵]
پیوند به بیرون
ویرایش
| مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به مهدی سلطانی در ویکیگفتاورد موجود است. |
