مه‌لقا بای
مه‌لقا بای (انگلیسی: Mah Laqa Bai؛ ۷ آوریل ۱۷۶۸ – اوت ۱۸۲۴ (۵۵−۵۶ سال)) شاعر اهل امپراتوری گورکانی بود. در سال 1824، او نخستین زن در هند بود که دیوان اشعارش به نام گلزار مه‌لقا چاپ شد که شامل غزلیات او به زبان اردو است.
مه‌لقا بای | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۷ آوریل ۱۷۶۸ اورنگ‌آباد |
| درگذشته | اوت ۱۸۲۴ (۵۵−۵۶ سال) حیدرآباد |
| نام(های) دیگر | Chanda |
| پیشه | شاعر |
| ملیت | امپراتوری گورکانی |
| دوره | نظام حیدرآباد |
| سبک نوشتاری | غزل |
منابع ویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mah Laqa Bai». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ آوریل ۲۰۲۳.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ مه‌لقا بای موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد یک سیاستمدار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |