میعان مویین به فرایندی گفته می‌شود که محیطی متخلخل در جو بخاری قرار گرفته است و از طریق مکانیزم جذب سطحی، فاز بخار به درون حفره‌های محیط متخلخل نفوذ می‌کند و باعث پر شدن آن فضا با مایع حاصل از میعان خود می‌شود. ویژگی یکتای فرایند میعان مویین این است که میعان بخار در فشاری کمتر از فشار بخار اشباع ، Psat ، انجام می‌شود. دلیل وقوع چنین فرایندی افزایش نیروهای وان‌دروالسی میان ذرات فاز بخار و جداره‌های داخلی قسمت‌های مویین محیط متخلخل است. به محض اینکه میعان شروع می‌شود، در فصل مشترک مایع و بخار سطح فرو رفته یا محدبی تشکیل می‌شود که باعث کامل شدن و به تعادل رسیدن میعان در فشاری کمتر از فشار بخار می‌شود. تشکیل سطح محدب در فصل مشترک وابسته به کشش سطحی مایع و هندسه و شکل مجراهای مویین محیط متخلخل است که این مطلب توسط معادله یانگ-لاپلاس بیان می‌شود.

نمونه‌ای از محیط متخلخل در جو بخار که در آن میعان مویین رخ داده است.

منابع ویرایش