میگ-۱۹
میکویان-گورویچ میگ-۱۹ (روسی: Микоян и Гуревич МиГ-۱۹)(نام ناتو:فارمر) یک جنگنده جت نسل دو تک سرنشینه دوموتوره است. اولین هواپیمای ابرصوت شوروی در پرواز در سطح بود. در مقایسه هم رده هواپیمای اف-۱۰۰ آمریکا طبقه بنده می‌شود. با این حال در عمل در ویتنام برابر هواپیماهای مدرنی چون اف-۴ و اف-۱۰۵ قرار گرفت. درحال حاضر این هواپیما تنها در نیروی هوایی کره شمالی فعال است که همهٔ آنها نسخهٔ چینی این محصول با نام شن‌یانگ جی-۶ هستند.
| میگ-۱۹ MiG-19 | |
|---|---|
| |
| کاربری | جنگنده |
| تولیدکننده | میکویان |
| نخستین پرواز | ۱۸ سپتامبر ۱۹۵۳ |
| معرفی‌شده در | مارس ۱۹۵۵ |
| وضعیت | هنوز در بعضی نیروهای هوایی فعال است |
| کاربر اصلی | نیروی هوایی شوروی |
| تعداد ساخته‌شده | ۲۱۷۲ |
| گونه‌ها | جی-۶ |
مشخصات (میگ -۱۹اس) ویرایش
داده‌ها از MiG:Fifty Years of Secret Aircraft Design[۱]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: ۱
- طول: ۱۲٫۵۴ متر (۴۱ فوت ۲ اینچ) with pitot probe retracted; ۱۴٫۶۴ متر (۴۸٫۰ فوت) with pitot probe extended
- پهنای بال: ۹ متر (۲۹ فوت ۶ اینچ)
- ارتفاع: ۳٫۸۸ متر (۱۲ فوت ۹ اینچ)
- مساحت بالها: ۲۵ متر مربع (۲۷۰ فوت مربع)
- ماهی‌واره: ریشه بال: TsAGI SR-12S (8.74%); نوک بالها: TsAGI SR-7S (8%)[۲]
- وزن خالی: ۵٬۱۷۲ کیلوگرم (۱۱٬۴۰۲ پوند) [۳]
- وزن ناخالص: ۷٬۵۶۰ کیلوگرم (۱۶٬۶۶۷ پوند)
- بیشترین وزن برخاست: ۸٬۸۳۲ کیلوگرم (۱۹٬۴۷۱ پوند) با ۲ عدد مخزن سوخت بیرونی ۷۶۰ لیتر (۱۷۰ گالون بریتانیایی؛ ۲۰۰ گالون آمریکایی) و دو پرتاب کننده راکت
- ظرفیت سوخت: ۱٬۸۰۰ لیتر (۴۸۰ گالون آمریکایی؛ ۴۰۰ گالون بریتانیایی) مخازن سوخت داخلی
- پیشرانه هواگرد: ۲ عدد موتور توربوجت با پس سوز تومانسکی آر.دی-۹ بی، ۲۵٫۵ کیلونیوتن (۵٬۷۰۰ پوند-نیرو) در هر موتور dry, ۳۱٫۸ کیلونیوتن (۷٬۱۰۰ پوند-نیرو) با پس‌سوز
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۱٬۴۵۲ کیلومتر بر ساعت (۹۰۲ مایل بر ساعت؛ ۷۸۴ گره) at ۱۰٬۰۰۰ متر (۳۳٬۰۰۰ فوت)
- بیشینه سرعت: ماخ ۱٫۳۵
- بُرد: ۱٬۳۹۰ کیلومتر (۸۶۴ مایل؛ ۷۵۱ مایل دریایی)
- برد معبر: ۲٬۲۰۰ کیلومتر (۱٬۳۶۷ مایل؛ ۱٬۱۸۸ مایل دریایی) با ۲ مخزن سوخت بیرونی به ظرفیت۷۶۰ لیتر (۲۰۰ گالون آمریکایی؛ ۱۷۰ گالون بریتانیایی) در ارتفاع ۱۴٬۰۰۰ متر (۴۶٬۰۰۰ فوت)
- حداكثر ارتفاع: ۱۷٬۵۰۰ متر (۵۷٬۴۰۰ فوت)
- نرخ صعود: ۱۷۷٫۸ متر بر ثانیه (۳۵٬۰۰۰ فوت بر دقیقه)
جنگ‌افزار
- سلاح‌ها ۳ قبضه توپ خودکار نودلمان-ریختر ان.آر ۳۰ با کالیبر۳۰ میلی‌متری با (۷۵ گلوله برای توپ‌های در سازه بالها، ۵۵ گلوله برای توپ در بدنه)
- آویزگاه‌های حمل سلاح: ۴ آویزگاه خارجی تسلیحات ، ۲ عدد فقط برای مخزن سوخت بیرونی ، ۲ عدد برای اسلحه، با ظرفیت تا ۵۰۰ کیلوگرم (۱،۱۰۰ پوند) برای حمل ترکیبی از: با مقررات حمل ترکیبی از:
- راکت‌ها: ۲ × 32-round ORO-57K rocket pods (4 from 1957)[۴]
- بمب‌ها: 2 x FAB-250[۴]
نگارخانه ویرایش
-
-
-
-
-
-
نیروی هوایی مصر
منابع ویرایش
- ↑ Belyakov and Marmain pp.215-219
- ↑ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.
- ↑ Gunston 1995, p. 197.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامWoF9p130-2وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mikoyan-Gurevich MiG-19». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در may ۲۰۱۳.