نهنگ (صورت فلکی)

صورت فلکی

نَهَنگ (برابر عربی: قَیطُس؛ به انگلیسی Whale از Cetus لاتین) از صورت‌های فلکی است.

نهنگ
صورت فلکی
نهنگ
کوته‌نوشتCet
نام لاتینCetus
بُعد۱/۴۲
میل۱۱/۳۵-
چارَک (ربع آسمان)Ceti
پهنه۱۲۳۱ مربع درجه (چهارمین)
ستارگان اصلی۱۵
ستاره‌های دارای سیاره۹
ستاره‌های درخشان‌تر از ۳.۰۰m۳
ستاره‌های نزدیک‌تر از ۱۰.۰۰ پارسک (۳۲.۶۲ سال نوری)۵
درخشان‌ترین ستارهبتا نهنگ (۲/۰۴m)
نزدیک‌ترین ستارهLuyten 726-8
(۸/۷۳ سال نوری ly,  pc)
اجرام مسیه۱
بارش‌های شهابیOctober Cetids
Eta Cetids
Omicron Cetids
صور فلکی
هم‌جوار
بره
ماهی
دلو
سنگتراش
کوره
جوی
گاو
رویت‌پذیر از عرض‌های جغرافیایی +۷۰° و −۹۰°.
بهترین مشاهده در ۲۱:۰۰ (۹ شب) در ماه نوامبر.

ستاره مهم این پیکر آسمانی شگفت‌اختر (میرا) نام دارد. شگفت‌اختر ستارهٔ سرخ‌رنگی است که درخشندگی متغیری دارد. شش ماه از سال در یک زمان ثابت با چشم برهنه دیده می‌شود، سپس از نظر ناپدید می‌شود.[۱]

معادل انگلیسی:Cet مساحت:۱۲۳۱ درجه مربع (چهارمین صورت فلکی)

افسانه ویرایش

در تمدن‌های اولیه بین النهرین، این ستارگان را تحت نام تیامات به معنای اژدهای کیهانی که به وسیلهٔ مردوک کشته شد.در اساطیر کلاسیک قیطس همان هیولای دریایی است که آندرو مدا را تهدید کرد

ستاره‌ها ویرایش

در این صورت فلکی ستاره اویکرو به نام شگفت‌اختر (میرا یا اعجوبه) خوانده می‌شود که ستاره‌ای آغازین از نوع متغیر تپشی دراز مدت است که در سال ۱۲۹۶ به عنوان اولین متغیر کشف گردید. این کشف باعث افزایش اعتبار انقلاب کوپرنیکی شد. طیف و قدر ستاره میرا در طول مدت ۳۳۰ روز از نوع M۵ III و قدر ۳٫۴ (تا قدر دو هم رسیده‌است) به طیف M۹ III و قدر۹٫۳ می‌رسد و مجدداً به حالت اول بر می‌گردد. فاصله ما از میرا ۱۳۰ سال نوری است. تلسکوپ فضایی جیمز وب تصویری از دورترین ستاره شناخته شده جهان ثبت کرده است. ستاره‌ای که تنها چند ماه قبل کشف آن توسط دانشمندانی که با همتای پیشین جیمزوب یعنی تلسکوپ فضایی هابل کار می‌کنند، اعلام شده بود. این ستاره که ایرندل نام دارد و با نام “WHL۰۱۳۷-LS” نیز شناخته می‌شود در صورت فلکی نهنگ (Cetus) قرار دارد.[۲]

اجرام عمقی آسمان ویرایش

  1. M۷۷(کهکشان مارپیچی قدر ۹)

صور فلکی همسایه ویرایش

۱. ثور

۲. جوی

۳. کوره

۴. بزغاله

۵. حوت

۶. دلو

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  • کتاب صورت‌های فلکی نوشته دکتر گری مکلر
  1. فراس، نایجل، آسمان شب، ترجمهٔ علی رؤوف، معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی، چاپ دوم: بهمن ۱۳۶۹.
  2. admin (۲۰۲۲-۰۸-۰۳). «تصویر تلسکوپ "جیمز وب" از دورترین ستاره جهان». کشف اسرار کیهان با جیمز وب. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۰۳.