نیام بازویی (فاسیای بازویی یا نیام عمقی بازو) با پوششی که ماهیچه دالی و ماهیچه سینه‌ای بزرگ را می‌پوشاند، پیوستگی و امتداد دارد و به وسیله آن در بالا به ترقوه، زائده سرشانه‌ای (آکرومیون) و خار کتف متصل می‌شود. نیام بازویی غلافی نازک، شل و غشایی برای ماهیچه‌های بازو تشکیل می‌دهد و بین آن‌ها تیغه ایجاد می‌کند. نیام بازویی از الیافی تشکیل شده‌است که در جهت دایره‌ای یا مارپیچی قرار گرفته‌اند و توسط الیاف عمودی و مایل به یکدیگر متصل شده‌اند.

نیام بازویی
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینFascia brachii
TA98A04.6.03.005
TA22541
FMA37784

این نیام از نظر ضخامت در قسمت‌های مختلف متفاوت است، روی ماهیچه دوسر بازو نازک‌تر است، اما در جایی که ماهیچه سه‌سر بازو را می‌پوشاند، و روی اپیکوندیل‌های استخوان بازو ضخیم‌تر است: نیام بازویی توسط آپونوروزهای فیبری که از ماهیچه سینه‌ای بزرگ و ماهیچه پشتی بزرگ (لتیسیموس دورسی) داخلی مشتق می‌شوند، و همچنین از سوی جانبی توسط دالی‌مانند تقویت می‌شود.

نیام بازویی در هر دو طرف یک تیغه (سپتوم) بین عضلانی قوی ایجاد می‌کند که به برجستگی فوق کندیل مربوطه و اپی‌کوندیل استخوان بازو متصل است.

منابع ویرایش

این مقاله در بردارندهٔ بخش‌هایی از صفحه page 442   چاپ ۲۰ام آناتومی گری (۱۹۱۸) است که در مالکیت عمومی قرار دارد.