در اوستا هره برزیتی یا هره بره زئیتی[۱] به زبان پهلوی هره برز[۲] یا هربورس[۳] آمیخته از دو بخش "هر"، به معنی کوه و برز به معنی بالا و بلند و بزرگ. در ادبیات پارسی «برزکوه» هم به معنی البرز آمده و ترجمهٔ تحت‌اللفظی آن است.[۴] این نام در زبان اوستایی به کوه افسانه‌ای اطلاق می‌شده است که ستارگان و سیارهها بر گرد آن می‌چرخیدند.

جستارهای وابسته ویرایش

پانویس ویرایش

  1. harabarazaiti
  2. haraborz
  3. harburc
  4. «لغتنامه دهخدا». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۵.

منابع ویرایش

  • Boyce, Mary & W. Eilers (1983). "Alborz". Encyclopaedia Iranica. Vol. 1. Costa Mesa: Mazda Pub.