ورزش معلولین به ورزشهایی گفته می‌شود که افراد دارای معلولیت جسمی یا ذهنی توانایی انجام آنها را داشته باشند.[۱] نیاز به ورزش و تأثیر سلامتی آن در افراد معلول بسیار بیشتر از افراد سالم احساس می‌شود.[۲] ورزش معلول را به سطح جامعه می‌کشاند و آنان را مستقل می‌سازد، افراد معلول در سطح وسیعی در فعالیتهای اجتماعی و مسابقات شرکت دارند و هویت خود را به جامعه شناسانده‌اند.[۳][۴]

آیریس پرویسن (Iris Pruysen) در مسابقات پرش طول پارالمپیک

تاریخچهٔ ورزش معلولان ویرایش

قرن‌های ۱۸ و ۱۹ میلادی زمانی بود که تأثیر ورزش در سلامت معلولان شناخته شده‌بود.[۱] بعد از جنگ جهانی اول فیزیوتراپی و ورزش‌درمانی به اندازهٔ اورتوپدی و جراحی مهم شده بودند. در سال ۱۸۸۸ م. کلوپ ناشنوایان در برلین آغاز به کار کرد. سازمان جهانی ورزش ناشنوایان (CISS) در سال ۱۹۲۲ تأسیس شد ولی افراد ناشنوا با دیگر معلولان همراه نشدند و مسابقات جهانی مربوط به خود را با نام «مسابقات خاموش» برگزار می‌کنند. بعد از جنگ جهانی دوم به دلیل تعداد زیاد معلولین جنگی، ورزش‌های افراد معلول جسمی-حرکتی پا به عرصهٔ وجود نهاد. در تحقیقاتی که برای سلامتی این افراد انجام شد، مشخص گردید که ورزش یکی از بهترین درمان‌های معلولیت است. در سال ۱۹۴۴ لودویگ گوتمن بر اساس درخواست دولت بریتانیا بیمارستان استوک مندویل که یک مرکز جراحی نخاعی بود را تأسیس کرد. در این مرکز ورزش یکی از درمان‌های مؤثر معلولین به حساب می‌آمد.[۵]

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «تاریخچه ورزش معلولین». موزه ملی ورزش، المپیک و پارالمپیک جمهوری اسلامی ایران. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۰۶.
  2. سیاوشی، حجت‌اله؛ آقاعلی‌نژاد، حمید (تابستان ۱۳۹۸). «هنجاریابی آزمون آمادگی جسمانی استاندارد کانادایی (CSTF) در دانش‌آموزان با کم‌توانی ذهنی مقاطع متوسطهٔ اول و متوسطهٔ دوم استان همدان». فیزیولوژی ورزشی. ۱۱ (۴۲): ۱۱۲–۹۵. doi:10.22089/spj.2019.6414.1816.
  3. «معرفی رشته‌ها – فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ سپتامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۰۶.
  4. "ساره جوانمردی به عنوان ورزشکار برتر ماه می در سال ۲۰۱۸ شناخته شد". ورزش بانوان - اولین رسانه خبری ورزش زنان (به انگلیسی). 2018-06-09. Retrieved 2021-09-06.
  5. «تاریخچه ورزش معلولین جهان». ویستا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۰۶.