ونکاترامان راماکریشنان
ونکاترامان راماکریشنان (به تامیلی: வெங்கட்ராமன் ராமகிருஷ்ணன்) یک زیست‌شناس ساختاری، آمریکایی متولد در هند می‌باشد که در سال ۲۰۰۹ برای مطالعه ساختاری بر روی عملکرد رناتن به همراه توماس استیتز و عادا یونات موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شد. او هم‌اکنون عضو شورای تحقیقات پزشکی آزمایشگاه بیولوژی مولکولی کمبریج انگلستان و رئیس (پرزیدنت) انجمن سلطنتی انگلستان می‌باشد.[۱]
| ونکاترامان راماکریشنان | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۹۵۲ (۷۱–۷۲ سال) تامیل نادو، هند |
| محل زندگی | انگلستان |
| ملیت | ایالات متحده |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل شیمی (۲۰۰۹) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | زیست‌شیمی و زیست‌فیزیک |
| محل کار | عضو شورای تحقیقات پزشکی آزمایشگاه بیولوژی مولکولی کمبریج |
منابع ویرایش
- ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Venkatraman Ramakrishnan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ اکتبر ۲۰۱۱.
 | این یک مقالهٔ خرد دربارۀ یک بیوشیمی‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |