ویزرش‌دیو

ویزَرش یا ویزَرش‌دیو برپایه مزدیسنا دیوی است که تا سه روز پس از مرگ بر روان مرده می‌تازد و سرانجام روان مردمان گناه‌کار را با زنجیر تا پل چینود می‌کشاند. نام او تنها یک بار در وندیداد آمده‌است.

این دیو را وِزَرش هم خوانده‌اند و او را یار ِ استویداد دانسته‌اند.

واژه‌شناسی

این نام در پارسی میانه wīzarš و در اوستایی -vīzarəša به معنای کسی‌است که کس یا چیزی را به این‌سو و آن‌سو می‌کشد.

منابع

• مهرداد بهار، پژوهشی در اساطیر ایران، چاپ پنجم، پاییز ۱۳۸۴، نشر آگه. شابک ‎۹۶۴−۳۲۹−۰۰۹−۳
• جان راسل هینز، اساطیر ایران، چاپ دوم، ۱۳۸۵، انتشارات اساطیر.