بنیامین نتانیاهو: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

 

 

او که در [[تل‌آویو]] از والدینی [[سکولاریسم یهودی|یهودی سکولار]] متولد شد، در [[اورشلیم]] و [[فیلادلفیا]] در آمریکا بزرگ شد. او در سال ۱۹۶۷ برای پیوستن به [[نیروهای دفاعی اسرائیل]] به اسرائیل بازگشت. او از رهبران تیمی در نیروهای ویژه [[سایرت متکل]] شد و در ماموریت‌های متعددی شرکت کرد و پیش از بازخرید با افتخار به درجه [[درجات نظامی نیروهای دفاعی اسرائیل|سروانی]] رسید. او پس از فارغ‌التحصیلی از [[مؤسسه فناوری ماساچوست]]، مشاور اقتصادی [[گروه مشاوره بوستون]] شد. او در سال ۱۹۷۸ برای تأسیس [[یوناتان نتانیاهو|مؤسسه ضد ترور یوناتان نتانیاهو]] به اسرائیل بازگشت. از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، او نماینده دائم اسرائیل در سازمان ملل متحد بود. او پس از انتخاب به ریاست لیکود و رهبری اپوزیسیون در سال ۱۹۹۳ به شهرت رسید. در انتخابات ۱۹۹۶، نتانیاهو [[شیمون پرز]] را شکست داد، و نخستین نخست‌وزیر اسرائیل که مستقیماً با رای مردم انتخاب می‌شود، و جوانترین نخست‌وزیر اسرائیل شد. نتانیاهو و لیکود در انتخابات سال ۱۹۹۹ شکست سنگینی از ائتلاف یک اسرائیل [[ایهود باراک]] خوردند؛ و نتانیاهو به کلی از سیاست کناره گرفت و وارد بخش خصوصی شد. او بعدها به سیاست بازگشت و به عنوان [[وزارت امور خارجه اسرائیل|وزیر امور خارجه]] و وزیر مالیه در کابینه [[آریل شارون]] وارد شد. در دوره حضور او در وزارت مالیه او اصلاحاتی را در [[اقتصاد اسرائیل]] شروع کرد که منجر به رشد شایان توجه شد،<ref>{{cite book|last=Mitchell|first=Thomas G.|title=Likud Leaders|date=2015|publisher=[[McFarland & Company|McFarland]]|isbn=978-0-7864-9713-3|location=Jefferson, North Carolina|page=186}}</ref><ref>{{cite news |title=Netanyahu Gets Tough to Transform Israel's Economy |url=https://www.nytimes.com/2004/10/24/world/middleeast/netanyahu-gets-tough-to-transform-israels-economy.html |newspaper=The New York Times |date=24 October 2004 |access-date=4 January 2023}}</ref> و نهایتاً بر سر اختلاف به خاطر [[خروج اسرائیل از نوار غزه]] استعفا داد.