شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها

اگرچه شیطان به‌طور کلی شر و بدجنس تلقی می‌شود، اما برخی از گروه‌ها عقاید بسیار متفاوتی دارند. در [[شیطان‌پرستی|شیطان‌پرستی دینی]]، شیطان خدایی در نظر گرفته می‌شود که مورد پرستش یا احترام است. در [[شیطان‌گرایی لاویایی]]، شیطان نمادی از ویژگی‌های مثبت و آزادی به حساب می‌آید. [[کتاب مقدس]] ظاهر شیطان را توصیف نکرده، اما از قرن ۹ میلادی، او در [[هنر مسیحی]] با شاخ، سم، پاهای پر مو، دم و معمولاً لخت و با [[چنگک]]ی در دست نمایش داده شده‌است. این ویژگی‌ها از خدایانی چون [[پن (اسطوره‌شناسی)|پن]]، [[پوزئیدون]] و [[بس]] تقلید شده‌است. او همچنین در [[ادبیات مسیحی]]، به خصوص در ''[[کمدی الهی]]'' [[دانته آلیگیری|دانته]]، افسانه [[فاوست]]، ''[[بهشت گمشده]]'' و ''[[بهشت بازیافته]]'' از [[جان میلتون]]، و نیز در موسیقی، فیلم و سریال‌های امروزی حضوری پر رنگ دارد.گفته شده است که حرف زدن شیطان به زبان عبری است.