برادران کارامازوف: تفاوت میان نسخه‌ها

«مفتش اعظم» داستانی است که در قالب شعری که ایوان در یکی از دیدارهایش با آلیوشا برای او می‌خواند، روایت می‌شود.<ref>{{پک|زمانی|۱۳۷۳|ک=ادبستان فرهنگ و هنر|ف=برادران کارامازوف (بازخوانی رمانهای بزرگ ایران و جهان)|ص=۸۴}}</ref> این شعر، یکی از فصل‌های کتاب را در بر می‌گیرد و بیانی متفاوت از [[تصلیب عیسی|به صلیب کشیدن مسیح]] را تصویر می‌کند. داستان در [[سده پانزدهمشانزدهم میلادی|سدهٔ پانزدهمشانزدهم میلادی]] و در زمان رواج [[تفتیش عقاید]] و سوزاندن مشرکان روایت می‌شود. [[مسیح]]، دیگر بار در شهر [[سویل (شهر)|سویل]] در [[اسپانیا]] ظهور می‌کند، مردم او را به جا می‌آورند. او از میان جمعیت عبور می‌کند، نابینایی را شفا می‌دهد، دختربچه مرده‌ای را زنده می‌کند. مفتش اعظم، که پیرمردی نود ساله است، به نگهبانان دستور می‌دهد تا او را دستگیر کنند و به زندان بیندازند. شب هنگام، مفتش به دیدار مسیح می‌رود و با او [[تک‌گویی|مونولوگی]] برقرار می‌کند. مفتش به مسیح می‌گوید: «حق نداری بر آنچه تاکنون گفته‌ای چیزی بیفزایی»، «ما به موعظه تو نیازی نداریم» و درنهایت «من تو را محکوم خواهم کرد و مانند منفورترین مرتد تو را خواهم سوزاند و خودت خواهی دید همین مردمی که امروز به پاهای تو بوسه می‌زدند، چگونه فردا هیزم به آتشت خواهند افکند...»<ref>{{پک|مهرجویی|۱۳۸۷|ک=روشنفکران رذل و مفتش بزرگ|ص=۳-۴}}</ref>