آقامحمدخان قاجار: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسینشده] | [نسخهٔ بررسینشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید |
برچسبها: برگرداندهشده ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید |
||
خط ۶۹:
در ۱۷۶۹ م، کریمخان زند، حسینقلیخان جهانسوز برادر آقامحمدخان را به حاکمیت [[قومس]] گماشت تا ضمن مقابله با نفوذ دولوها، حکومت [[زندیان|دودمان زند]] بر آن ناحیه را حفظ کند اما زمان نشان داد که این تصمیم اشتباهی بود؛ زیرا او در پی انتقام از شاخه رقیب ایل قاجار برآمد. رقابت میان دو شاخه به اندازهای بالا گرفت که کریمخان مجبور شد مداخله کند. در آخر، حسین قلیخان در ۱۷۷۷ م. توسط یموتها در شرق استرآباد کشته شد. در این زمان او از همسر خود [[آسیه خانم (قاجار)|آسیه خانم عزتالدینلو]] دو فرزند داشت: فتحعلی و حسینقلی. از آنجا که آقامحمدخان فرزندی نداشت، با مرگ برادرش حسینقلیخان جهانسوز، فرزند خردسالش فتحعلی به وارث محمدخان به عنوان رئیس ایل قوانلو تبدیل شد.<ref dir=ltr>{{پک|Hambly|1991|ک=The Cambridge History of Iran|زبان=en|ص=113}}</ref>
به هر روی، کریمخان در مارس ۱۷۷۹ م/۱۱۹۳ ه.ق درگذشت. آقامحمدخان چند روز پیش از مرگ او، از طریق خدیجهبیگم از بیماری او آگاه شده بود و به بهانهٔ شکار شیراز را ترک کرده بود. چون مرگ وکیل فرا رسید، خان قاجار که در این زمان ۳۷ سال داشت، گریخت و رو به سوی مازندران نهاد.<ref>{{پک|بخش تاریخ|۱۳۶۷|ک=آقا محمدخان|ص=۴۷۶|زبان=fa}}</ref> خروج او از شیراز به معنای ادعای دوبارهٔ قاجاریان بر تاج و تخت ایران بود؛ موضوعی که آقامحمدخان آن را
== در مسیر پادشاهی ==
|