پروین اعتصامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: برگردانده‌شده
خط ۷۶:
[[پرونده:Phoca thumb l 07.jpg|بندانگشتی|تصویری از شناسنامه پروین اعتصامی]]
مهناز بهمن می‌نویسد: نخستین شعرهای پروین اعتصامی در هفت‌سالگی بوده‌است و برخی از زیباترین شعرهایش مربوط به دوران نوجوانی (۱۱ تا ۱۴سالگی) او هستند. از کودکی پدرش در زمینهٔ وزن و شیوه‌های یادگیری به او کمک می‌کرد. گاهی شعری از شاعران قدیم ایران مانند سعدی یا حافظ را به او می‌داد تا بر اساس آن شعر دیگری بسراید؛ وزن آن را تغییر دهد یا قافیه‌ای نو برایش پیدا کند. همین تمرین‌ها و تلاش‌ها زمینه‌ای شد که با ترتیب قرارگیری کلمات و استفاده از آن آشنا شود و در سرودن شعر تجربه کسب کند. همچنین پدرش گاهی قطعه‌هایی زیبا و لطیف از کتاب‌های خارجی (انگلیسی، [[زبان فرانسوی|فرانسوی]]، [[زبان ترکی آذربایجانی]] و عربی) جمع می‌کرد و پس از ترجمه آن‌ها به فارسی، پروین را تشویق می‌کرد تا آن را به‌صورت شعر درآورد. برای نمونه، یوسف اعتصامی شعر «قطرات سه‌گانه» از [[تریللو]] را ترجمه و در مجلهٔ بهار چاپ کرد. سپس پروین با الهام از این سروده، شعرهای «گوهر و اشک» و «دو قطره خون»<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی= |عنوان=قطرات سه‌گانه و گوهر و اشک |نشانی=http://clq.iranjournals.ir/?_action=articleInfo&article=4227&vol=216 |بازبینی=۱۱ تیر ۱۳۹۴ |اثر= |تاریخ= |ناشر=فصل‌نامه‌ادبیات تطبیقی |کد زبان= |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20150703091347/http://clq.iranjournals.ir/?_action=articleInfo&article=4227&vol=216 |تاریخ بایگانی=۳ ژوئیه ۲۰۱۵ |url-status=dead}}</ref> را سرود.<ref>{{پک|Moayyad|۱۹۹۸|ف=EʿTEṢĀMĪ, PARVĪN|ک=ENCYCLOPÆDIA IRANICA|ص=666-669}}</ref><ref>{{پک|بهمن|۱۳۸۹|ک=پروین اعتصامی (چهره‌های درخشان)|ص=۱۳}}</ref>
از معروف‌ترینمعروف‌ ترین شعرهایی که او در این سنین سروده‌است می‌توان به شعرهای ''گوهر و سنگ''، ''ای مرغک''، ''اشک یتیم''، ''کودک آرزومند''، ''صاعقه ما ستم اغنیاست''، ''سعی و عمل'' و ''اندوه فقر'' اشاره کرد.<ref>{{پک|بهمن|۱۳۸۹|ک=پروین اعتصامی (چهره‌های درخشان)|ص=۱۳}}</ref>
 
به‌نوشتهٔ بهمن، شعرهایی که پروین در سنین کودکی می‌سرود بیشتر دارای محتوایی کودکانه، ساده و تخیلی بودند. یکی از شعرهای او در ۸سالگی، مناظره‌ای بین «نخود و لوبیا» است:<ref>{{پک|بهمن|۱۳۸۹|ک=پروین اعتصامی (چهره‌های درخشان)|ص=۹}}</ref>
خط ۹۱:
{{ویکی‌نبشته|پروین اعتصامی (مثنویات و تمثیلات و مقطعات)/سیر، یک روز طعنه زد به پیاز|مناظرهٔ کامل سیر و پیاز}}
 
پروین شعرهایش را در حضور شاعران و دانشمندانی مانند [[علی اکبر دهخدا]]، [[ملک‌الشعرای بهار]]، [[عباس اقبال آشتیانی]]، [[سعید نفیسی]] و نصرالله تقوی که از دوستان یوسف اعتصامی بودند و گاهی به خانهٔ او می‌آمدند، می‌خواند و مورد تشویق آن‌ها قرار می‌گرفت.<ref>{{پک|بهمن|۱۳۸۹|ک=پروین اعتصامی (چهره‌های درخشان)|ص=۱۶ و ۱۷}}</ref> پروین اعتصامی در هجده‌سالگی دانش‌آموخته شد. او در تمام دوران مدرسه‌اش دانش‌آموزی ممتاز بود البته پیش از ورود به مدرسهٔ فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدر آموخت. او حتی می‌توانست داستان‌های مختلفی را به زبان انگلیسی بخواند.<ref>{{پک|بهمن|۱۳۸۹|ک=پروین اعتصامی (چهره‌های درخشان)|ص=۱۸}}</ref> او به دانستن علاقه داشت و سعی می‌کرد در حد توان خود از همه‌چیز آگاهی پیدا کند؛ به همین دلیل در مدرسهٔ قبلی‌اش [[ادبیات فارسی]] و انگلیسی تدریس می‌کرد.<ref>{{پک|بهمن|۱۳۸۹|ک=پروین اعتصامی (چهره‌های درخشان)|ص=۱۸}}</ref> شولر، رئیس مدرسهٔ آمریکایی، پروین را در یادگیری دروس بسیار مشتاق توصیف می‌کند. او همچنین می‌گوید که پروین در طول زمان تحصیلاتش، با دختری آمریکایی به نام «هلن کالینز» مکاتبه داشته؛داشته است؛ و این مکاتبه را تا آخر عمر ادامه داده‌است.<ref>{{پک|دادبه|۱۳۸۳|ک=دائرةالمعارف بزرگ اسلامی|ف=پروین اعتصامی|ص=۱}}</ref>
 
=== سخنرانی در جشن دانش‌آموختگی ===