'''ایل زنگنه'''، نام یکی از ایلات کرد ایران است.<ref name="autogenerated1">[http://www.loghatnaameh.com/dehkhodasearchresult-fa.html?searchtype=0&word=2LLZhtqv2YbZhw== زنگنه در لغت‌نامه دهخدا]</ref><ref name="autogenerated4">[http://www.iranicaonline.org/articles/kurdish-tribes KURDISH TRIBES]</ref><ref name="ReferenceA">کرمانشاه و تمدن دیرینه آن، ایرج افشار سیستانی،انتشارات نگارستان، چاپ دوم، تهران1381</ref><ref>http://www.ashayer.ir/index.aspx?siteid=1&pageid=160</ref><ref>جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی، دکتر حشمت الله طبیبی،انتشارات دانشگاه تهران، آذرماه1371</ref><ref>http://www.iranicaonline.org/articles/asayer-tribes</ref><ref>تبارشناسی قومی وحیات ملی. اسماعیل یوردشاهیان.انتشارات فرزان روز. تهران۱۳۸۰، چاپ اول. ص۱۷۳و174</ref><ref>تاریخ شهریاری، سعیدنفیسی، ناشراقبال، تهران1317، ص25</ref><ref>https://books.google.com/books?id=XzptAAAAMAAJ&dq=Kalhor+Kurd&focus=searchwithinvolume&q=zangeneh+Kurd</ref><ref name=":2">{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = https://rch.ac.ir/article/Details/14740 |عنوان =زنگنه | ناشر =[[دانشنامه جهان اسلام]] |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۹ اوت ۲۰۲۱}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=اوضاع سیاسی کرمانشاه در عصر صفویه با تکیه بر ایل زنگنه - قطب علمی مطالعات فرهنگ و تمدن شیعه در دوره صفویه|نشانی=http://safavid.ir/article/political_situation_in_kermanshah/|وبگاه=safavid.ir|بازبینی=2023-07-16}}</ref>برخی منابع نیز ایل زنگنه را لر می دانند <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=منتخب التواریخ معینی|نام=معین الدین|نام خانوادگی=نطنزی|صفحه=49}}</ref> همچنین برخی منابع ایل زنگنه و ایل چگنی را جدا از اکراد ذکر کرده اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ و جغرافیای گناباد . تالیف:جناب حاج سلطان حسین تابنده ص. ۳۴۸}}</ref> شیخ مردوخ کردستانی تاریخ نویس کرد ایل زنگنه را [[مردم لر|لر]] می داند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ کردستان شیخ مردوخ(۱۰۶)}}</ref> ایل زنگنه در میان ایلات کُرد بعنوان ایل مادر شناخته می شود چون ایلات دیگر از آن منشعب گردیده است. <ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = القلقشندی| نام = ابوالعباس| عنوان = صبح الأعشی| جلد = ۴| سال = ۱۹۲۲| ناشر = دارلکتب الخدیویه|مکان = قاهره| شابک = | صفحه = ۳۷۳| پیوند = }}</ref> شرفنامه بدلیسی که نوشته [[شرف‌خان بدلیسی|شرف خان بدلیسی]] است یکی از منابع مهم تاریخی مردم کرد است مردم زنگنه را کرد دانسته و در تقسیم بندی که از اکراد ایران انجام داده زنگنه را یکی از ایلات کرد دانسته.<ref>منبع کتاب شرفنامه بدلیسی نوشته شرف خان بدلیسی(1597) صفحه 328</ref>.جانر پری برخی از ایلات ساکن در استان کرمانشاه را مانند زنگنه را [[مردم لر|لر]] می خواند،<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کریم خان زند،جان پری،ترجمه علی محمد ساکی(ص۲۹).}}</ref> با این حال کُردهای ایل زنگنه در طول تاریخ به مناطق مختلف ایران مهاجرت کرده‌اند و جذب فرهنگ های دیگر شده‌اند. برخی از منابع نیز زنگنه‌ها را یکی از ایلات [[مردم لک|لک]] می‌دانند.<ref>ایلات و عشایر کردستان، عبدالحمید حیرت سجادی، صفحهٔ ۴۹ کتاب</ref><ref>[https://www.docdroid.net/gNd3Ixe/bkhshy-az-thkykat-khanm-lydy-mry-lyonora-shyl-dr-barh-kom-lk-pdf#page=8 بخشی از تحقیقات خانم لیدی مری لئونورا شیل درباره قوم لک]، کتاب نگاه‌های اجمالی به زندگی و سنتهای ایران، کرمانشاه (ص ۴۰۱)</ref> [[انگلبرت کمپفر|انگلبرتکمپفر]] نيز در بيان اوصاف [[شیخعلی‌خان زنگنه|شيخ عليخان]] زنگنه او را از نژاد کرد دانسته است. ایل زنگنه از دوره صفویه در مناصب بزرگ حکومتی ایران تا دوره قاجار نقش مستقیم داشت. ایل زنگنه نقش اساسی در توسعه شهر کرمانشاه داشته است.<ref name="ReferenceA">کرمانشاه و تمدن دیرینه آن، ایرج افشار سیستانی،انتشارات نگارستان، چاپ دوم، تهران1381</ref><ref>http://www.ashayer.ir/index.aspx?siteid=1&pageid=160</ref><ref>جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی، دکتر حشمت الله طبیبی،انتشارات دانشگاه تهران، آذرماه1371</ref><ref>http://www.iranicaonline.org/articles/asayer-tribes</ref><ref>تبارشناسی قومی وحیات ملی. اسماعیل یوردشاهیان.انتشارات فرزان روز. تهران۱۳۸۰، چاپ اول. ص۱۷۳و174</ref><ref>تاریخ شهریاری، سعیدنفیسی، ناشراقبال، تهران1317، ص25</ref><ref>https://books.google.com/books?id=XzptAAAAMAAJ&dq=Kalhor+Kurd&focus=searchwithinvolume&q=zangeneh+Kurd</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = https://rch.ac.ir/article/Details/14740 |عنوان =زنگنه | ناشر =[[دانشنامه جهان اسلام]] |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۹ اوت ۲۰۲۱}}</ref> معین الدین طنزی نام این ایل را برگرفته از محل سکونتشان دانسته‌است. با توجه به وجود آبادی‌هایی با همین نام در مناطق مختلف ایران، نمی‌توان شاهدی برای صحت گفته نطنزی در نظر گرفت؛ بلکه نام این اماکن، برگرفته از نام ساکنانشان یعنی کردهای زنگنه است که از دوره صفویان به بعد، در آن نواحی ساکن شده‌اند.<ref name=":2" />
