ویکی‌پدیا:زبل‌خان
 | این صفحه حاوی یک انشا است. این انشا شامل توضیحات و توصیه‌های یک یا چند مشارکت‌کنندهٔ ویکی‌پدیا است. انشاها جزو مقاله‌های دانشنامه یا سیاست‌ها یا رهنمودهای ویکی‌پدیا نیستند؛ چرا که به‌طور کامل توسط جامعه مورد بررسی قرار نگرفته‌اند. بعضی از انشاها هنجارهای متداول را بیان می‌کنند؛ در حالی که سایر انشاها فقط دربردارندهٔ دیدگاه‌های اقلیت هستند. |
در این چشم‌انداز همهٔ کاربران خیالی‌اند. هرگونه شباهت میان آنها و کاربران واقعی مایهٔ شرمساری کاربران واقعی باید باشد.
— وام گرفته شده از دیباچهٔ اسرار گنج درهٔ جنی
ویکی‌زبل‌خان به کاربری گفته می‌شود که از جمیع لطایف‌الحیل برای اثبات خویش، تسلط بر حریفان، یارگیری و کسب قدرت استفاده می‌کند.
ویکی‌زبل‌خان بودن ترفندهایی دارد که در ادامه می‌آید، ولی جانمایهٔ ویکی‌زبل‌خانی دو اصل طلایی ویکی‌پدیاست. غالب موفقیت‌ها از ترکیب این دو اصل و استفادهٔ بموقع از هر یک حاصل می‌شود:
- اصل یکم: همه می‌توانند همه جا ویرایش کنند.
- اصل دوم: ویرایش در ویکی‌پدیا داوطلبانه است.
تمسک گزینشی و فرصت‌طلبانه به این دو اصل متناقض قدرتی جادویی به شما می‌دهد.
اصل اول به شما اجازه می‌دهد همه جا حاضر باشید، زبل‌خان اینجا زبل‌خان اونجا، حال اینکه اصل دوم مجازتان می‌دارد هیچ کجا نباشید، زبل‌خان هیچ‌جا. همه چیز بستگی به خواست و منافع شما دارد. هر گاه منافع‌تان ایجاب می‌کرد و میدان باز بود وارد مهلکه شوید و هر وقت دیدید هوا پس است یا باید چیزی را نبینید، ناپدید شوید. نگران نباشید، هیچکدام از این دو رفتار قابل بازخواست نیستند. نه کسی می‌تواند شما را وادار به شروع یا ادامهٔ بحثی کند، نه کسی می‌تواند جلوی ورود شما به بحث‌ها را بگیرد.
ترفندها: ویرایش
- به اشتباه مخالفانتان بند کنید، حتی در گمنام‌ترین صفحه‌ها (اصل یکم)، و همان اشتباه را از دوستان‌تان نبینید، حتی در دم دست‌ترین صفحه‌ها (اصل دوم).
- (برای مدیران) به شکایت‌ها گزینشی رسیدگی کنید. اگر کاربری را دوست نمی‌دارید، شکایت‌هایش را ندیده بگیرید (اصل دوم)، آنقدر که کاربر به تنگ بیاید و از کوره در برود. بعد وارد میدان شوید (با یا بی شکایت طرف مقابل) (اصل اول) و کاربر مغضوب را تنبیه کنید. دست کاربران بی‌نزاکت را باز بگذارید و از آنها برای انتقام‌کشی از کاربرانی که دوست نمی‌دارید استفاده کنید.
- یارگیری کنید. از بهترین مواقع برای یارگیری زمانی‌ست که کاربر در موقعیت سختی بسر می‌برد و به یه مونس، یه همدم، یه ... نیاز دارد. ویکی‌هدیه بدهید. چیزی ازتان کم نمی‌شود. در دیگران ایجاد دین کنید و با آب خزینه دوست بگیرید.
- تطابق توانایی‌ها و اختیارات شوخی‌ست. از این سوسول‌بازی‌ها نداریم. یا کسی را دوست داریم و رأی ما مثبت است، یا کسی را دوست نداریم و رأی ما منفی‌ست؛ حالا نظرخواهی در مورد هرچه می‌خواهد باشد.
- از مصونیت موقت دوران نقاهت بعد از هر قطع دسترسی حداکثر استفاده را ببرید.
- اشتباه خود را نپذیرید، منتها ژست انتقادپذیری بگیرید. باورپذیر نیست؟ به کوچکترین اشتباه سهوی خود اعتراف کنید، بعد اینجا و آنجا آن را جار بزنید و ریاکارانه زهدفروشی کنید.
گاف‌های خود را ماله‌کشی کنید: ویرایش
- پیام‌های حاوی گاف خود را خط نزنید، بلکه پاک کنید، حتی اگر کاربری پاسخش داده باشد.
- اگر محل گاف صفحه بحث خودتان است، زودتر بایگانی‌اش کنید. ترفند: اگر از ربات‌ها برای بایگانی استفاده می‌کنید، پس از بروز گاف شمارهٔ صفحهٔ بایگانی را موقتاً به چند تا قبل (مثلاً از بایگانی ۱۴ به بایگانی ۵) تغییر دهید تا گاف‌تان برود قعر تاریخ.
- بحث را ادامه ندهید و ادامه‌اش را رها کنید تا موضوع فراموش شود. هیچکس نمی‌تواند شما را به ادامهٔ بحث مجبور کند.
- چند روزی ویرایش نکنید (که مثلاً من نیستم) تا آب‌ها از آسیاب بیفتد.
- خود را موقتاً بازنشسته کنید. در استفاده از این روش زیاده‌روی نکنید (شورش را درنیاورید) و از آن برای به حاشیه بردن گندهای عظیم استفاده کنید. این روش تا مدتی پس از اجرا برای شما مصونیت به همراه می‌آورد.
کم آوردن ویرایش
- اگر هنگام متلک‌پرانی کم آوردید و تکه‌ای دریافت کردید که هیچجوره نتوانستید از پس جواب دادن برآیید، از فاز تهاجمی به فاز فرزانگی و مظلومیت بروید و بگویید به جهت ملاحظهٔ اخلاقیات بحث را ادامه نمی‌دهید. اصلاً مهم نیست که متلک‌پرانی را خودتان شروع کرده‌اید و ادامه داده‌اید. فاز عوض کنید. در جنگ‌های گروهی و لفظی تا جایی پیش روید که دست بالا را دارید. طرف اگر چغر بود یا بوی مغلوب شدن که آمد به فاز فرزانگی و بلندنظری و دنیا دوروزه بروید.
- در بحث‌ها استدلال‌هایی با درجات مختلفی از قوت و استحکام مطرح می‌شوند. استدلال‌های قوی را بی‌پاسخ بگذارید (اصل دوم)، و در مقابل استدلال‌های ضعیف پررنگ ظاهر شوید و فرزانگی بورزید.