پادشاهی هانتاوادی

پادشاهی هانتاوادی (برمه‌ای: ဟံသာဝတီ နေပြည်တော်) مملکتی بود که از سال ۱۲۸۷ تا ۱۵۳۹ و از ۱۵۵۰ تا ۱۵۵۲ جنوب برمه (میانمار) را تحت سلطه خود داشت. این پادشاهی مون‌زبان پس از فروپاشی پادشاهی پاگان در سال ۱۲۸۷ توسط شاه واررو بنیاد شد.

Kingdom of Hanthawaddy Pegu

الگو:Mnw
ဟံသာဝတီ နေပြည်တော်
Hanthawaddy Kingdom
۱۲۸۷–۱۵۵۲
پرچم Hanthawaddy Kingdom
Mon Hanthawadyy flag
Hanthawaddy Kingdom ح. 1450
Hanthawaddy Kingdom ح. 1450
وضعیتKingdom
پایتختMartaban (1287–1364)
Donwun (1364–1369)
باگو، میانمار (۱۳۶۹–۱۵۳۸, ۱۵۵۰–۱۵۵۲)
زبان(های) رایجMon
دین(ها)
ترواده
حکومتMonarchy
• ۱۲۸۷–۱۳۰۷
Wareru
• ۱۳۸۴–۱۴۲۱
Razadarit
• ۱۴۵۴–۱۴۷۱
Shin Sawbu
• ۱۴۷۱–۱۴۹۲
Dhammazedi
• ۱۴۹۲–۱۵۲۶
Binnya Ran II
دوره تاریخیتاریخ میانمار
• Overthrow of Pagan governor
ح. January 1285
• Independence from Pagan
30 January ۱۲۸۷
• Vassal of Sukhothai
۱۲۸۷–۱۲۹۸, ۱۳۰۷–۱۳۱۷, ۱۳۳۰
۱۳۸۵–۱۴۲۴
• Golden Age
۱۴۲۶–۱۵۳۴
۱۵۳۴–۱۵۴۱
• 2nd Fall of Pegu
12 March ۱۵۵۲
پیشین
پسین
Pagan Kingdom
First Toungoo Empire

پادشاهی هانتاوادی اسماً جزئی از سلطنت سوخوتای و سلسله یوان مغول بود. پادشاهی هانتاوادی در سال ۱۳۳۰ رسماً از سوخوتای مستقل شد اما به شکل یک اتحادیه سست از سه مرکز قدرت منطقه‌ای بزرگ باقی ماند: دلتای ایراوادی، باگو و موتاما.

پادشاهان آن سلطه کمی بر والیان خود داشتند. موتاما از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۸۸ سر به شورش گذاشت.

منابع ویرایش