پادفردگرایی

پادفردگرایی رویکردی معنایی در فلسفه،^[۱] فلسفه روانشناسی، و زبان‌شناسی است.

هواداران این استدلال دارای این دیدگاه مشترک هستند که آنچه در در یک شخص درونی به نظر می‌رسد تا حدی به محیط اجتماعی وابسته است، بنابراین خودشناسی، نیات، استدلال و ارزش اخلاقی ممکن است به شکل دیگری توسط عوامل خارج از فرد تعیین شود.^[۲] این موضع توسط سنفورد گلدبرگ^[۳] و اندیشمندان دیگری مانند هیلاری پاتنام و تایلر برج پشتیبانی می‌شود.^[۴]

منابع ویرایش

↑ Mckinsey, Michael (January 1991). "Anti-Individualism and Privileged Access". Analysis. 51 (1): 9–16. doi:10.1093/analys/51.1.9. JSTOR 3328625.
↑ Brown, Jessica: 2004, Anti-Individualism and Knowledge. MIT Press.
↑ Goldberg, Sanford (2007). Anti-individualism: mind and language, knowledge and justification. Cambridge: Cambridge University Press.
↑ Burge, Tyler (November 2003). "Social Anti-Individualism, Objective Reference". Philosophy and Phenomenological Research. 67 (3): 682–690. doi:10.1111/j.1933-1592.2003.tb00316.x.

[Mckinsey-1] Mckinsey, Michael (January 1991). "Anti-Individualism and Privileged Access". Analysis. 51 (1): 9–16. doi:10.1093/analys/51.1.9. JSTOR 3328625.

[2] Brown, Jessica: 2004, Anti-Individualism and Knowledge. MIT Press.

[3] Goldberg, Sanford (2007). Anti-individualism: mind and language, knowledge and justification. Cambridge: Cambridge University Press.

[burge-4] Burge, Tyler (November 2003). "Social Anti-Individualism, Objective Reference". Philosophy and Phenomenological Research. 67 (3): 682–690. doi:10.1111/j.1933-1592.2003.tb00316.x.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]