سامانه ردیف اشکوب سن
(میلیون سال)
نئوژن میوسن آکیتانین → پیش از آن
پالئوژن الیگوسن چاتین ۲۳٫۰۳–۲۸٫۴
روپلین ۲۸٫۴–۳۳٫۹
ائوسن پریابونین ۳۳٫۹–۳۷٫۲
بارتونین ۳۷٫۲–۴۰٫۴
لوتتین ۴۰٫۴–۴۸٫۶
ایپرزین ۴۸٫۶–۵۵٫۸
پالئوسن تانتین ۵۵٫۸–۵۸٫۷
سلاندین ۵۸٫۷–۶۱٫۷
دانین ۶۱٫۷–۶۵٫۵
کرتاسه پسین ماستریختین → پس از آن

پالئوسن (Paleocene یا Palaeocene) یکی از دورهای زمین‌شناسی است که از حدود ۶۵٫۵ میلیون سال پیش آغاز شد و تا حدود ۵۵٫۸ میلیون سال پیش ادامه یافت. دور پالئوسن نخستین دور در دورهٔ پالئوژن (دیرین‌زاد) است و جزئی از دوران نوزیستی به‌شمار می‌آید.[۱]

سنگ‌های تفتالی پالئوسن ایران ویرایش

آنچه از سنگ‌های تفتالی (ماگمائی) ایران با قاطعیت و منحصراً به پالئوسن نسبت داده شده، شامل پاره‌ای سنگ‌های آتشفشانی یا آتشفشانی- رسوبی است که غالباً ترکیب آندزیتی دارند. سنگ‌های اخیر شامل سنگهای آندزیتی (قائن، تبریز)، آندزیتی همراه با آتشفشانی رسوبی (منطقه اردبیل) و پاره‌ای از سنگ‌های متاآندزیتی (منطقه بیرجند) است. در شرق ایران یعنی در حوالی دریاچه هامون مجموعه‌های آتشفشانی- رسوبی و در منطقه الله‌آباد سنگهای بازالتی و رسوبی نیز به پالئوسن منسوب‌اند.[۲]

منابع ویرایش

  1. Hooker, J.J., "Tertiary to Present: Paleocene", pp. 459-465, Vol. 5. of Selley, Richard C., L. Robin McCocks, and Ian R. Plimer, Encyclopedia of Geology, Oxford: Elsevier Limited, 2005. ISBN 0-12-636380-3
  2. امامی، محمدهاشم، ماگماتیسم در ایران، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات کشور، تهران: فروردین ۱۳۷۹.