پروپاگاندای سیاه

پروپاگاندای سیاه (انگلیسی: Black propaganda) یا پروپاگاندای پنهان نوعی از پروپاگاندا است که تلاش می‌کند مفاهیم، منتسب به منابع دیگری غیر از منابع حقیقی به نظر برسند و از این طریق هویت خود را مخفی نگه می‌دارد. در پروپاگاندای سیاه نه‌تنها تحریف عمدی صورت می‌گیرد، بلکه هویت منبع معمولاً نامشخص یا نادرست است؛ زمانی که هویت نامعلوم باشد، وظیفهٔ تحلیلگر دشوار می‌شود. شناسایی پروپاگاندای سیاه تا زمانی که تمامی حقایق آشکار نشوند مشکل خواهدبود.

پروتکل بزرگان صهیون (۱۹۰۵) نمونه‌ای از پروپاگاندای سیاه است.

در خلال مراحل آغازین جنگ جهانی دوم نازی‌ها حداقل سه ایستگاه رادیویی به راه انداختند که سعی داشتند وانمود کنند از مکانی در بریتانیا برنامه پخش می‌کنند.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش