پلاسیبو
اثر دارونما (لاتین: placebō، پلاکِبو از مصدرِ placeō) به معنی «خوب خواهم شد»[۲] یا دارونما (یا دِلخوشکُنَک) به استفاده از روش‌های درمانی صوری و تلقینی گفته می‌شود که می‌تواند با فریب بیمار، اثر مثبتی در روند بهبودی وی داشته باشد. اثر درمانی که از به کار بستن چنین روش‌هایی حاصل می‌شود را نیز اثر پلاسبو می‌نامند.
رایج‌ترین روش‌ها برای ایجاد اثر پلاسیبو استفاده از دارونما (چیزی ظاهراً شبیه به دارو بدون هیچ اثر واقعی) و جراحی‌های دروغین است. در روند استفاده از شبه داروها، یک قرص بدون اثر به بیمار داده می‌شود و به او گفته می‌شود که با خوردن این قرص حالش بهبود می‌یابد. البته بیمار نباید بفهمد که این قرص، قرص بی‌اثر است و شما در حال اجرای یک روند شبه‌دارویی بر روی وی هستید. تجربیات پزشکان نشان داده‌است که این پدیده روانی تأثیر بسیار بالایی در بهبود بسیاری از بیماران دارد.
شرکت‌های داروسازی در مسیر ساخت دارو از این نوع دارونما به عنوان کنترل گروه شاهد استفاده می‌کنند.
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ Lanotte M; Lopiano; Torre; Bergamasco; Colloca; Benedetti (November 2005). "Expectation enhances autonomic responses to stimulation of the human subthalamic limbic region". Brain, Behavior, and Immunity. 19 (6): 500–9. doi:10.1016/j.bbi.2005.06.004. PMID 16055306.
{{cite journal}}: Unknown parameter|name-list-format=ignored (|name-list-style=suggested) (help) - ↑ Gensini GF, Conti AA, Conti A; Conti; Conti (April 2005). "Past and present of what will please the lord: an updated history of the concept of placebo". Minerva Medica. 96 (2): 121–4. PMID 16172581.
{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
مقاله Placebo از ویکی‌پدیای انگلیسی