پیش‌نویس:لوئیک واکان
| لوئیک واکان | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۹۶۰ فرانسه |
| ملیت | فرانسوی |
| حیطه | علوم اجتماعی |
علایق اصلی | جامعه شناسی |
لوئیک واکان (متولد ۱۹۶۰) جامعه شناس و انسان شناس اجتماعی است. او، به‌ویژه، به جامعه‌شناسی شهری، فقر شهری، نابرابری نژادی، بدن، نظریه اجتماعی و قوم نگاری پرداخته است. [۱]
سیر زندگی و تحصیلات ویرایش
لوئیک واکان درسال ۱۹۹۰ با درجۀ دکتری از گروه جامعه شناسی دانشگاه شیکاگو فارغ التحصیل شده است. واکان استاد جامعه‌شناسی و دانش پژوهش در موسسه حقوقی ارل وارن، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، است. او در برنامه انسان‌شناسی پزشکی و مرکز مردم‌نگاری شهری همکاری دارد و پژوهشگر مرکز جامعه‌شناسی اروپا است. واکان عضو انجمن تحقیقاتی هاروارد و نیز عضو شورای مدیران جایزه مک آرتور و دارنده بورسیه تحقیقاتی از بنیاد فلتچر و جایزه لوئیس کوزر از انجمن جامعه‌شناسی آمریکا است. [۲]
از دهه 1990، او به فرآیندهای جرم انگاری فقر و حاشیه نشینی شهری در ایالات متحده در ارتباط با مسئله نژادی پرداخته است. او همچنین از نزدیک با ویلیام جولیوس ویلسون در دانشگاه شیکاگو کار کرد. واکان بیش از صد مقاله در مجلات جامعه‌شناسی، مردم شناسی، مطالعات شهری، نظریه اجتماعی و فلسفه منتشر کرده است. او همچنین یکی از بنیان‌گذاران و سردبیر مجله بین‌رشته‌ای قوم‌شناسی و همچنین یکی از همکاران نشریه لوموند دیپلماتیک است. او تحقیقات اولیه خودش را در محله‌های یهودی‌نشین جنوب شیکاگو، در بانلیئوس پاریس، و در زندانهای ایالات‌متحده انجام داده است. [۳] این اثر او را به نوشتن کتاب زندان های فقر سوق داد. [۴] Catégorie:Article à référence nécessaire واکان، به موازات مطالعه محله های فقیرنشین سیاهپوستان، بهقوم نگاری یک سالن ورزشی بوکس در شیکاگو پرداخت که به مجموعه ای از مقالات و کتاب بدن و روح انجامید. [۵]
او همراه با پیر بوردیو کتابی به زبان انگلیسی با عنوان دعوت به جامعه‌شناسی بازاندیشانه (۱۹۹۲) تحریر کرده است که مفاهیم کلیدی و روش‌های متمایزی را توضیح می‌دهد که بوردیو از آغاز دهه ۱۹۹۰ آنها را توسعه داده است. این کتاب به فرانسوی تحت عنوان پاسخ‌ها ترجمه شده است [۶]
ایده ها و مواضع فکری ویرایش
رساله ها و مفاهیم ویرایش
لوئیک واکان در سال ۲۰۰۶ مجموعه مقالاتی را از پایان نامه دکتری خود استخراج و منتشر کرد. [۷] [۸] از نظر واکان، فراتر از شباهت‌ها (مکان‌های داغ ننگ خورده) تفاوت‌هایی وجود دارند که بین این دو قلمرو سقوط شهری حاکم شده اند.
واکان از مفهوم طبقه پایین به دلیل ویژگی نادقیق، اخلاقی و تا حدی نژادپرستانه آن انتقاد می کند. او از مفهوم پرکاریات در اشاره به بخش‌هایی از پرولتاریای پساصنعتی استفاده می‌کند. این بخش ها به دلیل تکه تکه شدن طبقه مزدبگیر و داغ ننگ (قومی یا سرزمینی) در دو سوی آتلانتیک به حاشیه رانده شده‌اند.
مباحثه ها ویرایش
لوئیک واکان در مقاله اخلاق و دام های مردم نگاری شهری که در سال ۲۰۰۲ در مجله جامعه شناسی آمریکا منتشر شده است آثار سه نویسنده اصلی قوم نگاری شهری آمریکایی را تحلیل کرده است. از نظر او، اخلاق گرایی تجربه گرا بر جامعه شناسی شهری آمریکا حاکم است. این مقاله واکنش‌های شدید مدافعان این رویکرد را به همراه داشته است. [۹]
مواضع سیاسی ویرایش
واکان در سال 2002، در مقاله ای تحت عنوان «بهای انکار»، معتقد بود که دولت فرانسه لیونل ژوسپن در برابر منطق نئولیبرالی مقررات زدایی و خصوصی سازی تسلیم شده است. [۱۰]
واکان در سال 2007، همراه با پاتریک وی و اتین بالیبار، در حمایت از سگولن رویال، نامزد حزب سوسیالیست در دور اول انتخابات ریاست جمهوری فراخوان داده است. [۱۱]
کتاب شناسی ویرایش
آثار ویرایش
- پاسخ ها. در باب انسان شناسی بازاندیشانه پیر بوردیو (به همراه لویک واکان)، پاریس، انتشارات سوی، ۱۹۹۲ [۶] (ترجمه شده به انگلیسی تحت عنوان دعوت به جامعه شناسی بازاندیشانه، انتشارات دانشگاه شیکاگو، 1992).
- زندانهای سیه روزی، پاریس، رایسون آژیر، ۱۹۹۹ [۴].
- بدن و روح - یادداشت های قوم نگاری یک شاگرد بوکسور، آگون، ۲۰۰۱ [۵] .
- طردشدگان شهری گتو، حومه، ایالت. کشف ، پاریس، ۲۰۰۶ [۷] [۸].
- سفر به سرزمین بوکسورها، انتشارات دکوورته، ۲۰۰۲ [۱۲] [۱۳].
- پیبر بوردیو سیاست دوکراتیک: راز وزارت، کمبریج: انتشارات پالیسی، ۲۰۰۵.
مقالات ویرایش
- از دولت اجتماعی تا دولت کیفری، پژوهشنامه علوم اجتماعی, شماره ۱۲۴, سپتامبر ۱۹۹۸.
- پیر بوردیو در میدان، جلد ۵، شماره ۴، شماره ویژه قوم نگاری، دسامبر ۲۰۰۴.
فیلم شناسی ویرایش
لوئیک واکان در مستند زیر نقش دارد:
- جامعه شناسی یک ورزش رزمی است (۲۰۰۱) [۱۴] به کارگردانی پیر کارلز
جوایز و افتخارات ویرایش
- برنده بورسیه تحصیلی بنیاد مک آرتور در سال ۱۹۹۷ میلادی [۱۵]
- برندۀ جایزه لوئیس کوزر از انجمن جامعه شناسی آمریکا در سال ۲۰۰۹ میلادی [۱۶]
یادداشت ها و منابع ویرایش
- ↑ Loïc Wacquant sur le site de l'université de Californie à Berkeley
- ↑ "Loic Wacquant". MacArthur Fondation (به انگلیسی). Retrieved 12/10/2022.
{{cite web}}: Check date values in:|accessdate=(help) - ↑ Urban Outcasts. Color, Class and Place in two advanced societies, march 1994, Ph D. dissertation
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Cécile Prieur et Marie-Pierre Subtil (7 décembre 1999). "L'État-pénitence tend à se substituer à l'État-providence". Le Monde.
{{cite web}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Alain Garrigou (mars 2001). "Corps et âme : carnets ethnographiques d'un apprenti boxeur". Le Monde diplomatique.
{{cite web}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Rédaction (24 janvier 1992). "Le pari de Bourdieu". Le Monde.
{{cite web}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Patrick Jarreau (13 juin 2006). "La banlieue n'est pas un ghetto". Le Monde.
{{cite web}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Nicolas Sallée (3 octobre 2007). "Parias urbains". Nonfiction.
{{cite web}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ پی‌دی‌اف Scrutinizing the Street: Poverty, Morality, and the Pitfalls of Urban Ethnography, American Journal of Sociology 107-6 (mai 2002)
- ↑ Serge Halimi et Loïc Wacquant, Le prix du reniement, sur le site Homme-moderne.org, 24 avril 2002
- ↑ "Tribune - Le 22 avril, assumer notre responsabilité". Libération. 19 avril 2007.
{{cite web}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ Clara Degiovanni (19 septembre 2022). "Voyage au pays des boxeurs". Philosophie Magazine.
{{cite web}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ Anne Both, Raphaëlle Leyris, Florent Georgesco (22 décembre 2022). "Voyage au pays des boxeurs, de Loïc Wacquant". Le Monde.
{{cite web}}: Check date values in:|date=(help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Gérôme Truc (2002). "La sociologie est-elle un sport de combat ? L'image du sociologue en Pierre Bourdieu (note critique)". revue Terrains et travaux.
- ↑ MacArthur Fellows de l'université de Chicago, site UChicago
- ↑ Coser Award 2009, ASA theory