ویکی‌پدیا

پیش‌نویس:Murder of James Bulger

James Bulger
پرونده:James bulger.jpg
زادهٔ۱۶ مارس ۱۹۹۰
Liverpool, England
درگذشت۱۲ فوریهٔ ۱۹۹۳ (۲ سال)
Walton, Liverpool, England
علت مرگMurder by beating
مدفنKirkdale Cemetery,
Fazakerley, Liverpool[۱]

جیمز پاتریک بولگر (16 مارس 1990 [۲] - 12 فوریه 1993) پسر بچه دو ساله ای از کرکبی ، مرسی ساید ، انگلستان بود که توسط دو پسر 10 ساله به نام های رابرت تامپسون و رابرت تامپسون ربوده ، شکنجه و به قتل رسید. Jon Venables ، در 12 فوریه 1993. [۳] [۴] تامپسون و ونبلز بولگر را از مرکز خرید نیو استرند در بوتل دور کردند، زیرا مادرش لحظه‌ای چشمانش را از او برداشته بود. جسد مثله شده او در یک خط راه آهن پیدا شد۲ ۱⁄۲ مایل (۴ کیلومتر) در والتون، لیورپول ، دو روز پس از ربوده شدن اوپیدا شد.

تامپسون و ونبلز در 20 فوریه 1993 به آدم ربایی و قتل متهم شدند. آنها در 24 نوامبر مجرم شناخته شدند و آنها را به جوانترین قاتل محکوم در تاریخ مدرن بریتانیا تبدیل کرد. آنها به خواست اعلیحضرت به بازداشت محکوم شدند و تا زمانی که تصمیم هیئت آزادی مشروط در ژوئن 2001 به آزادی آنها با مجوز مادام العمر در سن 18 سالگی توصیه شد، در بازداشت ماندند. در سال 2013 مجدداً با آزادی مشروط آزاد شد. در نوامبر 2017، ونبلز دوباره به دلیل داشتن تصاویر کودک آزاری در رایانه خود به زندان فرستاده شد.

پرونده بولگر بحث های گسترده ای را در مورد نحوه برخورد با مجرمان جوان در زمان محکومیت یا آزادی آنها برانگیخته است. [۵] [۶]

آدم کشی ویرایش

تلویزیون مدار بسته (CCTV) در مرکز خرید New Strand در بوتل که در 12 فوریه 1993 گرفته شد، تامپسون و ونبلز را نشان میداد که به طور معمولی کودکان را تماشا می کنند و ظاهراً هدفی را انتخاب می کنند. [۷] پسرها به صورت معمول از مدرسه فرار می کردند. تامپسون و ونبلز در طول روز در حال سرقت اقلام مختلف از جمله شیرینی، باتری ، یک عروسک ترول و یک قوطی رنگ آبی دیده می شدند. [۸] یکی از پسران بعداً فاش کرد که قصد داشتند یک کودک را ربوده، او را به جاده شلوغ در کنار مرکز خرید هدایت کنند و او را به سمت ماشین های در حال حرکت هل بدهند . [۹]

همان روز بعد از ظهر، بولگر، از کرکبی ، به همراه مادرش، دنیز، به مرکز خرید نیو استرند رفت. در حالی که در حوالی ساعت 15:40 داخل قصابی AR Tym در طبقه پایین مرکز بود، دنیز که در حین پرداخت هزینه خرید جیمز بود دستش را رها کرده ، متوجه شد که پسرش گم شده است. [۴] [۱۰] تامپسون و ونبلز به جیمز بولگر نزدیک شده بودند، دست او را گرفتند و به بیرون از مرکز خرید برده بودند. [۱۱] [۱۲] این لحظه در ساعت 15:42 از دوربین مداربسته ضبط شد. [۱۳] [۱۴]

تامپسون و ونبلز بولگر را به کانال لیدز و لیورپول ، در حدود یک چهارم مایل از مرکز خرید نیو استرند بردند، جایی که او را روی سرش انداختند و او از ناحیه صورتش آسیب دید. پسرها برای شوخی این کار را با بولگر کرده بوند . [۱۵] یک شاهد عینی گفته است که وقتی بولگر را در کانال دیده که ، پسر "در حال گریه کردن بوده است ." [۱۶] پسرها یک ۲٫۵ مایل (۴ کیلومتر) در لیورول پیاده رویکرده بودندکه در این حین توسط حدود 38 نفر دیده شدند، اما اکثر افراد حاضر هیچ اقدامی نکردند. [۱۶] [۱۷] دو نفر از تامپسون و ونبلزدر این مورد سوال کردند ، اما آنها یا ادعا کردند که بولگر برادر آنهاست یا گم شده است و آنها او را به ایستگاه پلیس می برند. [۱۸] در یک نقطه، پسران بولگر را به یک فروشگاه حیوانات خانگی بردند ودر جایی که او رابرون برده بودند. [۱۹]

سرانجام پسرها به روستای والتون رسیدند. در حالی که ایستگاه پلیس والتون لین روبه رویشان در کنار خیابان بود، تردید کردند و بولگر را به سمت یک ساحل شیب دار به سمت خط راه آهن در نزدیکی ایستگاه راه آهن والتون و آنفیلد ، نزدیک به قبرستان آنفیلد هدایت کردند .

پرونده:Bulger cctv.jpg
ربوده شدن جیمز بولگر توسط تامپسون (بالگر بالا) و ونبلز (دست بالگر را در دست دارد) در تصویری که در دوربین مداربسته مرکز خرید ضبط شده است.

یکی از پسرها رنگ آبی مدل هومبرول را که قبلاً از مغازه دزدیده بودند، به چشم چپ بالگر انداخت. [۲۰] به او لگد زدند و او را نشانه گرفتند و آجر و سنگ به سویش پرتاب کردند. آنها باتری ها را در دهان بولگر قرار دادند و، [۲۱] طبق گفته پلیس، ممکن است تعدادی باتری را در مقعد او وارد کرده باشند، اگرچه هیچ مارکی برای این ادعا پیا نشده است . [۴] در نهایت، پسران یه وزنه 10 کیلوگمی را به سر پسر انداختند . [۲۲] [۲۳] [۲۴] او بر اثر برخورد وزنه به سر بولگر جمجمه او شکست . پاتولوژیست آلن ویلیامز اظهار داشت که بولگر آنقدر صدمات بسیار زیادی را متحمل شده است - در مجموع 42 مورد - که هیچ کدام را نمی توان به عنوان ضربه مهلک شناسایی کرد. [۲۵] تامپسون و ونبلز سر بولگر را روی ریل راه‌آهن گذاشتند و به این امید که قطاری به او برخورد کند و مرگش تصادف تلقی شود. پس از ترک صحنه، جسد او توسط قطار به دو نیم شد. [۲۶] جسد بریده شده بولگر توسط چند دانش آموز دو روز بعد کشف شد. [۲۷] [۲۸] پزشکی قانونی شهادت داد که او قبل از برخورد با قطار جان باخته است. [۲۶]

پلیس مظنون بود که پسرها به بولگر تجاوز جنسی کرده باشند، زیرا کفش، جوراب، شلوار و زیرشلوار او را درآورده بودند. در گزارش پاتولوژیست که در دادگاه خوانده شد مشخص شد که پوست ختنه گاه بالگر به زور به عقب کشیده شده است. [۲۲] [۲۹] هنگامی که تامپسون و ونبلز در مورد این اتفاق توسط کارآگاهان و یک روانپزشک کودک، آیلین ویزارد مورد بازجویی قرار گرفتند، این دو نفر تمایلی به ارائه جزئیات حادثه نداشتند. [۴] [۱۹] [۳۰] هنگامی که ونبلز به صورت مشروط آزاد شد، روانپزشک او، سوزان بیلی ، گزارش داد که "با ملاقات و بررسی مجدد موضوع با جون در کودکی، و اکنون به عنوان یک نوجوان، او هیچ گونه تجاوز جنسی را در مورد این جرم توضیح نمی دهد." [۴]

پلیس به سرعت تصاویر ویدئویی با وضوح پایین از ربوده شدن بولگر از مرکز خرید نیو استرند توسط دو پسر ناشناس را پیدا کرد. خاکریز راه آهن که جسد او بر روی آن پیدا شده بود به زودی با صدها دسته گل تزئین شد. [۳۱] خانواده یک پسر که برای بازجویی بازداشت شده بود اما متعاقباً آزاد شد، به دلیل تهدید نیروهای بیدار مجبور به فرار از شهر شدند. پیشرفت زمانی اتفاق افتاد که زنی با دیدن تصاویر کمی تقویت‌شده از این دو پسر در تلویزیون ملی، ونبلز را که می‌دانست آن روز با تامپسون بداخلاق بازی کرده بود، شناخت. او با پلیس تماس گرفت و پسران دستگیر شدند. [۲۸]

روند قانونی ویرایش

دستگیری ویرایش

این واقعیت که مظنونان بسیار جوان بودند برای افسران تحقیق به رهبری کارآگاه آلبرت کربی از پلیس مرسی ساید شوکه کننده بود. گزارش های اولیه مطبوعاتی و اظهارات پلیس به دیده شدن بولگر با "دو جوان" اشاره کرده بودند (که نشان می دهد قاتلان نوجوان بودهاند). [۲۸] آزمایشات پزشکی قانونی تایید کرد که هر دو پسر همان رنگ آبی را روی لباس خود داشتند که روی بدن بولگر یافت شد. هر دوی کفش‌هایشان خونی بود. خون روی کفش تامپسون از طریق آزمایش DNA با بالگر مطابقت داده شد. الگوی کبودی روی گونه راست بولگر با ویژگی های قسمت بالایی کفشی که تامپسون پوشیده بود مطابقت داشت. یک علامت رنگ در سرپوش یکی از کفش‌های ونبلز نشان می‌دهد که هنگام لگد زدن به بالگر باید از "زور" استفاده کرده باشد. [۳۲] گفته می شود که تامپسون از پلیس پرسید که آیا این کودک دو ساله به بیمارستان منتقل شده است تا دوباره او را زنده ببینند یا نه ". [۳۳]

پرونده:ThompsonVenables.jpg
عکس های ونبلز و تامپسون در زمان دستگیری آنها گرفته شده است

این پسران هر کدام به قتل جیمز بولگر در 20 فوریه 1993 متهم شدند، و در 22 فوریه 1993 در دادگاه جوانان سفتون جنوبی ظاهر شدند، جایی که آنها در بازداشت به سر می برند تا منتظر محاکمه باشند. [۸] [۲۱] پس از دستگیری آنها و در سرتاسر گزارش های رسانه ای محاکمه آنها، پسران با نام های "کودک A" (تامپسون) و "کودک ب" (Venables) نامیده می شدند. [۲] در انتظار محاکمه، آنها در واحدهای امن نگهداری شدند و در نهایت به حبس ابد محکوم شدند. [۴]

آزمایش ویرایش

بیش از پانصد معترض در دادگاه دادگستری جنوب سفتون در طول حضور پسران در دادگاه اولیه تجمع کردند. والدین متهم در پی تهدید به مرگ از سوی ماموران به مناطق مختلف کشور منتقل شدند و هویت جدیدی برای خود گرفتند. [۲۸] محاکمه کامل در دادگاه پرستون کراون در 1 نوامبر 1993 آغاز شد، در یک محاکمه بزرگسالان با متهم و قاضی و مقامات دادگاه در مراسم قانونی برگزار شد. [۳۴] پسران اتهام قتل، آدم ربایی و اقدام به آدم ربایی را رد کردند. [۳۲] اتهام تلاش برای آدم ربایی مربوط به حادثه ای در مرکز خرید نیو استرند در 12 فوریه 1993، روز مرگ بولگر بود. تامپسون و ونبلز تلاش کرده بودند یک پسر دو ساله دیگر را فراری دهند، اما مادر پسر مانع شد. [۱۲]

هر پسر در منظر دادگاه روی صندلی‌قرار داده شده نشسته بود (بنابراین می‌توانستند بیرون اسکله را که برای بزرگسالان طراحی شده بود ببینند) به همراه دو مددکار اجتماعی. اگرچه آنها از والدین خود جدا شده بودند، اما زمانی که خانواده هایشان در محاکمه شرکت کردند، در فاصله نزدیکی قرار داشتند. . [۳۵] این رفتارها بعداً توسط دادگاه اروپایی حقوق بشر مورد انتقاد قرار گرفت، که در سال 1999 حکم داد که با محاکمه علنی دردادگاهبزرگسالان عادلانه رفتار نشده است . در محاکمه، ریچارد هنریکس، مشاور اصلی دادستان، با موفقیت اصل doli incapax را رد کرد ، که فرض می‌کند کودکان خردسال نمی‌توانند از نظر قانونی مسئول اعمال خود شناخته شوند. [۳۶]

دادگاه تامپسون و ونبلز را عامل "انجام اعمال شریرانه" می دانست، به این معنی که آنها می توانند با نیت اعمال مجرمانهای را انجام دهند، زیرا آنها به اندازه کافی بالغ بودند تا درک کنند که کار اشتباهی را انجام می دهند. [۳۷] یک روانپزشک کودک به نام آیلین ویزارد که قبل از محاکمه با تامپسون مصاحبه کرد، در دادگاه از او پرسیده شد که آیا او تفاوت بین درست و نادرست را می داند، اینکه دور کردن کودک خردسال از مادرش اشتباه است . آسیب به کودک ویزارد پاسخ داد: "اگر موضوع بر اساس احتمالات باشد، فکر می کنم می توانم با قطعیت پاسخ دهم." ویزارد همچنین گفت که تامپسون پس از حمله به بولگر از اختلال استرس پس از سانحه رنج می برد. [۳۸] سوزان بیلی ، روانپزشک قانونی وزارت کشور که با Venables مصاحبه کرد، به صراحت گفت که او تفاوت بین درست و غلط را می داند. [۳۹]

تامپسون و ونبلز در طول دادگاه صحبت نکردند و پرونده علیه آنها که 20 ساعت مصاحبه ضبط شده پلیس با پسران بوده در دادگاه پخش شد. [۳۶] که تامپسون نقش اصلی را در روند آدم ربایی بر عهده داشته است، اگرچه ظاهراً این ونبلز بود که ایده بردن بولگر را به خط راه آهن گفته است. ونبلز بعداً گفته بود که بولگر از او خوشش می آمده است ، سپس دست او را میگیرد و او را به محلی که قصد قتل او را داشتن میبرند [۴] لارنس لی، که وکیل ونبلز در طول محاکمه بود، بعداً گفت که تامپسون یکی از ترسناک ترین کودکانی بود که دیده بود و او را با Pied Piper مقایسه کرد. [۴۰] پس از حضور در دادگاه، ونبلز لباس‌هایش را در می‌آورد و می‌گفت: «می‌توانم بوی جیمز را مانند بوی نوزاد حس کنم». [۳۳] دادستان تعدادی از اشیاء را در طول محاکمه پذیرفت، از جمله یک جعبه 27 آجردر ان قرار داشت، یک سنگ آغشته به خون، زیرشلواری بولگر، و میله آهنی زنگ زده که به عنوان بشقاب ماهیگیری راه آهن توصیف شده است . آسیب شناس 33 دقیقه به تشریح جراحات وارده به بولگر پرداخت. بسیاری از آن‌ها به پاهایش پس از برهنه شدن از کمر به پایین وارد شده بودند. آسیب مغزی گسترده بوده و شامل خونریزی بود. [۴۱]

این پسران که در آن زمان 11 ساله بودند، در دادگاه پرستون در 24 نوامبر 1993 به جرم قتل بولگر مجرم شناخته شدند و به جوانترین قاتلان محکوم قرن بیستم تبدیل شدند. [۴۲] قاضی، آقای جاستیس مورلند، به تامپسون و ونبلز گفت که آنها مرتکب جنایت "شیطان و وحشیگری بی نظیر شده اند". . . . به نظر من، رفتار تو هم حیله گرانه و هم بسیار شیادانه بوده است .» [۴۳] مورلند آنها را به خاطر رضایت اعلیحضرت به بازداشت محکوم کرد، با این توصیه که آنها باید "سالهای بسیار زیادی را " در بازداشت نگه داشته شوند و حداقل مدت زما هشت سال را برای آنها در نظر گرفت. در پایان دادگاه، قاضی محدودیت‌های مربوط بهگزارش در اخبار را لغو کرد و اجازه داد اسامی قاتلان منتشر شود و گفت: «این کار را انجام دادم زیرا منافع عمومی بر منافع متهمان غلبه کرده بود. . . . نیاز به یک بحث عمومی آگاهانه در مورد جنایات کودکان خردسال وجود داشت.» [۴۴] سر دیوید اوماند بعداً از این تصمیم انتقاد کرد و مشکلات ایجاد شده توسط آن را در بررسی سال 2010 خود در مورد رسیدگی به پرونده توسط سرویس آزمایشی بیان کرد. [۴۵]

پس از محاکمه ویرایش

اندکی پس از محاکمه، و پس از اینکه قاضی حداقل هشت سال حبس را توصیه کرده بود، لرد تیلور از گوسفورث ، رئیس دادگاه ، توصیه کرد که این دو پسر باید حداقل ده سال در زندان باشند، [۴۶] که آنها را واجد شرایط می کرد. در فوریه 2003 در سن 20 سالگی. سردبیران روزنامه سان طوماری را با نزدیک به 280000 امضا به مایکل هاوارد وزیر کشور تسلیم کردند تا مدت زمان بازداشت هر دو پسر را افزایش دهند. [۴۷] این کمپین موفقیت آمیز بود، و در ژوئیه 1994، هاوارد اعلام کرد که پسران حداقل به مدت پانزده سال در بازداشت نگه داشته می شوند، [۴۷] [۴۸] به این معی که آهناها تا فوریه 2008آزاد نخواه شدتا زمانی که به سن 25 سال برسند [۴۶]

لرد دونالدسون از مداخله هاوارد انتقاد کرد و زمان مدث حبس افزایش داده شده را به عنوان "انتقام نهادینه شده" توصیف کرد. ... [توسط] یک سیاستمدار در حال بازی در گالری.» افزایش حداقل دوره در سال 1997 توسط مجلس اعیان لغو شد و تصمیم وزیر کشور در مورد حداقل مجازات برای مجرمان جوان را "غیر قانونی" تشخیص داد. [۴۹] دادگاه عالی و دادگاه اروپایی حقوق بشر از آن زمان حکم داده اند که اگرچه پارلمان ممکن است حداقل و حداکثر شرایط را برای دسته های جداگانه جرم تعیین کند، اما مسئولیت آن بر عهده قاضی پرونده است، با بهره مندی از همه شواهد و استدلال های هر دو تعقیب قضایی. و وکیل مدافع برای تعیین حداقل مدت در پرونده های کیفری فردی. [۴۸]

تونی بلر ، وزیر کشور در سایه در آن زمان ، در ولینگبورو سخنرانی کرد و طی آن گفت: «ما جنایات وحشتناکی را می شنویم که به همان انازه خشم و ناباوری ما را برمی انگیزند. . . . اینها مظاهر زشت جامعه ای است که به آن نام بی ارزش می شود.» نخست وزیر جان میجر گفت که "جامعه باید کمی بیشتر محکوم کند و کمی کمتر بفهمد." [۴۶] قاضی دادگاه آقای جاستیس مورلند اظهار داشت که قرار گرفتن در معرض ویدیوهای خشونت آمیز ممکن است اقدامات تامپسون و ونبلز را تشویق کرده باشد، اما این موضوع توسط دیوید مکلین ، وزیر امور خارجه در وزارت کشور در آن زمان مورد مناقشه قرار گرفت و اشاره کرد که پلیس متوجه شده است. هیچ مدرکی وجود ندارد که این پرونده را با " ویدئوها " مرتبط کند. [۵۰]

برخی از روزنامه‌های تبلوید بریتانیایی ادعا کردند که حمله به بولگر از فیلم Child's Play 3 الهام گرفته شده است و برای تشدید قوانین مربوط به "ویدئو بدخواهان" تلاش کردند. [۵۱] در طول تحقیقات پلیس، مشخص شد که Child's Play 3 یکی از فیلم‌هایی بود که پدر جان ونبلز در ماه‌های قبل از قتل اجاره کرده بود، اما مشخص نشد که Venables هرگز آن را تماشا کرده است. [۵۲] [۵۳] یکی از صحنه های فیلم نشان می دهد که عروسک بدخواه چاکی در حین بازی پینت بال با رنگ آبی پاشیده می شود. یک کارآگاه مرسی ساید گفت: «ما حدود 200 عنوان اجاره‌ای توسط خانواده Venables را مرور کردیم. وجود دارد برخی از شما و یا من نمی خواهم برای دیدن، اما هیچ چیز هیچ صحنه، و یا طرح و یا گفت و گو که در آن شما می توانید انگشت خود را بر روی دکمه یخ قرار داده و می گویند که یک پسر به بیرون رفتن و ارتکاب قتل تحت تاثیر قرار. " [۵۰] بازرس ری سیمپسون از پلیس مرسی ساید اظهار داشت: "اگر می خواهید این قتل را به یک فیلم مرتبط کنید، ممکن است آن را به بچه های راه آهن نیز مرتبط کنید". [۵۴] قانون عدالت کیفری و نظم عمومی 1994 قوانین مربوط به در دسترس بودن انواع خاصی از مواد ویدئویی برای کودکان را روشن کرد. [۵۵]

بازداشت ویرایش

پس از محاکمه، تامپسون در مرکز مراقبت ایمن بارتون ماس در منچستر نگهداری شد . [۶] ونبلز در خانه واردی، یک واحد کوچک هشت تخته در واحد امن بانک قرمز در سنت هلن در مرسی ساید بازداشت شد. این مکان ها تا پس از آزادی پسران به طور عمومی شناخته نشد. [۴] جزئیات زندگی پسران دو بار در روز بر روی برگه های دویدن ثبت می شد و توسط یکی از کارکنانی که آنها را نوشته بود امضا می کردند. سوابق در واحدها ذخیره و برای مقامات وایت هال کپی شد. به پسران آموزش داده شد که نام واقعی خود و جنایتی را که مرتکب شده بودند که منجر به حضور آنها در واحدها شد، پنهان کنند. والدین ونبلز مرتباً پسرشان را در بانک قرمز ملاقات می کردند، درست مانند مادر تامپسون، هر سه روز یکبار، در بارتون ماس. [۴] پسران آموزش و توانبخشی دریافت کردند. علیرغم مشکلات اولیه، گفته می‌شود که Venables در نهایت پیشرفت خوبی در رد بانک داشته است، و در نتیجه او را به مدت هشت سال در آنجا نگه داشته است، علی‌رغم اینکه این تسهیلات فقط یک واحد بازپرداخت کوتاه مدت بود. [۴] با این حال، گزارش شد که هر دو پسر از اختلال استرس پس از سانحه رنج می‌برند، و ونبلز به‌ویژه از تجربه کابوس‌ها و فلاش‌بک‌های قتل گفت. [۴]

درخواست تجدید نظر و آزادی ویرایش

در سال 1999، وکلای تامپسون و ونبلز به دادگاه حقوق بشر اروپا اعتراض کردند که محاکمه پسران بی‌طرفانه نبوده است، زیرا آنها برای پیگیری پرونده و درک دادگاه بزرگسالان بسیار جوان بودند. دادگاه اروپا ادعای آنها را مبنی بر رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز محاکمه را رد کرد، اما ادعای آنها را تایید کرد و به دلیل ماهیت روند دادگاه از رسیدگی عادلانه محروم شدند. [۵۶] [۵۷] دادگاه اروپا همچنین اعلام کرد که مداخله مایکل هاوارد منجر به "فضای بسیار پر اتهام" شده بود که منجر به قضاوت ناعادلانه شد. [۵۸] در 15 مارس 1999، دادگاه استراسبورگ با 14 رای موافق در برابر 5 رای موافق، مبنی بر نقض ماده 6 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر در مورد عادلانه بودن محاکمه تامپسون و ونبلز، اعلام کرد: "روند محاکمه عمومی در دادگاه بزرگسالان باید در مورد یک کودک 11 ساله به عنوان یک رویه به شدت ترسناک در نظر گرفته شود." [۳۴]

در سپتامبر 1999، والدین بولگر به دادگاه اروپایی حقوق بشر شکایت کردند، اما نتوانستند دادگاه را متقاعد کنند که قربانی جنایت حق دارد در تعیین مجازات مجرم دخالت داشته باشد. [۵۹] پرونده دادگاه اروپا منجر به بازنگری قاضی جدید لرد وولف در حداقل مجازات شد. در اکتبر 2000، او توصیه کرد که تعرفه از ده سال به هشت سال کاهش یابد، [۴۶] افزود که مؤسسات متخلف جوان «فضای خورنده» برای نوجوانان هستند. [۶۰]

در ژوئن 2001، پس از بررسی شش ماهه، هیئت آزادی مشروط تصمیم گرفت که پسران دیگر تهدیدی برای امنیت عمومی نیستند و می توانند آزاد شوند زیرا حداقل تعرفه آنها در فوریه همان سال منقضی شده بود. دیوید بلانکت، وزیر کشور، این تصمیم را تایید کرد و آنها چند هفته بعد با مجوز مادام العمر پس از هشت سال آزاد شدند. [۶۱] [۶۲] به هر دو مرد "هویت های جدیدی داده شد و تحت برنامه ای به سبک " حفاظت از شاهدان" به مکان های مخفی منتقل شدند. [۶۳] این امر با ساخت گذرنامه، شماره بیمه ملی، گواهی صلاحیت و سوابق پزشکی پشتیبانی می شد. بلانکت شرایط خود را به مجوز آنها اضافه کرد و اصرار داشت که به‌روزرسانی‌های روزانه در مورد اقدامات مردان ارسال شود. [۴]

شرایط آزادی آنها شامل موارد زیر بود: آنها اجازه نداشتند با یکدیگر یا خانواده بولگر تماس بگیرند. آنها از بازدید از منطقه مرسی ساید منع شدند. [۶۴] ممکن است منع رفت و آمد برای آنها اعمال شود و آنها باید به افسران آزمایشی گزارش دهند. اگر قوانین را زیر پا بگذارند یا خطری برای عموم تلقی شوند، می توانند به زندان بازگردانده شوند. [۶۵] پس از محاکمه، حکمی برای رسانه ها صادر شد و از انتشار جزئیاتی در مورد تامپسون و ونبلز جلوگیری شد. این حکم جهانی پس از آزادی مشروط به قوت خود باقی ماند، بنابراین هویت و مکان جدید آنها منتشر نشد. [۴۶] [۶۶] [۶۷] بلانکت در سال 2001 اظهار داشت: "این حکم صادر شد زیرا احتمال واقعی و قوی وجود داشت که در صورت مشخص شدن هویت آنها جان آنها در خطر باشد." [۶۵]

اتفاقات بعدی ویرایش

در ماه‌های پس از محاکمه، و پس از تولد دومین پسرشان، ازدواج والدین بولگر، رالف و دنیز،از هم جدا شند و آنها در سال 1995 طلاق گرفتند. [۶۸] دنیز با استوارت فرگوس ازدواج کرد که از او صاحب دو پسر شد. [۶۹] رالف نیز دوباره ازدواج کرد و از همسر دومش سه دختر دارد. [۷۰] [۷۱] آبزرور فاش کرد که ونبلز و تامپسون هر دو در طول دوران محکومیت خود سطح A را گذرانده بودند. این روزنامه همچنین بیان کرد که وکلای خانواده بولگر با کارشناسان روانپزشکی مشورت کرده اند تا گزارشی را به هیئت آزادی مشروط ارائه دهند که نشان می دهد تامپسون یک روانپریش تشخیص داده نشده است و دلیل آن عدم پشیمانی او در طول محاکمه و دستگیری است. این گزارش در نهایت رد شد. با این حال، عدم پشیمانی او در آن زمان، بر خلاف ونبلز، منجر به بررسی قابل توجهی از سوی هیئت آزادی مشروط شد. پس از آزادی، هم تامپسون و هم ونبلز همه ردی از لهجه های لیورپولی خود را از دست داده بودند. [۷۲] در یک گزارش روانپزشکی که در سال 2000 قبل از آزادی ونبلز تهیه شد، او به عنوان خطری «بی‌اهمیت» برای عموم توصیف شد و بعید است که دوباره مرتکب جرم شود. شانس توانبخشی موفقیت آمیز او "بسیار بالا" توصیف شد. [۷۳]

روزنامه منچستر ایونینگ نیوز جزئیاتی را منتشر کرد که نشان می داد نام مؤسسات امنی که این زوج در آنها مستقر شده اند، برخلاف دستور علیه تبلیغات که در اوایل سال 2001 تمدید شده بود. در دسامبر همان سال، روزنامه به دلیل اهانت به دادگاه 30000 پوند جریمه شد و به پرداخت هزینه های 120000 پوندی محکوم شد. [۷۴] هیچ انتشار قابل توجهی یا اقدام هوشیارانه ای علیه تامپسون یا ونبلز صورت نگرفته است. با وجود این، مادر بولگر، دنیز، گفت که چگونه در سال 2004 از منبعی ناشناس خبر دریافت کرد که به او کمک کرد تامپسون را پیدا کند. او با دیدن او «دچار تنفر قلبی» شد و نتوانست با او مقابله کند. [۷۵] در آوریل 2007، اسناد منتشر شده بر اساس قانون آزادی اطلاعات تأیید کرد که وزارت کشور 13000 پوند را صرف دستوری برای جلوگیری از افشای هویت جدید تامپسون و ونبلز توسط یک مجله خارجی کرده است. [۷۶] [۷۷]

در 14 مارس 2008، دنیس فرگوس، مادرش و استر رنتزن ، درخواستی برای راه اندازی مرکز یادگیرنده بالن قرمز در مرسی ساید به یاد جیمز بولگر آغاز کردند. [۷۸] [۷۹] یک باغ یادبود به یاد بولگر در مدرسه ابتدایی Sacred Heart در زادگاهش کرکبی ایجاد شد، مدرسه ای که اگر او به قتل نمی رسید انتظار می رفت در آن شرکت کند. در مارس 2010، مگی اتکینسون، کمیسر کودکان انگلستان، درخواستی مبنی بر افزایش سن مسئولیت کیفری از ده به دوازده انجام داد. او گفت که قاتلان جیمز بولگر به جای تحت تعقیب قرار گرفتن باید تحت "برنامه"هایی قرار می گرفتند تا به تغییر زندگی آنها کمک کند. وزارت دادگستری این را رد کرد و گفت که کودکان بالای ده سال تفاوت "بین رفتار بد و اشتباه جدی" را می دانند. [۸۰]

در آوریل 2010، یک مرد 19 ساله از جزیره من به دلیل ادعای دروغین در یک پیام فیس بوک مبنی بر اینکه یکی از همکاران سابقش تامپسون است، به سه ماه حبس تعلیقی محکوم شد. آلستر مونتگومری، معاون دادسرای عالی آمریکا در صدور حکم گفت که این نوجوان با طرح این ادعا، "آن فرد را در معرض خطر جدی آسیب جدی قرار داده" و در "موقعیت خطرناکی" قرار داده است. [۸۱] در مارس 2012، مردی 26 ساله از Chorley ، Lancashire پس از ایجاد یک گروه فیس بوک با عنوان "آنچه برای جیمی بولگر اتفاق افتاد خنده دار بود" دستگیر شد. کامپیوتر این مرد برای تحقیقات بیشتر توقیف شد. [۸۲]

در 25 فوریه 2013، دفتر دادستانی کل اعلام کرد که علیه چندین نفر که ظاهراً عکس هایی را در فضای مجازی منتشر کرده اند که تامپسون یا ونبلز را بزرگسال نشان می دهد، اقدام به تحقیر دادرسی کرده است. یکی از سخنگویان اظهار داشت: «تصاویر مختلفی در فضای مجازی منتشر می‌شود که ادعا می‌کنند مربوط به Venables یا Thompson هستند؛ افراد بالقوه بی‌گناه ممکن است به اشتباه به عنوان یکی از این دو مرد شناسایی شوند و در معرض خطر قرار بگیرند. بنابراین، دستور، و اجرای آن، نه تنها برای محافظت از ونبلز و تامپسون، بلکه از اعضای عمومی که به اشتباه به عنوان یکی از این دو مرد شناسایی شده اند، در نظر گرفته شده است.» [۸۳] [۸۴] در 26 آوریل، دو مرد پس از اعتراف به اهانت به دادگاه، با انتشار عکس‌هایی که ادعا می‌کردند مربوط به ونبلز و تامپسون در فیس‌بوک و توییتر هستند، به حبس تعلیقی 9 ماهه محکوم شدند. این پست ها توسط 24000 نفر دیده شد. به گفته Clive Coleman، خبرنگار حقوقی بی‌بی‌سی، هدف از پیگرد قانونی این بود که اطمینان حاصل شود که مردم از اینکه کاربران اینترنت نیز مشمول قانون تحقیر هستند، آگاه باشند. [۸۵]

در 27 نوامبر 2013، مردی از لیورپول به دلیل انتشار تصاویری در توییتر که ادعا می‌کرد ونبلز را نشان می‌داد، به چهارده ماه حبس تعلیقی محکوم شد. [۸۶] در 14 ژوئیه 2016، زنی از مارگیت در کنت پس از ارسال پیام‌هایی در توییتر به مادر بولگر که در آن او به عنوان یکی از قاتلان و روح او ظاهر می‌شده، به مدت سه سال زندانی شد. [۸۷] مجازات به کاهش یافت2+1⁄2 سال در دادگاه تجدید نظر صورت گرفت. [۸۸] در 25 اکتبر، مردی به دلیل تعقیب دنیس فرگوس به 26 هفته زندان محکوم شد. وی پیش از این یک هشدار پلیس برای تعقیب او در سال 2008. دریافت کرده بود [۸۹] در 31 ژانویه 2019، یک مرد و یک زن پس از اعتراف به انتشار عکس‌هایی در رسانه‌های اجتماعی که ادعا می‌کردند Venables را شناسایی کرده‌اند، به هشت مورد توهین به جرم در دادگاه عالی اعتراف کردند. هر دو به حبس تعلیقی محکوم شدند. [۹۰] در 13 مارس 2019، تینا مالون بازیگر به دلیل انتشار هویت ونبلز در فیس بوک به هشت ماه حبس تعلیقی محکوم شد. [۹۱] در ژانویه 2020، یک زن 53 ساله از امانفورد در ولز جنوبی به هشت ماه زندان محکوم شد که به مدت 15 ماه تعلیق شد. در نوامبر 2017، او یک عکس ادعایی از Venables را در فیس بوک منتشر کرده بود و توصیه می کرد "تا حد امکان این را به اشتراک بگذارید." لرد جاستیس دیویس گفت که این جرم "نزدیک به خط" برای محکومیت فوری زندان بود، اما پس از اعتراف زودهنگام به گناه و پشیمانی زن، حکم را به حالت تعلیق درآورد. [۹۲]

زندگی بعدی جان ونبلز ویرایش

روابط و سایر جنایات ویرایش

اندکی قبل از آزادی در سال 2001، زمانی که ونبلز 17 ساله بود، ادعا شد که با زنی که در واحد امن بانک قرمز کار می کرد، رابطه جنسی داشته است. در آوریل 2011، پس از حبس وی در سال 2010، این ادعاها در مقاله ای در مجله ساندی تایمز نوشته شده توسط دیوید جیمز اسمیت، که از زمان محاکمه 1993 پرونده بولگر را دنبال می کرد، و بعداً در یک مستند بی بی سی با عنوان Jon Venables بیان شد. : چه چیزی اشتباه پیش رفت؟ کارمند زن به دلیل سوء رفتار جنسی تعلیق شد. او هرگز به کار در بانک قرمز بازنگشت. [۴] [۹۳] سخنگوی شورای شهر سنت هلنز پنهان شدن این حادثه را رد کرد و گفت: «همه اتهامات توسط یک تیم مستقل به دستور وزارت کشور و به ریاست آرتور دی فریشلینگ، فرماندار بازنشسته زندان، به طور کامل مورد بررسی قرار گرفت. [۹۴] Venables زندگی مستقل خود را در مارس 2002 آغاز کرد. مدتی بعد با زنی که یک فرزند پنج ساله داشت رابطه برقرار کرد. مشخص نیست که آیا Venables قبلاً در زمان قرار ملاقات با زن شروع به دانلود تصاویر کودک آزاری کرده بود یا خیر، اگرچه او ملاقات با کودک را انکار می کند. در سال 2005، زمانی که ونبلز 23 ساله بود، افسر مشروط او با دوست دختر دیگری که 17 سال داشت آشنا شد. پس از تعدادی از "دوست دختران جوان"، فرض بر این بود که ونبلز یک نوجوانی با تاخیر داشته است. [۴] پس از یک دوره نظارت ظاهراً کاهش یافته، ونبلز شروع به مصرف بیش از حد الکل، مصرف مواد مخدر، دانلود تصاویر کودک آزاری و همچنین بازدید از مرسی ساید (نقض مجوز او) کرد. در سال 2008، یک افسر مشروط جدید خاطرنشان کرد که «اوقات فراغت زیادی» را صرف بازی‌های ویدیویی و اینترنت کرده است. در سپتامبر همان سال، ونبلز به ظن نزاع ، به دنبال دعوای بیرون یک کلوپ شبانه دستگیر شد. او ادعا کرد که در دفاع از خود عمل می کند و اتهامات بعداً پس از موافقت او برای رفتن به یک دوره الکل آگاهی لغو شد. سه ماه بعد مشخص شد که او کوکائین در اختیار دارد. او در معرض منع رفت و آمد قرار گرفت. [۴] در دو نوبت، ونبلز هویت واقعی خود را برای یکی از دوستانش فاش کرد. [۶]

حبس 2010 ویرایش

در 2 مارس 2010، وزارت دادگستری فاش کرد که Venables به دلیل نقض نامشخص شرایط مجوز آزادی خود به زندان بازگردانده شده است. جک استراو وزیر دادگستری اظهار داشت که ونبلز به دلیل "اتهامات بسیار جدی" به زندان بازگردانده شده است و اظهار داشت که "نمی تواند جزئیات بیشتری در مورد دلایل بازگشت جان ونبلز به بازداشت ارائه دهد، زیرا این به نفع عمومی نیست". برای انجام این کار». [۹۵] در 7 مارس، گزارش های رسانه ای گفتند که او به جرایم پورنوگرافی کودکان متهم شده است. [۹۶] [۹۷] [۹۸] استراو در بیانیه ای به مجلس عوام در 8 مارس 2010 تکرار کرد که افشای دلیل بازگرداندن ونبلز به بازداشت "به نفع عدالت نیست". [۹۹] بارونس باتلر-اسلوس ، قاضی که در سال 2001 تصمیم به ناشناس ماندن ونبلز گرفت، هشدار داد که در صورت فاش شدن هویت ونبلز ممکن است کشته شود. [۱۰۰]

مادر بولگر، دنیس فرگوس، گفت که از این که هیئت آزادی مشروط به او نگفت که ونبلز به زندان بازگردانده شده است، عصبانی است و خواستار حذف ناشناس بودن او در صورت متهم شدن به جرم شد. [۱۰۱] سخنگوی وزارت دادگستری اعلام کرد که یک حکم جهانی علیه انتشار مکان یا هویت جدید قاتل وجود دارد. [۱۰۲] بازگشت ونبلز را به زندان احیا ادعا نادرست است که یک مرد از فلیتوود ، لنکشایر ونبلز بود. این ادعا در سپتامبر 2005 گزارش شد و رد شد، [۱۰۳] اما در مارس 2010 هنگامی که به طور گسترده از طریق پیام های SMS و فیس بوک منتشر شد، دوباره ظاهر شد. [۱۰۴] بازرس ارشد تریسی اوگارا از پلیس لنکاوی اظهار داشت: فردی که چهار سال و نیم پیش مورد هدف قرار گرفت، جان ونبلز نبود و اکنون منطقه را ترک کرده است. [۱۰۵] [۱۰۶]

در 21 ژوئن 2010، Venables به داشتن و توزیع تصاویر زشت از کودکان متهم شد. ادعا شده بود که او در یک دوره ۱۲ ماهه تا فوریه ۲۰۱۰، ۵۷ تصویر زشت از کودکان را دانلود کرده بود و به افراد دیگر اجازه داده بود از طریق یک شبکه همتا به همتا به فایل‌ها دسترسی داشته باشند. Venables تحت قانون حمایت از کودکان 1978 با دو اتهام روبرو شد. [۱۰۷] [۱۰۸] در 23 ژوئیه، ونبلز در یک جلسه دادگاه در Old Bailey از طریق یک پیوند ویدیویی ظاهر شد که فقط برای قاضی رسیدگی کننده به پرونده قابل مشاهده بود. [۱۰۹] او به اتهام دانلود و توزیع پورنوگرافی کودکان اعتراف کرد و به دو سال حبس محکوم شد. [۱۱۰] در جلسه دادگاه، مشخص شد که ونبلز در اتاق های گفتگوی آنلاین به عنوان داون "داونی" اسمیت 35 ساله، زنی متاهل از لیورپول ژست گرفته است که به آزار دختر 8 ساله خود افتخار می کرد، به این امید که بیشتر به دست آورد. پورنوگرافی کودکان ونبلز در فوریه 2010 با افسر مشروط خود تماس گرفته بود، از ترس اینکه هویت جدید او در محل کارش به خطر بیفتد. زمانی که افسر به آپارتمانش رسید، ونبلز در حال تلاش برای جدا کردن یا از بین بردن هارد دیسک کامپیوترش با یک چاقو و یک درب بازکن بود. [۴] سوء ظن افسر برانگیخته شد، و رایانه برای معاینه برداشته شد و منجر به کشف پورنوگرافی کودکان شد، که شامل تجاوز به کودکان دو ساله توسط بزرگسالان [۱۱۱] [۱۱۲] و تجاوز جنسی 7 یا 8 ساله بود. -قدیمی ها [۴]

قاضی، آقای جاستیس بین ، حکم داد که هویت جدید ونبلز نمی تواند فاش شود، اما رسانه ها اجازه داشتند گزارش دهند که او در زمان دستگیری در چشایر زندگی می کرده است. [۱۱۳] [۱۱۴] دادگاه عالی همچنین شنید که Venables به ظن نزاع در سپتامبر 2008، به دنبال دعوای خیابانی در حالت مستی با مرد دیگری دستگیر شده است. اواخر همان سال، او به دلیل داشتن کوکائین اخطار شد. [۱۱۵] در نوامبر 2010، بررسی رسیدگی سرویس مشروط ملی به پرونده توسط سر دیوید اوماند نشان داد که افسران مشروطیت نمی توانستند از دانلود پورنوگرافی کودکان توسط Venables جلوگیری کنند. هری فلچر، دستیار دبیر کل انجمن ملی افسران مشروط ، گفت که تنها نظارت 24 ساعته می‌تواند ونبلز را متوقف کند. [۴۵] [۱۱۶] Venables در جولای 2011 واجد شرایط آزادی مشروط بود. در 27 ژوئن 2011، هیئت آزادی مشروط تصمیم گرفت که ونبلز در بازداشت بماند و آزادی مشروط او حداقل تا یک سال دیگر مورد بررسی قرار نگیرد. [۱۱۷]

هویت جدید ویرایش

در 4 مه 2011، گزارش شد که به Venables یک بار دیگر هویت جدیدی داده خواهد شد، پس از آنچه به عنوان "نقض امنیتی جدی" توصیف شد که هویتی را که او قبل از زندان در سال 2010 استفاده می کرد، فاش کرد. جزئیات نقض به دلایل قانونی قابل گزارش نیست. [۱۱۸] سخنگوی وزارت دادگستری اظهار داشت: "چنین تغییر هویتی بسیار نادر است و تنها زمانی اعطا می شود که پلیس شواهد روشن و معتبری مبنی بر تهدید مداوم جان مجرم در صورت آزادی در جامعه وجود داشته باشد." [۱۱۹] این حادثه پس از آن رخ داد که مردی از اکستر عکس‌هایی را در وب‌سایتی که به شناسایی پدوفیل‌ها اختصاص داشت، منتشر کرد که ظاهراً ونبلز را بزرگسال نشان می‌داد و نام او را می‌گفت. [۱۲۰]

دادگاه آزادی مشروط در سال 2013 و آزادی ویرایش

در نوامبر 2011، گزارش شد که مقامات تصمیم گرفته اند که Venables برای آینده قابل پیش بینی در زندان بماند، زیرا او احتمالاً در صورت آزادی هویت واقعی خود را فاش می کند. سخنگوی وزارت دادگستری از اظهار نظر در مورد این گزارش ها خودداری کرد. [۱۲۱] در 4 ژوئیه 2013، گزارش شد که هیئت آزادی مشروط برای انگلستان و ولز با انتشار Venables موافقت کرده است. [۱۲۲] [۱۲۳] در 3 سپتامبر 2013، گزارش شد که Venables از زندان آزاد شده است. [۱۲۴]

حبس 2017 ویرایش

در 23 نوامبر 2017، گزارش شد که Venables دوباره به دلیل داشتن تصاویر سوء استفاده جنسی از کودکان به زندان فراخوانده شده است. وزارت دادگستری از اظهار نظر در مورد این گزارش ها خودداری کرد. [۱۲۵] در 5 ژانویه 2018، Venables به جرایم نامشخص مربوط به تصاویر زشت از کودکان متهم شد. [۱۲۶] در 7 فوریه، Venables برای بار دوم به داشتن تصاویر زشت از کودکان اعتراف کرد. او از طریق پیوند ویدیویی به سه اتهام ساختن تصاویر ناشایست از کودکان و یکی از اتهامات مربوط به داشتن یک " راهنمای پدوفیلی " که شامل توصیه هایی برای آزارهای احتمالی کودکان، از جمله دستورالعمل هایی در مورد نظافت کودک و فرار از شناسایی بود، اعتراف کرد. [۱۲۷] وی با اعتراف به داشتن 392 تصویر رده الف، 148 تصویر رده ب و 630 تصویر مستهجن کودک به سه سال و چهار ماه حبس محکوم شد. در سپتامبر 2020، او از آزادی مشروط محروم شد. [۱۲۸]

چالش قانونی 2019 برای رفع ناشناس بودن رد شد ویرایش

در 4 مارس 2019، پدر بولگر، رالف، یک چالش قانونی برای لغو حکم مادام العمر مبنی بر محافظت از ناشناس بودن ونبلز را از دست داد. قاضی سر اندرو مک فارلین این درخواست را رد کرد و گفت که ماهیت "بسیار بدنام" این پرونده به این معنی است که "اگر نه یک احتمال، احتمال قوی وجود دارد که اگر هویت او شناخته می شد، او را تحت تعقیب قرار می داد که منجر به مرگ وی می شد. عواقب." [۱۲۹]

اسکان مجدد بالقوه در خارج از کشور ویرایش

در اواخر ژوئن 2019، گزارش شد که مقامات بریتانیایی به دلیل هزینه های بالای محافظت از ناشناس بودن وی، به فکر اسکان مجدد Venables در کانادا، استرالیا یا نیوزلند بوده اند. مقامات بریتانیایی 65000 پوند برای مخفی نگه داشتن هویت ونبلز به عنوان هزینه های قانونی هزینه کرده بودند. [۱۳۰] [۱۳۱] در پاسخ به پوشش رسانه‌ای، جاسیندا آردرن ، نخست‌وزیر نیوزیلند، خاطرنشان کرد که ونبلز طبق قانون مهاجرت به معافیت نیاز دارد و او نباید "در درخواست خود زحمت بکشد". [۱۳۲] [۱۳۳]

در فرهنگ عامه ویرایش

در آگوست 2001، یک نمایش صحنه ای با عنوان عصر رضایت توسط پیتر موریس در جشنواره فرینج ادینبورگ اجرا شد . این نمایشنامه یک شخصیت 18 ساله به نام تیمی را نمایش می داد که قرار بود پس از فریب دادن یک کودک نوپا از مادرش و ضرب و شتم او تا حد مرگ از یک واحد امن آزاد شود. این نمایشنامه به دلیل شباهت هایی که بین این شخصیت و قاتلان جیمز وجود داشت، جنجال برانگیخت. [۱۳۴] اگرچه او نمایشنامه را ندیده بود، اما دنیز فرگوس آن را به‌عنوان اثری محکوم کرد که "فقط برای شوکه کردن مردم و جلب تبلیغات طراحی شده است" و اینکه "هر کسی که آنقدر خم شود که از مرگ پسرم به عنوان سوژه‌ای برای کمدی استفاده کند، این کار را انجام می‌دهد. بیمار و رقت انگیز." [۱۳۵] در پاسخ به این جنجال پیتر موریس اظهار داشت که طنز نمایشنامه او "هیچ وقت به قیمت افراد مختلف از جمله خانم فرگوس که پس از قتل جیمز این همه رنج کشیده اند" نبوده است. او تاکید کرد که این اثر "قاطعانه یک کمدی نیست" بلکه "به عنوان یک بررسی اخلاقی جدی از آنچه جامعه معاصر با کودکان انجام می دهد" است. [۱۳۶]

در ژوئن 2007، یک بازی کامپیوتری بر اساس مجموعه تلویزیونی قانون و نظم ، با عنوان قانون و نظم: دو یا هیچ (ساخته شده در سال 2003)، پس از گزارش هایی مبنی بر اینکه حاوی تصویری از بولگر بود، از فروشگاه های بریتانیا خارج شد. تصویر مورد بحث قاب دوربین مداربسته بولگر است که توسط تامپسون و ونبلز هدایت می شود. صحنه در بازی شامل یک کارآگاه کامپیوتری است که به تصویر اشاره می کند، که قصد دارد یک کودک ربایی خیالی را نشان دهد که سپس از بازیکن خواسته می شود تا در مورد آن تحقیق کند. خانواده بولگر، همراه با بسیاری دیگر، شکایت کردند و متعاقباً بازی توسط توزیع کننده بریتانیا، GSP، لغو شد. توسعه دهنده بازی، Legacy Interactive، بیانیه ای منتشر کرد که در آن به دلیل قرار گرفتن این تصویر در بازی عذرخواهی کرد. بر اساس این بیانیه، استفاده از این تصویر "سهوا" بوده و "بدون هیچ اطلاعی از جنایتی که در بریتانیا رخ داده و در ایالات متحده به حداقل رسیده است" صورت گرفته است. [۱۳۷]

در سال 2008، نیکلاس رادستروم ، نمایشنامه‌نویس سوئدی، از متن مصاحبه‌های بازجویی با قاتلان و خانواده‌هایشان برای بازسازی داستان استفاده کرد. نمایشنامه او، هیولاها، در می 2009 در تئاتر آرکولا لندن با نقدهای متفاوتی روبه رو شد [۱۳۸] [۱۳۹] در آگوست 2009، شبکه هفت استرالیا از فیلم واقعی این آدم ربایی برای تبلیغ درام جنایی خود یعنی قتل در شهر استفاده کرد . استفاده از این فیلم توسط مادر بولگر مورد انتقاد قرار گرفت و سون عذرخواهی کرد. [۱۴۰] در 24 آگوست، مجریان برنامه صبحانه سون <i id="mwAo4">طلوع آفتاب،</i> از مجریان برنامه صبحانه سون پرسیدند که آیا قاتلان اکنون در استرالیا زندگی می کنند، که ظاهراً با اپیزود آن هفته فیلم قتل در شهر ارتباط دارد . آنها روز بعد به این سوال پاسخ دادند و انکار دولت استرالیا مبنی بر اسکان قاتلان در این کشور را بیان کردند. [۱۴۱]

یک خط داستانی در Hollyoaks که قرار بود در دسامبر 2009 آغاز شود، پس از اینکه سازندگان به مادر بولگر دنیس فرگوس نمایش ویژه ای دادند، لغو شد. خط داستانی لورتا جونز و دوستش کریسی بود که پس از محکوم شدن به قتل یک کودک در سن 12 سالگی، قبل از رسیدن به دهکده هویت جدیدی دریافت کرده بودند. [۱۴۲] تری ایگلتون ، نظریه پرداز انتقادی، کتاب خود در مورد شیطان را در سال 2010 با داستان قتل بولگر معرفی کرد. [۱۴۳]

در ژانویه 2019، فیلم کوتاه بازداشت نامزد بهترین فیلم کوتاه اکشن زنده در نود و یکمین دوره جوایز اسکار شد . این فیلم بر اساس متن مصاحبه های پلیس با تامپسون و ونبلز پس از دستگیری آنها ساخته شده است. [۱۴۴] [۱۴۵] این نامزدی توسط مادر بولگر مورد انتقاد قرار گرفت که قبل از اکران فیلم با او مشورت نکردند. [۱۴۶] مادر بولگر طوماری را برای حذف فیلم از نامزدها منتشر کرد. [۱۴۷] وینسنت لمبه ، کارگردان فیلم، گفت که فیلم را پس نمی‌گیرد و گفت: «این کار هدف از ساخت فیلم را شکست می‌دهد». [۱۴۸]

  • مرگ کوین هالمارسون
  • مرگ Silje Redergård
  • ادلینگتون حمله می کند
  • اریک اسمیت
  • لیست آدم ربایی ها
  • لیست پرونده های حل شده افراد گمشده
  • مری بل
  • قتل آنا کریگل
  • پرونده قتل پارکر-هولم

منابع ویرایش

لینک های خارجی ویرایش

  1. ↑ Paterson, Stewart (26 November 2017). "James Bulger's father demands son's killer Jon Venables is stripped of anonymity" – via www.nzherald.co.nz.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "The killers and the victims". CNN. 22 June 2001. Archived from the original on 28 March 2010. Retrieved 8 March 2010. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «CNN» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. ↑ ۴٫۰۰ ۴٫۰۱ ۴٫۰۲ ۴٫۰۳ ۴٫۰۴ ۴٫۰۵ ۴٫۰۶ ۴٫۰۷ ۴٫۰۸ ۴٫۰۹ ۴٫۱۰ ۴٫۱۱ ۴٫۱۲ ۴٫۱۳ ۴٫۱۴ ۴٫۱۵ ۴٫۱۶ Smith, David James (3 April 2011). "The Secret Life of a Killer" (PDF). The Sunday Times Magazine: 22–34. Archived from the original (PDF) on 12 November 2013. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «STM» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. ↑ Firth, Paul (3 March 2010). "A question of release and redemption as Bulger killer goes back into custody". Yorkshire Post. Johnston Press. Retrieved 8 March 2010.
  5. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Anna-Louise Taylor (21 April 2011). "How should young killers be treated?". BBC. Archived from the original on 22 April 2011. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «bbcvenables» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. ↑ "Bulger killers eligible for release". BBC. 26 October 2000. Archived from the original on 24 December 2002. Retrieved 16 March 2010.
  7. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Scott, Shirley (29 August 2009). "Death of James Bulger: Pt 1, The Video Tape". truTV.com. Archived from the original on 21 January 2009. Retrieved 29 August 2009. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «trutv_1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  8. ↑ Blease, Stephen (23 February 2009). "Young know what is wrong". North-West Evening Mail. Archived from the original on 5 June 2011. Retrieved 29 August 2009.
  9. ↑ Sharratt, Tom (2 November 1993). "James Bulger 'battered with bricks'". The Guardian. London. Archived from the original on 5 November 2013. Retrieved 11 March 2010.
  10. ↑ McKay, Mike (26 October 2000). "Every parent's nightmare". BBC News. Archived from the original on 2 March 2012. Retrieved 2 October 2012.
  11. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Scott, Shirley. "Death of James Bulger: Pt 2, Abduction". truTV.com. Archived from the original on 2 October 2008. Retrieved 12 March 2010. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «trutv_2» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  12. ↑ CCTV: Does it work?
  13. ↑ "Uncropped Mothercare CCTV still of the abduction, showing the timestamp at 15:42:32". Retrieved 15 January 2012.
  14. ↑ Scott, Shirley. "Death of James Bulger: Pt 3, The Trial". truTV.com. Archived from the original on 2 October 2008. Retrieved 29 August 2009.
  15. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Pilkington, Edward (5 November 1993). "James Bulger in distress, say passers-by". The Guardian. London. Archived from the original on 21 December 2016.
  16. ↑ "Schoolboy tells of James Bulger's tears: Children said murder case victim was a brother, court told". The Independent. London. 9 November 1993. Archived from the original on 7 November 2012. Retrieved 25 March 2010.
  17. ↑ Coslett, Paul (4 December 2006). "Murder of James Bulger". BBC. Archived from the original on 2 June 2009.
  18. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ Scott, Shirley (29 August 2009). "Death of James Bulger: Pt 6, The Trial". truTV.com. Archived from the original on 2 October 2008. Retrieved 29 August 2009. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «trutv_6» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  19. ↑ Ferguson, Euan (9 February 2003). "Ten years on". The Guardian. London. Archived from the original on 10 May 2017.
  20. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ "Jamie Bulger". Snopes.com. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «bulger_murder» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  21. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ Foster, Jonathan (10 November 1993). "James Bulger suffered multiple fractures: Pathologist reveals two-year-old had 42 injuries including fractured skull". The Independent. London. Archived from the original on 2 February 2010. Retrieved 11 March 2010. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «pathologist2» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  22. ↑ Sharratt, Tom (2 November 1993). "James Bulger murder". The Guardian. London. Archived from the original on 5 November 2013.
  23. ↑ Coslett, Paul (25 November 1993). "Lessons of an avoidable tragedy". The Guardian. London. Archived from the original on 10 May 2017.
  24. ↑ Foster, Jonathan (10 November 1993). "James Bulger suffered multiple fractures: Pathologist reveals ..." The Independent. London, UK. Archived from the original on 29 August 2009. Retrieved 28 August 2009.
  25. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ Sharratt, Tom (2 November 1993). "James Bulger 'battered with bricks'". Guardian. London. Archived from the original on 5 November 2013. Retrieved 14 July 2009.
  26. ↑ Docking, Neil (17 May 2017). "Drug dealer who found James Bulger's body jailed after crashing into family's car". Liverpool Echo. Retrieved 31 May 2021.
  27. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ ۲۸٫۲ ۲۸٫۳ Scott, Shirley (29 August 2009). "Death of James Bulger: Pt 4, Ten-Year-Old Suspects". truTV.com. Archived from the original on 2 October 2008. Retrieved 4 March 2010. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «trutv_4» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  28. ↑ Sereny, Gitta (6 February 1994). "Re-examining the evidence". The Independent. London. Archived from the original on 1 April 2010. Retrieved 10 March 2010.
  29. ↑ Scott, Shirley. "Death of James Bulger: Pt 5, Robert Denies, Jon Cries". truTV.com. Archived from the original on 2 October 2008. Retrieved 12 March 2010.
  30. ↑ Schmidt, William E. (24 February 1993). "Liverpool Tries to Reconcile Murder and a Boy Next Door". The New York Times. Archived from the original on 31 December 2017.
  31. ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ Pilkington, Edward (11 November 1993). "Blood on boy's shoe 'was from victim'". Guardian. London. Archived from the original on 12 November 2013. Retrieved 14 July 2009. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «blood shoe» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  32. ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ Lusher, Adam (14 November 2018). "James Bulger documentary: Jon Venables so haunted by toddler victim he detected 'baby smell' on everything he wore, C5 show claims". The Independent. London. Retrieved 15 November 2018. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «channel_5» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  33. ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ "Young suspects 'intimidated' by trial". BBC. 15 March 1999. Archived from the original on 7 July 2003. Retrieved 16 March 2010. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «bbc_strasbourg» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  34. ↑ Harris, Paul; Bright, Martin (24 June 2001). "The secret meetings that set James's killers free". The Guardian. London, UK. Archived from the original on 12 November 2013.
  35. ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ Foster, Jonathan (17 December 1999). "Bulger ruling: If the defendants could not talk about their crime, how could they conduct a defence?". The Independent. London. Archived from the original on 11 April 2010. Retrieved 12 March 2010. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «doli incapax» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  36. ↑ Morrison, Blake (11 April 2009). "Let the circus begin". The Guardian. London. Archived from the original on 22 December 2015. Retrieved 1 February 2015.
  37. ↑ Gillan, Audrey (17 December 1999). "Fear and trauma in courtroom". The Guardian. London. Archived from the original on 12 November 2013. Retrieved 26 July 2010.
  38. ↑ Foster, Jonathan (2 December 1993). "Right and wrong paths to justice". The Independent. London. Archived from the original on 7 November 2012. Retrieved 16 March 2010.
  39. ↑ "'James would be 18 now – the pain of losing him will never go away'". The Observer. 2 March 2008. Archived from the original on 21 September 2016. Retrieved 24 August 2016.
  40. ↑ Foster, Jonathan (10 November 1993). "James Bulger suffered multiple fractures: Pathologist reveals two-year-old had 42 injuries including fractured skull. Jonathan Foster reports". The Independent. London. Archived from the original on 29 August 2009.
  41. ↑ James Bulger case: timeline of key quotations بایگانی‌شده در ۷ مارس ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine Daily Telegraph 4 March 2010
  42. ↑ Law Lords Department. "Judgments – Reg. v. Secretary of State for the Home Department, Ex parte V. and Reg. v. Secretary of State for the Home Department, Ex parte T". Publications.parliament.uk. Archived from the original on 19 January 2012. Retrieved 15 January 2012.
  43. ↑ Johnston, Philip (3 March 2010). "Bulger killers: identifying them was a mistake". Daily Telegraph. London, UK. Archived from the original on 8 November 2014. Retrieved 8 November 2014.
  44. ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ "Omand Review – The Case of Jon Venables". Scribd.com. 23 November 2010. Archived from the original on 5 November 2012. Retrieved 15 January 2012. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «omand» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  45. ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ ۴۶٫۲ ۴۶٫۳ ۴۶٫۴ Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press http://www.oxforddnb.com/view/article/76074. {{cite encyclopedia}}: Missing or empty |title= (help) (Subscription or UK public library membership required.)Davenport-Hines, Richard (2004).
  46. ↑ ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ James Bulger killing: the case history of Jon Venables and Robert Thompson The Guardian 3 March 2010.
  47. ↑ ۴۸٫۰ ۴۸٫۱ "New sentencing rules: Key cases". BBC. 7 May 2003. Archived from the original on 30 July 2004. Retrieved 11 March 2010. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «BBC3008191» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  48. ↑ "Outrage at call for Bulger killers' release". BBC. 28 October 1999. Archived from the original on 22 December 2015.
  49. ↑ ۵۰٫۰ ۵۰٫۱ Video link to Bulger murder disputed بایگانی‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine The Independent, 26 November 1993.
  50. ↑ Life after James بایگانی‌شده در ۱۹ مارس ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine The Guardian 6 February 2003.
  51. ↑ "Two youngsters who found a new rule to break". The Guardian. 25 November 1993. Archived from the original on 23 December 2015. Retrieved 10 March 2013.
  52. ↑ "Chucky films defended". The Independent. 19 December 1993. Archived from the original on 7 November 2012. Retrieved 11 March 2013.
  53. ↑ "Demon ears" بایگانی‌شده در ۱۳ فوریه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine, The Guardian, 21 March 1999.
  54. ↑ "Criminal Justice and Public Order Act 1994. Obscenity and Pornography and Videos – Section 90, Video recordings: suitability". Opsi.gov.uk. Archived from the original on 30 October 2007. Retrieved 15 January 2012.
  55. ↑ BBC News 16 December 1999 "BBC News | UK | Bulger killers' trial ruled unfair". Archived from the original on 29 April 2010. Retrieved 2010-03-07.
  56. ↑ "16 December 1999, summary of the judgement of the ECHR". BBC News. Archived from the original on 8 May 2012. Retrieved 15 January 2012.
  57. ↑ "The Bulger case: chronology". The Guardian. London. 16 September 1999. Archived from the original on 18 February 2014. Retrieved 16 March 2010.
  58. ↑ Bates, Stephen (16 September 1999). "Bulger's mother puts her case". The Guardian. London. Archived from the original on 4 January 2015. Retrieved 16 March 2010.
  59. ↑ "Bulger killers 'released'". BBC. 22 June 2001. Archived from the original on 17 February 2009. Retrieved 16 March 2010.
  60. ↑ Bulger statement in full بایگانی‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۰۴ توسط Wayback Machine at news.bbc.co.uk (accessed 23 April 2005)
  61. ↑ Bulger killers 'face danger' بایگانی‌شده در ۹ آوریل ۲۰۰۴ توسط Wayback Machine at news.bbc.co.uk (accessed 23 April 2005)
  62. ↑ Walker, Peter (22 January 2010). "Bulger killers prove child criminals can be rehabilitated". The Guardian. London. Archived from the original on 3 January 2015. Retrieved 13 May 2010.
  63. ↑ Booth, Jenny (3 March 2010). "James Bulger mother: killer Jon Venables is 'where he belongs'". The Times. London: News Corporation. Archived from the original on 26 May 2010. Retrieved 6 March 2010.
  64. ↑ ۶۵٫۰ ۶۵٫۱ "Bulger killers released: what the home secretary said". BBC. 2 March 2010. Retrieved 6 March 2010.
  65. ↑ Young men, full of remorse بایگانی‌شده در ۱۰ مه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine, The Guardian, 27 October 2000
  66. ↑ "James Bulger murder". guardian.co.uk. Retrieved 25 April 2005.
  67. ↑ "The bad seeds". Sydney Morning Herald. Sydney. 11 February 2013.
  68. ↑ Lee, Susan (11 February 2013). "Twenty years after the murder of Liverpool toddler James Bulger, his mum Denise Fergus reflects on the past and the battles still to come". Liverpool Echo. Archived from the original on 8 November 2014. Retrieved 8 November 2014.
  69. ↑ Pavia, Will (8 March 2010). "'It was like my son had been taken again'". The Times. London. Archived from the original on 3 June 2010. Retrieved 11 March 2010.
  70. ↑ "Bulger's father visits murder scene". BBC. 4 February 2003. Archived from the original on 21 March 2008.
  71. ↑ Harris & Bright (24 June 2001). "The secret meetings that set James's killers free". The Observer. London. Archived from the original on 12 November 2013. Retrieved 3 March 2010.
  72. ↑ Laing, Aislinn (10 March 2010). "Bulger killer Jon Venables posed 'trivial' risk to the public, said psychiatrist". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 13 March 2010. Retrieved 10 March 2010.
  73. ↑ Dyer, Clare (5 December 2001). "Paper fined for Bulger order breach". The Guardian. London. Archived from the original on 10 May 2014. Retrieved 15 April 2009.
  74. ↑ "Bulger mother 'sees son's killer'". BBC News. 28 November 2004. Archived from the original on 13 February 2009. Retrieved 26 October 2014.
  75. ↑ "£13K To Protect Bulger Killers' New IDs-Injunction". news.sky.com. 8 April 2007. Archived from the original on 10 April 2007. Retrieved 8 April 2007.
  76. ↑ Barrett, David (9 April 2007). "£13,000 Spent protecting Bulger killers' identities". The Independent. London. Archived from the original on 12 January 2008. Retrieved 13 April 2008.
  77. ↑ "Bulger 'refuge' appeal launched". news.bbc.co.uk. Archived from the original on 17 March 2008. Retrieved 13 April 2008.
  78. ↑ "James Bulger memorial appeal launched". at telegraph.co.uk. Archived from the original on 16 March 2008. Retrieved 13 April 2008.
  79. ↑ "Calls to raise age of criminal responsibility rejected". BBC. 13 March 2010. Archived from the original on 15 December 2011. Retrieved 13 March 2010.
  80. ↑ "Man sentenced for lying over James Bulger killer". BBC News. 23 April 2010. Retrieved 26 April 2010.
  81. ↑ "Denise Fergus calls for crack down after sickening James Bulger Facebook group". Click Liverpool. 6 March 2012. Archived from the original on 19 January 2013. Retrieved 7 March 2012.
  82. ↑ "Attorney general takes action over 'Bulger killer images'". BBC News. 25 February 2013. Archived from the original on 25 February 2013. Retrieved 25 February 2013.
  83. ↑ "'Bulger killer Jon Venables images' appear online". BBC News. 14 February 2013. Archived from the original on 17 February 2013. Retrieved 25 February 2013.
  84. ↑ "'Bulger killers' images': Two admit contempt of court". BBC News. 26 April 2013. Archived from the original on 28 April 2013. Retrieved 26 April 2013.
  85. ↑ "'James Bulger killer picture': James Baines sentenced". BBC News. 27 November 2013. Archived from the original on 30 November 2013. Retrieved 28 November 2013.
  86. ↑ "Margate woman jailed for 'cruel' James Bulger tweets". BBC News. 14 July 2016. Archived from the original on 14 July 2016. Retrieved 14 July 2016.
  87. ↑ "Web troll who targeted James Bulger's mum has sentence reduced on appeal". Liverpool Echo. 12 October 2016. Archived from the original on 26 October 2016. Retrieved 26 October 2016.
  88. ↑ "Man jailed for stalking mother of murdered toddler James Bulger". The Guardian. 25 October 2016. Archived from the original on 25 October 2016. Retrieved 26 October 2016.
  89. ↑ "Two admit posting 'Bulger killer photos'" (به انگلیسی). 2019-01-31. Retrieved 2019-01-31.
  90. ↑ "Tina Malone avoids jail for contempt of court over Bulger killer Facebook post". Rhyl Journal (به انگلیسی). Press Association. Retrieved 3 April 2019.
  91. ↑ "Jon Venables: Woman who posted picture said to show killer avoids jail". BBC News. 24 January 2020. Retrieved 19 February 2020.
  92. ↑ "Mother of James Bulger calls for Venables parole inquiry after reports he slept with carer > National News > News". Click Liverpool. Archived from the original on 29 July 2012. Retrieved 15 January 2012.
  93. ↑ McConville, Tony (28 March 2011). "Cover-up denial in case of Bulger killer's sex romps". Click Liverpool. Archived from the original on 19 January 2013. Retrieved 24 April 2011.
  94. ↑ "Bulger killer Venables faces 'extremely serious' claim". BBC. 6 March 2010. Retrieved 6 March 2010.
  95. ↑ Jamieson, Alastair (7 March 2010). "James Bulger killer Jon Venables 'accused of child porn offences' – Telegraph". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 10 March 2010. Retrieved 7 March 2010.
  96. ↑ Chung, Alison; Bonnett, Tom (8 March 2010). "Bulger killer Jon Venables jailed again 'for child porn'". news.com.au. Archived from the original on 10 March 2010. Retrieved 7 March 2010.
  97. ↑ "Jon Venables back in prison 'over child pornography offences'". The Guardian. Archived from the original on 8 November 2014. Retrieved 8 November 2014.
  98. ↑ Straw Will Not Reveal More On Bulger Killer Sky News 8 March 2010
  99. ↑ Bulger killer Venables could be murdered, says ex-judge بایگانی‌شده در ۲۷ اوت ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine, BBC News, 8 March 2010.
  100. ↑ "Bulger's mother says Venables 'should be identified'". BBC. 6 March 2010. Retrieved 6 March 2010.
  101. ↑ Dodd, Vikram James Bulger killer back in prison بایگانی‌شده در ۱۰ مه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine, guardian.co.uk; retrieved 2 March 2010.
  102. ↑ "I'm living in fear over 'child killer' rumours". Blackpool Gazette. 10 September 2005. Archived from the original on 11 March 2010. Retrieved 10 March 2010.
  103. ↑ Carter, Helen (9 March 2010). "My ordeal at being mistaken for Jon Venables: Terror of young father accused of being Bulger killer". The Guardian. London, UK. Archived from the original on 8 November 2014. Retrieved 8 November 2014.
  104. ↑ Hough, Andrew (10 March 2010). "Jon Venables: man wrongly accused of being James Bulger killer 'living in fear of vigilantes'". Daily Telegraph. London. Archived from the original on 12 March 2010. Retrieved 11 March 2010.
  105. ↑ "'I'm not Jon Venables'". Blackpool Gazette. 10 March 2010. Archived from the original on 11 March 2010. Retrieved 10 March 2010.
  106. ↑ "Bulger killer Jon Venables faces child porn charges". BBC. 21 June 2010. Retrieved 21 June 2010.
  107. ↑ "James Bulger killer Jon Venables is 'suspected paedophile'". Evening Standard. 21 June 2010. Archived from the original on 24 June 2010. Retrieved 21 June 2010.
  108. ↑ Reporter, Gordon Rayner, Chief (23 July 2010). "James Bulger killer Jon Venables jailed for two years for downloading child pornography". Archived from the original on 27 August 2017.
  109. ↑ "James Bulger Killer Guilty of Child Porn". Sky News. 23 July 2010. Archived from the original on 2 February 2013. Retrieved 23 July 2010.
  110. ↑ Pidd, Helen (23 July 2010). "Child porn charges send James Bulger's killer back to jail". Guardian.co.uk. London. Archived from the original on 3 January 2015. Retrieved 24 July 2010.
  111. ↑ "Jon Venables jailed for two years over child porn". The Independent. London. 23 July 2010. Archived from the original on 25 July 2010. Retrieved 24 July 2010.
  112. ↑ Spence, Alex (21 December 2010). "Profile: Mr Justice Bean". The Times. Retrieved 7 March 2016.
  113. ↑ Pidd, Helen (23 July 2010). "Jon Venables jailed for two years over child pornography charges". Guardian Online. London. Archived from the original on 8 November 2014. Retrieved 23 July 2010.
  114. ↑ "Jon Venables case: Inquiry ordered into parole supervision". TheGuardian.com. 24 July 2010. Archived from the original on 27 August 2017. Retrieved 2017-07-19.
  115. ↑ "Report finds no probation lapse over Venables images". BBC News. London. 23 November 2010. Archived from the original on 24 November 2010. Retrieved 23 November 2010.
  116. ↑ "James Bulger killer Jon Venables denied parole". BBC News. 27 June 2011. Archived from the original on 29 June 2011. Retrieved 27 June 2011.
  117. ↑ Brunt, Martin (4 May 2011). "Breach Sees Child Killer Venables Get New ID". Sky News. London. Archived from the original on 7 May 2011. Retrieved 4 May 2011.
  118. ↑ "James Bulger's killer Jon Venables could get second new identity after pictures leaked on internet". Liverpool Echo. 4 May 2011. Archived from the original on 13 October 2012. Retrieved 4 May 2011.
  119. ↑ "City man defends decision to publish photos of Bulger killer". Express & Echo. 5 May 2011. Archived from the original on 8 May 2011. Retrieved 6 May 2011.
  120. ↑ "Venables 'locked up indefinitely'". Press Association. 9 November 2011. Archived from the original on 9 November 2011. Retrieved 9 November 2011.
  121. ↑ "James Bulger killer Jon Venables to be freed". The Independent. 4 July 2013. Retrieved 4 July 2013.
  122. ↑ "James Bulger killer Jon Venables to be freed". BBC News. 4 July 2013. Archived from the original on 4 July 2013. Retrieved 4 July 2013.
  123. ↑ "Bulger killer Jon Venables released from prison". BBC News. 3 September 2013. Archived from the original on 3 September 2013. Retrieved 3 September 2013.
  124. ↑ "Child killer Jon Venables 'back in jail' after latest arrest". Liverpool Echo. 23 November 2017. Archived from the original on 23 November 2017. Retrieved 23 November 2017.
  125. ↑ "James Bulger killer Jon Venables charged over indecent images". BBC News. 5 January 2018. Archived from the original on 5 January 2018. Retrieved 5 January 2018.
  126. ↑ "Jon Venables jailed for owning 'paedophile manual' and a thousand indecent images of children". The Yorkshire Post. 7 February 2018. Retrieved 19 September 2021.
  127. ↑ "James Bulger killer Jon Venables denied parole over child abuse images". BBC News. 29 September 2020. Retrieved 30 September 2020.
  128. ↑ "James Bulger's father loses Jon Venables identity challenge". BBC News. 4 March 2019. Retrieved 4 March 2019.
  129. ↑ "Child killer of 2-year-old James Bulger, Jon Venables, might be sent to New Zealand". New Zealand Herald. 24 June 2019. Retrieved 24 June 2019.
  130. ↑ Wood, Richard (24 June 2019). "James Bulger murder: Infamous child killer could move to Australia". Nine News. Retrieved 24 June 2019.
  131. ↑ Cheng, Derek (24 June 2019). "Jacinda Ardern on UK child-killer Jon Venables' possible relocation to NZ - 'Don't bother applying'". New Zealand Herald. Retrieved 24 June 2019.
  132. ↑ "'Don't bother applying' – PM's message to Jon Venables, killer of two-year-old James Bulger". 1 News. 24 June 2019. Retrieved 24 June 2019.
  133. ↑ "Festival defends 'Bulger' play". BBC News. 6 August 2001. Retrieved 2 April 2021.
  134. ↑ Gibbons, Fiachra (6 August 2001). "Family attacks use of Bulger case in 'funny' Fringe play". The Guardian. Retrieved 2 April 2021.
  135. ↑ Peter Morris (8 August 2001). "In defence of my play". The Guardian. London. Retrieved 2 April 2021.
  136. ↑ "Legacy Apologises For Law And Order Crime Photo". gamasutra.com. 21 June 2007. Archived from the original on 29 April 2008. Retrieved 13 April 2008.
  137. ↑ Billington, Michael (9 May 2009). "Monsters". The Guardian. London. Archived from the original on 9 August 2014. Retrieved 11 March 2010.
  138. ↑ McAlpine, Emma (15 May 2009) Review of Monsters at the Arcola Theatre
  139. ↑ "Seven 'sorry' for Bulger ad" (PDF). The Age. Australia. 31 August 2009. Archived from the original (PDF) on 1 April 2010. Retrieved 1 September 2009.
  140. ↑ "Rumour-Fuelled Ratings Chase". ABC. 31 August 2009. Archived from the original on 4 September 2009. Retrieved 1 September 2009.
  141. ↑ "Hollyoaks producers drop scenes echoing the killing of James Bulger". Daily Telegraph. London. 15 November 2009. Archived from the original on 8 November 2014. Retrieved 8 November 2014.
  142. ↑ Coles, Richard (30 May 2010). "On Evil by Terry Eagleton". The Guardian. London. Archived from the original on 8 January 2014. Retrieved 8 January 2014.
  143. ↑ "'Detainment' Makes Oscars Shortlist". Winchester Today. 21 December 2018. Retrieved 7 January 2019.
  144. ↑ "Oscars 2019: James Bulger's mother 'disgusted' over nomination". BBC News. 22 January 2019. Retrieved 22 January 2019.
  145. ↑ "Oscars 2019: Bulger mother calls on director to drop out of awards". BBC News. BBC. 24 January 2019. Retrieved 25 January 2019.
  146. ↑ "Oscars 2019: Bulger mother calls on director to drop out of awards". BBC News. 24 January 2019. Retrieved 24 January 2019.
  147. ↑ "Bulger film director 'won't withdraw' from Oscars race". BBC News. 24 January 2019. Retrieved 24 January 2019.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پیش‌نویس:Murder_of_James_Bulger&oldid=34003872»