چرای حفاظتی (به انگلیسی: Conservation grazing) یا چرای هدفمند به استفاده از دام‌های اهلی چراکننده یا نیمهاهلیشده برای حفظ و افزایش تنوع زیستی مراتع طبیعی یا نیمه‌طبیعی، مراتع، مراتع بیشه‌ای، تالاب‌ها و بسیاری از زیستگاه‌های دیگر گفته می‌شود.[۱][۲] چرای حفاظتی عموماً فشرده‌تر از شیوه‌هایی مانند سوزاندن کنترل‌شده است،[۲] اما همچنان باید مدیریت شود تا اطمینان حاصل شود که چرای بی‌رویه رخ نمی‌دهد. ثابت شده‌است که این عمل در بازیابی و حفظ اکوسیستم‌های مرتعی و گرمسیری در حد اعتدال سودمند است. سطح مطلوب چرا به هدف حفاظت بستگی دارد و سطح مختلف چرا، در کنار دیگر شیوه‌های حفاظتی، می‌تواند برای القای نتایج مطلوب مورد استفاده قرار گیرد.[۳]

گاوهای هایلند در باتلاق چرا در مرکز تالاب لندن
بوم‌مرتعداری شهری با گوسفند و بز در چمنزار شهری «Bois de la Citadelle» در لیل[۴]
حفاظت از چرای گاوهای شاخ‌بلند برای مدیریت ذخیره‌گاه طبیعی ملی در Ruislip Lido

منابع ویرایش

  1. Conservation Grazing Peninsula Open Space Trust, California, US, 2009. (cited 2009 Mar 11)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ What is Conservation Grazing? بایگانی‌شده در ۹ آوریل ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine Grazing Advice Partnership, UK, 2009.
  3. "Free-Range Landscaping Rent-a-goat.com and Others Bring in Herds to Trim the Yard, Get Rid of Weeds". The Wall Street Journal. Archived from the original on 3 April 2020. Retrieved 30 September 2022.
  4. Frédérick Lecluyse (2019) article intitulé Lille À la Citadelle, le bêlement des moutons remplace le bruit des tondeuses, publié par la Voix du Nord | 07/05/2019