چلم، یا چیلیم یا سر قلیان قطعه‌ای سفالی، چینی یا سرامیکی است که بخشی از قلیان و نگاری را تشکیل می‌دهد. چلم در قلیان آتشدان بوده و بخشی است که تنباکو و آتش (زغال افروخته) در آن قرار می‌گیرد.[۱] چلم در نگاری کاربرد و وظیفه‌ای چون حقه در وافور را دارد.[۲]

یک نوع چلیم ایتالیایی که با آن کانابایس استعمال میگردد

چلم در افغانستان به مجموعه قلیان نیز گفته می‌شود.[۱]در ایران نیز چلیم گفته می‌شود و بیشتر برای کشیدن حشیش یا سیگاری استفاده می‌شود و به دو دسته تقسیم میشوند چیلیم خشک و چیلیم دریایی که نئشگی زیادی دارد.

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ دهخدا. «چلم». لغتنامه دهخدا. دریافت‌شده در ۱۳ آبان ۱۳۸۸.[پیوند مرده]
  2. دهخدا. «نگاری». لغتنامه دهخدا. دریافت‌شده در ۱۳ آبان ۱۳۸۸.