ژالهپوش بورمانی
ژالهپوش بورمانی (نام علمی: Drosera burmannii)، یا ژالهپوش مدارگان،[۲][۳] گونهای گیاه گوشتخوار کوچک و فشرده از سرده ژالهپوش است.
ژالهپوش بورمانی | |
---|---|
برگهای ژالهپوش بورمانی | |
وضعیت حفاظت | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | آوندداران |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
راسته: | میخکسانان |
تیره: | ژالهپوشان |
سرده: | ژالهپوش |
زیرسرده: | ژالهپوش زیرسرده دلوکالیکس |
گونه: | ژالهپوش بورمانی |
نام دوبخشی | |
Drosera burmannii | |
داده های وقوع از AVH و GBIF | |
مترادف | |
نامگذاری ویرایش
اولین توصیف مختصر این گونه توسط پاول هرمان نوشته شد و پس از مرگ هرمان توسط ویلیام شرارد (William Sherard) در موسیوم زیلانسیوم (Musaeum Zeylanicum) منتشر شد. یوهانس بورمن (Johannes Burman) در سال ۱۷۳۷ در انتشارات خود در مورد گیاگان سیلان با جزئیات بیشتری توضیح داد. بورمن از چند جملهای (Ros solis foliis circa radicem in orbem dispositis) استفاده کرد.[۴]
اما این گونه تا سال ۱۷۹۴ بهطور رسمی منتشر نشد، زمانی که مارتین وال آن را به افتخار بورمن بهعنوان ژالهپوش بورمانی نامید (لقب گونه معمولاً در دستور خط به burmannii تصحیح میشود). در سال ۱۸۷۱ هاینریش گوستاو رایشنباخ گونه جدیدی به نام ژالهپوش دیتریشیانا (D. dietrichiana) را توصیف کرد که به نام کاشف آن آمالی دیتریش (Amalie Dietrich) نامگذاری شد. لودویگ دیلز (Ludwig Diels) در تکنگاشت خود در سال ۱۹۰۶ از ژالهپوشان این گونه را به انواع ژالهپوش بورمانی تقلیل داد. این رقم بهعنوان یک گیاه بزرگتر و قویتر از ژالهپوش بورمانی جوره بورمانی توصیف شد. هر دو ژالهپوش دیتریشیانا و جوره در حال حاضر مترادف ژالهپوش بورمانی در نظر گرفته میشوند.[۳][۵]
توصیف ویرایش
ژالهپوش بورمانی گیاهی است که ساقهها و برگهای بسیار کوتاهی به شکل رزت تولید میکند. هر برگ گوهای شکل معمولاً ۸-۱۰ میلیمتر طول و ۵-۶ میلیمتر عرض دارد. گلهای سفید در گروههای ۳ تا ۱۰ تایی روی گلآذینهای راسموس بلند ۶ تا ۱۵ سانتیمتری تولید میشوند که میتواند یک تا سه عدد در هر بوته باشد.[۶]
به طور معمول فقط ۲ سانتیمتر قطر دارد. همچنین یکی از سریعترین ژالهپوشهایی است که به دام میاندازد و برگهای آن میتواند در عرض چند ثانیه بهدور یک حشره بپیچد، در مقایسه با چند دقیقه یا ساعتهایی که برگهای دیگر ژالهپوشها طول میکشند تا طعمه خود را احاطه کنند. در طبیعت ژالهپوش بورمانی یکساله است، اما در کشت، زمانی که در ماههای سرد در داخل خانه رشد میکند میتواند سالها زندگی کند. از آنجایی که ژالهپوش بورمانی یک ساله است، مقادیر زیادی بذر تولید میکند.[۷]
ژالهپوش بورمانی در آیورودا بهعنوان یک ماده قوی روبفاسینت (Rubefacient) در نظر گرفته شدهاست.[۸]
توزیع ویرایش
محدوده طبیعی جغرافیایی آن شامل مناطق مدارگان و جنبمدارگان آسیا، استرالیا، هند، ژاپن، آسیای جنوبشرقی، اقیانوسیه، آفریقا و گوانگشی، گوانگدونگ، یوننان، فوجیان، تایوان چین است.[۷]
نگارخانه ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ Zhuang, X. (2011). "Drosera burmanni". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2011: e.T169038A6566220. doi:10.2305/IUCN.UK.2011-1.RLTS.T169038A6566220.en. Retrieved 18 November 2021.
- ↑ الگو:FloraBase
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Erickson, Rica. 1968. Plants of Prey in Australia. Lamb Paterson Pty. Ltd.: Osborne Park, Western Australia.
- ↑ Burman, Johannes. 1737. Thesaurus zeylanicus, exhibens plantas in insula Zeylana nascentes. Amsterdam. p. 207.
- ↑ Schlauer, J. 2009. World Carnivorous Plant List - Nomenclatural Synopsis of Carnivorous Phanerogamous Plants بایگانیشده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. Accessed online: 12 September 2009.
- ↑ Marchant, N. G., and George, A. S. 1982. Droseraceae. Flora of Australia, Vol. 8. pp. 9-64.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Brittnacher, John. "Growing Drosera burmannii and D. sessilifolia". International Carnivorous Plant Society. Retrieved 31 October 2016.
- ↑ Lewis, Walter H., 1977 Medical Botany - Plants Affecting Man's Health. John Wiley & Sons, St. Louis, Missouri.