کردبچه

یک صفحهٔ ابهام‌زدایی در ویکی‌پدیا

کردبچه[۱] نام یک طایفه کرد است که در دامنه‌های جنوبی رشته کوه البرز در شمال تهران، دماوند، خوار و ورامین زندگی می‌کنند. این طایفه همراه با چند طایفه دیگر کرد شامل جاوان (جابان)، شادلو، بوربور، سیلسپور، سیاه منصوری، زعفرانلو، و ایزانلو در زمان نادر شاه افشار در عوض فداکاری ایشان در سپاه نادر (قرن ۱۸) در منطقه شمال و شرق تهران و دماوند اسکان داده شده‌اند. از این زمان ایشان با گسترش فعالیت دامپروری و کشاورزی خود در سرتاسر این منطقه پخش و زندگی می‌کنند. عده‌ای دیگر از این طوایف در دوره آقامحمدخان قاجار در این ناحیه ساکن شده‌اند.[۲]

منابع ویرایش

  1. دهخدا، علی‌اکبر – لغت‌نامه دهخدا، 1373، چاپ اول، تهران، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران
  2. پازوکی طرودی، ناصر – آثار تاریخی دماوند، 1381، چاپ اول، تهران، اداره کل میراث فرهنگی استان تهران
  • کرد و پراکندگی او در گستره ایران زمین - ح. بهتویی - ۱۳۷۷ - تهران
  • ایل‌ها و طایفه‌های عشایری کرد ایران. علی میرنیا. ناشر نسل دانش. ایران. ۱۳۶۸.
  • آیت محمدی. سیری در تاریخ سیاسی کرد. انتشارات پرسمان. ۱۳۸۲
  • تاریخ افشار - میرزا رشیدادیب الشعرا - ۱۳۴۶
  • عبدالله شهبازی، مقدمه‌ای بر شناخت ایلات و عشایر، تهران: نشرنی،
  • KURDISH TRIBES