کردستان عراق

دولت مختار در خاورمیانه

کردستان عراق یا کردستان جنوبی[۱] (کردی: باشووری کوردستان)[۲][۳][۴] به بخش پرجمعیت کرد شمال عراق اشاره دارد. این بخش یکی از چهار بخش «کردستان» در آسیای غربی در نظر گرفته می‌شود که بخش‌هایی از جنوب شرقی ترکیه (کردستان شمالی)، شمال سوریه (کردستان غربی)، و شمال غربی ایران (کردستان شرقی) را نیز شامل می‌شود.[۵][۶] بیشتر منطقه جغرافیایی و فرهنگی کردستان عراق بخشی از اقلیم کردستان (KRI) است که به عنوان یک منطقه خودمختار توسط قانون اساسی عراق به رسمیت شناخته شده‌است. دولت اقلیم بر سر اداره مناطق خارج از قلمرویش، با دولت مرکزی عراق اختلاف دارد.[۷] مانند بقیه کردستان و برخلاف اکثر مناطق دیگر عراق، این منطقه داخلی و کوهستانی است.

نقشه تقریبی منطقه کردنشین عراق

لغت‌شناسی ویرایش

 
اربیل، پایتخت اقلیم کردستان

منشأ دقیق نام «کرد» نامشخص است. پسوند -ستان یک اصطلاح ایرانی برای منطقه است. ترجمه تحت اللفظی برای کردستان «منطقه کردها» است.

این نام قبلاً «کوردستان» نیز نوشته می‌شد.[۸][۹] یکی از نام‌های باستانی کردستان «کردوئنه» است.[۱۰][۱۱]

اقتصاد ویرایش

استان‌های دهوک، اربیل و سلیمانیه از نظر زمین‌های کشاورزی غنی هستند که گندم و غلات دیگر در آنجا کشت می‌شود.[۱۲] بیشتر مناطق دیم هستند، اما برخی سیستم‌های آبیاری کوچکتر نیز وجود دارد.[۱۲] گردشگری شاخه دیگری است که توجه دولت اقلیم را به خود جلب می‌کند.[۱۳] در سال ۲۰۱۴، اربیل به عنوان پایتخت گردشگری توسط شورای عرب گردشگری اعلام شد.[۱۴]

منابع ویرایش

  1. Ali, Othman (October 1997). "Southern Kurdistan during the last phase of Ottoman control: 1839–1914". Journal of Muslim Minority Affairs. 17 (2): 283–291. doi:10.1080/13602009708716377.
  2. "مێژوو "وارماوا" له کوردستان" (به کردی). Retrieved 24 December 2019.
  3. Yassin, Borhan (2008). "عێراقی دوای سه‌ددام و چاره‌نووسی باشووری کوردستان" (به کردی). Lund University Publications. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  4. "Ala û sirûda netewiya Kurdistanê" (به کردی). Retrieved 24 December 2019.
  5. Bengio, Ofra (2014). Kurdish Awakening: Nation Building in a Fragmented Homeland. University of Texas Press. p. 2. Hence the terms: rojhalat (east, Iran), bashur (south, Iraq), bakur (north, Turkey), and rojava (west, Syria).
  6. Khalil, Fadel (1992). Kurden heute (به آلمانی). Europaverlag. pp. 5, 18–19. ISBN 3-203-51097-9.
  7. "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2016-11-28. Retrieved 2016-11-15.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  8. The Edinburgh encyclopaedia, conducted by D. Brewster—Page 511, Original from Oxford University—published 1830
  9. An Account of the State of Roman-Catholick Religion, Sir Richard Steele, Published 1715
  10. N. Maxoudian, "Early Armenia as an Empire: The Career of Tigranes III, 95–55 BC", Journal of the Royal Central Asian Society, Vol. 39, Issue 2, April 1952, pp. 156–163.
  11. A.D. Lee, The Role of Hostages in Roman Diplomacy with Sasanian Persia, Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte, Vol. 40, No. 3 (1991), pp. 366–374 (see p.371)
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ "The Republic of Iraq, Drought in northern parts of the country" (PDF). Food and Agricultural Organization of the United Nations. 11 June 2021.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  13. "Shaqlawa". Ishtar Broadcasting Corporation. Archived from the original on 2016-08-27. Retrieved 2017-01-21.
  14. "UNPO: Iraqi Kurdistan: Erbil Best Arab Tourism Capital". unpo.org. Retrieved 2021-08-08.

لینک خارجی ویرایش