کنوانسیون تاسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی
کنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی (به انگلیسی: Convention establishing the World Intellectual Property Organization) و به اختصار WIPO، پیمان چند جانبهای است که موجب تاسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی شدهاست. این کنوانسیون در استکهلم، سوئد، در ۱۴ ژوئیه ۱۹۶۷ میلادی امضا شد و در ۲۶ آوریل ۱۹۷۰ به اجرا درآمد. از فوریه ۲۰۱۸، این کنوانسیون ۱۹۱ عضو دارد؛ ۱۸۸ کشور عضو سازمان ملل به علاوه جزایر کوک، سریر مقدس و نیووی. پنج کشور عضو سازمان ملل که کنوانسیون WIPO را تصویب نکردهاند عبارتند از ایالات فدرال میکرونزی، نائورو، پالائو، جزایر سلیمان، سودان جنوبی. این کنوانسیون به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی نوشته شدهاست و در عین حال همهٔ متون ترجمه شده به یک اندازه معتبر هستند. کنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی در ۲۸ اکتبر ۱۹۷۹ اصلاح شد.[۱]
نام بلند:
| |
---|---|
گونه | مالکیت فکری |
تاریخ امضا | ۱۴ ژوئیه ۱۹۶۷ |
مکان امضا | استکهلم، سوئد |
تاریخ اجرا | ۲۶ آوریل ۱۹۷۰ |
امضاکنندگان | ۵۰ |
گروهها | ۱۹۱ |
ضامن | سازمان جهانی مالکیت فکری |
زبانها | انگلیسی، فرانسوی، روسی، و اسپانیایی |
الحاق ایران به کنوانسیون ویرایش
مجلس ایران در تاریخ ۴ مهر ۱۳۸۰ با تصویب یک ماده واحده الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی را تصویب نمود که قانون مزبور در تاریخ ۲۷ مهر همان سال نیز به تأیید شورای نگهبان رسید.[۲]
پانویس ویرایش
- ↑ میرحسینی، سید حسن (تابستان ۱۳۹۶). مقدمهای بر حقوق مالکیت معنوی (ویراست سوم). تهران: نشر میزان. ص. ۵۰. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۱۱-۰۰۶-۰. دریافتشده در ۲۰ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ «قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی». مرکز پژوهشهای مجلس. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۱۹ آوریل ۲۰۲۰.
منابع ویرایش
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «WIPO Convention». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۹ آوریل ۲۰۲۰.