کهکشان چرخ گاری

کهکشان چرخ گاری (انگلیسی: Cartwheel Galaxy)، همچنین شناخته شده به عنوان ESO 350-40 یا PGC 2248، یک کهکشان عدسی و حلقه کهکشان در حدود ۵۰۰ میلیون سال نوری دورتر در صورت فلکی مجسمه‌سازاست. قطر این کهکشان حدود ۱۵۰ هزار سال نوری تخمین زده شده‌است.[۴] در سال ۱۹۴۱ فریتس تسوئیکی این کهکشان را کشف کرد.[۵] تسوئیکی این کشف خود را این چنین یاد کرد: یکی از پیچیده‌ترین مجموعه‌هایی که باید بر اساس دینامیک ستارگان توضیحی برای آن یافت.[۵][۶]

کهکشان چرخ گاری
کهکشان چرخ گاری از دید تلسکوپ جیمز وب
اطلاعات رصدی (مبدأ_(ستاره‌شناسی)#جی۲۰۰۰ مبدا)
صورت فلکیسنگتراش
بُعد00h 37m 41.1s[۱]
مِیل‏ 59″ 42′ ‎−33°[۱]
انتقال به سرخ۹۰۵۰ ± 3 km/s[۱]
فاصله500 Mly (150 Mpc)[۲]
قدر ظاهری (V)15.2[۱]
ویژگی‌ها
گونهS pec (Ring)[۱]
اندازه۴۴٫۲۳ کیلوپارسک (۱۴۴٬۳۰۰ سال نوری)
(diameter; 25.0 mag/arcsec2 B-band isophote)[۱][۳]
اندازه ظاهری (V)۱′.۱ × ۰′.9[۱]
نکات مهمRing shape
نام‌های دیگر
MCG-06-02-022a,[۱] PGC 2248[۱]

تلسکوپ هابل قبلاً چرخ گاری را بررسی کرده، کهکشان توسط گاز و غبار پنهان شده بود. تلسکوپ جیمز وب، با دوربین فروسرخ نزدیک، تصویربردار اصلی وب، تعداد ستاره‌های بیشتری را نسبت به مشاهده با نور مرئی نشان داده‌است. به این دلیل که ستارگان جوان هنگام مشاهده در مادون قرمز کمتر توسط غبار پوشیده می‌شوند. در تصویر منتشر شده وب داده‌های دوربین فروسرخ نزدیک آبی، نارنجی و زرد هستند. جزئیات ریز گرد و غبار در کهکشان نیازمند ابزار فروسرخ میانی وب است که در این تصویر ترکیبی به رنگ قرمز است. ابزار فروسرخ میانی مناطقی را در چرخ گاری نشان می‌دهد که سرشار از هیدروکربن‌ها و سایر ترکیبات شیمیایی، و همچنین غبار سیلیکات است. این مناطق، شبیه پره‌های مارپیچی، اسکلت کهکشان را تشکیل می‌دهند.[۷][۸]

کهکشان چرخ گاری در طیفهای نوری متفاوت (X-rayبا اشعه ماورای بنفشهای مرئیو مادون قرمز). این تصویر ترکیبی از داده‌ها از چهار فضای مختلف بر اساس رصدخانه: Chandra X-ray Observatory (بنفش) Galaxy Evolution Explorer (اشعه ماورای بنفش/آبی) تلسکوپ فضایی هابل (قابل مشاهده/سبز) و اسپیتزر تلسکوپ فضایی (مادون قرمز/قرمز).

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ ۱٫۸ "NASA/IPAC Extragalactic Database". Results for Cartwheel Galaxy. Retrieved 2006-11-25.
  2. Moore, Patrick (2000). The Data Book of Astronomy. CRC Press. p. 318. ISBN 0-7503-0620-3.
  3. De Vaucouleurs, Gerard; De Vaucouleurs, Antoinette; Corwin, Herold G.; Buta, Ronald J.; Paturel, Georges; Fouque, Pascal (1991). Third Reference Catalogue of Bright Galaxies. Bibcode:1991rc3..book.....D.
  4. Amram P, Mendes de Oliveira C, Boulesteix J, Balkowski C (February 1998). "The Hα kinematic of the Cartwheel galaxy". Astron. Astrophys. 330: 881–93. Bibcode:1998A&A...330..881A.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Zwicky F (1941). in Theodore van Karman Anniversary volume Contribution to Applied Mechanics and Related Subjects. Pasadena, California: مؤسسه فناوری کالیفرنیا. p. 137.
  6. Griv, Evgeny (Oct 2005). "Origin of the Cartwheel Galaxy: disk instability?". Astrophysics and Space Science. 299 (4): 371–385. Bibcode:2005Ap&SS.299..371G. doi:10.1007/s10509-005-3423-5 – via Springer.
  7. «جدیدترین تصویر جیمزوب منتشر شد: کهکشان چرخ گاری». کشف اسرار کیهان با جیمز وب. ۲۰۲۲-۰۸-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۰۲.
  8. ««جیمز وب» با عکس «چرخ گاری» دانشمندان را شگفت زده کرد». صدای آمریکا. ۱۲ مرداد ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۰۳.