کولوبورهینکوس

کولوبورهینکوس; محدودهٔ زمانی: کرتاسه پیشین، ۱۴۰ تا ۱۳۶ میلیون سال پیش PreЄ Є O S D C P T J K Pg N ↓
	coloborhynchus,کولولبورهینکوس
رده‌بندی علمی
فرمانرو:	جانوران
شاخه:	طنابداران
راسته:	پتروسورها
زیرراسته:	بال‌انگشتی‌سانان
تیره:	پرنده‌دستان
زیرخانواده:	پرنده‌دست
گونه نماد
	†Coloborhynchus clavirostris; Owen, 1874
گونه ها
	†C. capito? (Seeley, 1869); †C. clavirostris Owen, 1874; †C. fluviferox Jacobs et al., 2018;

کولوبورهینکوس نام یک سرده از تیره پرنده دستان است. بقایای یافت شده از این پتروسور که در انگلستان کشف شد، متعلق به دوره کرتاسه و اشکوب والاجنین (۱۴۰تا ۱۳۶ میلیون سال پیش^[۱])، می‌باشند. وی بزرگترین پتروسور دندان‌دار شناخته شده‌است.^[۲]

گونه خاص این جانور، Coloborhynchus clavirostris نام دارد.

تاریخ و طبقه‌بندی ویرایش

در سال ۱۸۷۴ ریچارد اوون، نظریه ارائه شده توسط هری سلی که اعلام می‌داشت پتروسورها نوعی پرنده هستند را رد کرد. وی گونه کلاویروتریس بر اساس هولوتایپ BMNH 1822، که قطعاتی از پوزه ای بود که در ناحیه هیستینگز در شرق ساسکس، انگلستان یافت کرده بود نام گذاری کرد. نام این گونه به معنای «پوزه میمون» است. با این حال، در سال ۱۹۱۳، رجینال والتر هولی نتیجه گرفت که این شکل پوزه ناشی از فرسایش بوده و این سرده از زیر خانواده پرنده دست می‌باشد.^[۳]

شرح ویرایش

نگاره گونه فلوویفرروکس

کولوبورنیکوس فقط از یک فک فوقانی کوچک شناخته شده‌است؛ بنابراین، با توجه به ارزیابی مجدد دیرینه شنایان رودریگز و کلنر در ۲۰۰۸ در مورد ک. کلاویروستریس، تنها با توجه به ترکیب منحصر به فرد خود از موقعیت‌های دندان‌ها در دهان، می‌توان آن را از بستگان خود متمایز کرد. درکلوبورنیکوس، دو دندان جلو به جلو خم شده بودند، در حالی که سه جفت دندان دیگر در فک پایینی به طرفین خم شده بودند؛ و دو جفت دندان آخرین (کاملاً سالم حفظ شده‌اند) به سمت پایین خم می‌شدند. این دندان‌ها فک وی را به پوزه کروکودیل شبیه می‌کرد.^[۳]

کولوبورنیکوس نیز مانند خویشاوندان نزدیک خود در جلوی آرواره‌های خود یک تاج دارد. اندازه پایه تاج به بالا باریک و باریک‌تر می‌شد، نه یک تاج باریک و یکنواخت نازک از بستگان خود داشته باشد. این نوع تاج ضخیم نیز چند گونه دیگر نیز دیده می‌شود که ممکن است نزدیکترین خویشاوند وی باشد.^[۳]

نمونه دوم کشف شده در برزیل نشان دهنده تمام این خصوصیات منحصر به فرد است. همان سال ۲۰۰۷ توسط دارن نیش به دیرینه‌شناس برزیلی، الکساندکلنر گزارش داده شد و احتمالاً نمونه دیگری از C. clavirostris را نشان می‌دهد، اگرچه هنوز توضیحی در این زمینه داده نشده‌است.^[۳]