گِراوه (به ایتالیایی و انگلیسی: Grave) از اصطلاحات موسیقی مربوط به سرعت موسیقی به معنای بسیار سنگین و آهسته است.[۱]
به عنوان توصیف یک موومان یا حرکت، «گراوه» تعیین‌کننده و معرف پاساژ یا قطعه ای است سنگین، آرام و جدی که در درون خود احساس عظمت و غم و حُزن را دارد. به عبارت دیگر حرکت موومان چنین حالت‌هایی را به شنوده القا می‌کند.
«گراوه» در مترونوم‌های مختلف سرعتی معادل «۴۰ تا ۴۸» ضربه در دقیقه را مشخص می‌کند.[۲]

در مفهومی دیگر «گراوه» به عنوان معرف بم‌ترین یا پایین‌ترین صدای یک نردبان صوتی (اِشل) محدود است.

نام‌ها و اصطلاحات مرتبط ویرایش

  • گراوی چمبالو کول پیانو اِفورته (Gravicembalo col piano E Forrte): نامی است که «بارتولومه اوکریستوفوری» سازنده ساز اهل فلورانس به اولین پیانو که در آغاز قرن ۱۷ ساخت داد.
  • گراوه مِنتِه (Gravemente): با سنگینی، با جدیت، با جلال
  • گراویس سیمو (Gravissimo): خیلی سنگین، بسیار تأکید کردن، خیلی فشار و زور آوردن روی صدا
  • گراوه چِمبالُوم (Gravecembalum): نام قدیمی ایتالیایی «کلاوسن»

جستارهای وابسته ویرایش

پانویس ویرایش

  1. پرویز، منصوری (۱۳۷۴). تئوری بنیادی موسیقی. تهران: کارنامه. صص. ۲۴۸. شابک ۹۶۴-۴۳۱-۰۰۱-۲.
  2. کمال پورتراب، مصطفی (۱۳۸۵). تئوری موسیقی. تهران: چشمه. صص. صفحه ۱۴۰. شابک ۹۶۴-۶۱۹۴-۲۷-۳.

منابع ویرایش