گوه

گُوِه (به انگلیسی: Wedge)، یکی از ماشین‌های ساده و ابزاری مکانیکی مثلثی شکل است که برای جدا نگه‌داشتن دو بدنه یا ایجاد شکاف در اجسام و کنترل بهتر به‌کار می‌رود. از مکانیزم این وسیله از دیرباز در ابزار سنگی مانند تیشه مشتی استفاده شده‌است.

مقطعی از شکل یک گوه، نیروی عمودی وارده به گوه باعث ایجاد نیروهای افقی می‌شود.

شکل گوه سه‌گوش است و نوک تیز آن در شکاف یا فاصله بین دو جسم فرو می‌رود و نیرو را می‌توان به انتهای آن، مثلاً با چکش، وارد کرد. سطح شیب دار گُوِه متحرک است؛ این کیفیت به افزایش و تغییر جهت نیرو کمک می‌کند، مانند: تبر، تیغه، چاقو. مزیت مکانیکی یک گوه را می‌توان از راه تقسیم درازای آن به پهنایش بر پایه این فرمول محاسبه کرد:

$MA={L \over W}$

منابع

۱. ^ McGraw-Hill Concise Encyclopedia of Science & Technology, Third Ed. , Sybil P. Parker, ed. , McGraw-Hill, Inc. , 1992, p. ۲۰۴۱.