گیاهپارچ × شریفهپسایی
گیاهپارچ × شریفهپسایی (نام علمی: Nepenthes × sharifah-hapsahii)، یک دورگه طبیعی بین گیاهپارچ قلمی و گیاهپارچ شگرف است.[۳][۴][۵] از بورنئو، شبه جزیره مالزی، سوماترا و تایلند ثبت شده است،[۶][۷][۸][۹][۱۰] اگرچه در ابتدا بهعنوان گونهای (گیاهپارچ شریفهپسایی) بومی شبه جزیره مالزی، جایی که گفته میشد در ارتفاعات زیر ۱۰۰۰ متر رشد میکند توصیف شده است.[نیازمند منبع]
گیاهپارچ × شریفهپسایی | |
---|---|
یک پارچ بالایی از گیاهپارچ × شریفهپسایی از پاهانگ، شبهجزیره مالزی | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
کلاد: | نهاندانگان |
کلاد: | دولپهایهای نو |
راسته: | میخکسانان |
تیره: | Nepenthaceae |
سرده: | Nepenthes |
گونه: | N. × sharifah-hapsahii |
نام دوبخشی | |
Nepenthes × sharifah-hapsahii | |
مترادف | |
|
نوع نماد گیاهپارچ × شریفهپسایی توسط جمات حاجی ادام (J. H. Adam) در پردیس دانشگاه ملی مالزی در ۲ اوت ۲۰۰۱ جمعآوری شد.
هم گونهنام (JHA ۸۰۰۰) و هم ایزوتایپ در هرباریوم دانشگاه سپرده موجودند.[نیازمند منبع]
این آرایه به نام معاون دانشگاه ملی مالزی، پروفسور داتو دکتر شریفه هاپسه سید حسن شاهابودین نامگذاری شد.[نیازمند منبع]
گیاهپارچ × غزالینا (Nepenthes × ghazallyana)، بعد از غزالی اسماعیل)[۱۱] مترادف گیاهپارچ × شریفهپسایی است.[۴]
شرح ویرایش
ساقه این دورگه، استوانهای، بدون کرک بوده و ممکن است تا ارتفاع ۵ متر بالا برود. برگها از نظر بافت چرمی، از نظر ریختشناسی نیزهای یا مستطیلی و به طول ۹ تا ۲۰ سانتیمتر هستند. پیچکها ممکن است تا ۲۰ سانتیمتر طول داشته باشند. پارچها در قسمتهای پایینی و فوقانی بیپایه و در وسط لولهای هستند. ارتفاع آنها به ۱۵ سانتیمتر و عرض آن ۳.۵ سانتیمتر میرسد. کلاهک استوانهای و ضخامت ۱ تا ۲ میلیمتر است. دندانها و دندههای داخلی مشخصی دارد. سرپوش آن دایرهای است و با غدد متعدد در سطح زیرین پوشیده شده است. گیاهپارچ × شریفهپسایی دارای گلآذین خوشهای است که طول محور آن ۳۰ تا ۳۵ سانتیمتر است. گل آذین ماده در حال حاضر ناشناخته است.[نیازمند منبع]
شناسایی ویرایش
گیاهپارچ × شریفهپسایی بیشتر شبیه گیاهپارچ قلمی است. جدول زیر ویژگیهایی را نشان میدهد که بر اساس آدام و حفیظ این دو گونه را متمایز میکنند.[نیازمند منبع]
ویژگیهای ریختشناسی | گیاهپارچ × شریفهپسایی | گیاهپارچ قلمی |
---|---|---|
شکل ساقه بالایی | استوانهای | مثلثی یا زاویهای |
پایه لامینا | در ناحیهای مانند دمبرگ و قاعده ساقه بدون جریان اما در هم چسبیده به مدت تقریباً نصف محیط آن ضعیف شود. | بالها تقریباً در یک میانگره گسترش نمییابند. |
توزیع غدد شهد در سطح پلک تحتانی | غدد شهد متعددی در سرتاسر سطح پلک تحتانی توزیع شده است | غدد شهد به ندرت در سطح پلک پایین پخش میشوند |
نوع غدد گوارشی روی حفره دیواره داخلی پارچ | غدد روکشدار: بهطور برجسته توسط سقف اپیدرمی گسترده پوشیده شده است، بیش از نیمی از غدد را پنهان میکند. | غدد در معرض: سقف اپیدرمی که غدد گوارشی ضعیف را پوشش میدهد تقریباً تمام قسمتهای غدد را در معرض دید قرار داده است. |
دندههای کلاهک | Distinct | نامحسوس |
پدیسلها | ۲ گل در ۲/۳ پایین و ۱ گل در ۱/۳ قسمت بالایی نژاد نر | همه ۱ گل |
آدام و حفیظ همچنین خاطرنشان کردند که گیاهپارچ × شریفهپسایی تا حدودی شبیه گیاهپارچ توبا است که در چندین جنبه ریختشناسی برگ و گلآذین با آن تفاوت دارد. بر خلاف گیاهپارچ توبا، گیاهپارچ × شریفهپسایی دارای غدد فراگیر در دیواره پارچ داخلی، ساقههای یک گل در یک سوم بالایی نژاد نر و رگههای طولی متعدد بر روی لایه است.[نیازمند منبع]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Adam, J.H., C.C. Wilcock & M.D. Swaine 1992. The ecology and distribution of Bornean Nepenthes. بایگانیشده در ۲۰۱۱-۰۷-۲۲ توسط Wayback Machine Journal of Tropical Forest Science 5(1): 13–25.
- ↑ Macfarlane, J.M. 1908. Nepenthaceae. In: A. Engler. Das Pflanzenreich IV, III, Heft 36: 1–91.
- ↑ McPherson, S.R. 2009. Pitcher Plants of the Old World. 2 volumes. Redfern Natural History Productions, Poole.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Schlauer, J. N.d. Nepenthes × sharifah-hapsahii بایگانیشده در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. Carnivorous Plant Database.
- ↑ Rice, B.A. 2006. Do you want to tell me about a species I missed? The Carnivorous Plant FAQ.
- ↑ Clarke, C.M. 1997. Nepenthes of Borneo. Natural History Publications (Borneo), Kota Kinabalu.
- ↑ Clarke, C.M. 2001. Nepenthes of Sumatra and Peninsular Malaysia. Natural History Publications (Borneo), Kota Kinabalu.
- ↑ (به ایتالیایی) Catalano, M. 2010. Nepenthes della Thailandia: Diario di viaggio. Prague.
- ↑ McPherson, S.R. & A. Robinson 2012. Field Guide to the Pitcher Plants of Borneo. Redfern Natural History Productions, Poole.
- ↑ McPherson, S.R. & A. Robinson 2012. Field Guide to the Pitcher Plants of Peninsular Malaysia and Indochina. Redfern Natural History Productions, Poole.
- ↑ Adam, J.H. & C.C. Wilcock 1995. A new natural hybrid of pitcher plant from Sabah, Malaysian Borneo. Borneo Sci. 1: 1–7.