گیرنده ۱ آسیالوگلیکوپروتئین
گیرنده ۱ آسیالوگلیکوپروتئین (انگلیسی: Asialoglycoprotein receptor 1) یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «ASGR1» کُدگذاری می‌شود.[۴]
این گیرنده یک پروتئین تراپوسته‌ای است که نقش حیاتی در هم‌ایستایی گلیکوپروتئین‌های سرم (خون) دارد و این کار را از طریق تنظیم و میانجی‌گری در آندوسیتوزِ بازماندهٔ تجزیهٔ لیزوزومی گلیکوپروتئین‌ها، و آشکارسازی ریشه‌های گالاکتوزی و ان-استیل‌گالاکتوزامین آنها انجام می‌دهد.
گیرنده‌های آسیالوگلیکوپروتئین ممکن است عفونت کبدی توسط برخی ویروس‌ها، از جمله هپاتیت ب را تسهیل کند و یکی از اهداف مولکولی در انتقال دارویی مختص به کبد است.
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000020884 - Ensembl, May 2017
- ↑ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ "Entrez Gene: Asialoglycoprotein receptor 1". Retrieved 2018-10-02.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Asialoglycoprotein receptor 1». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۹.
برای مطالعهٔ بیشتر ویرایش
- Yik JH, Saxena A, Weigel PH (June 2002). "The minor subunit splice variants, H2b and H2c, of the human asialoglycoprotein receptor are present with the major subunit H1 in different hetero-oligomeric receptor complexes". J. Biol. Chem. 277 (25): 23076–83. doi:10.1074/jbc.M202748200. PMID 11943787.
- Seow YY, Tan MG, Woo KT (July 2002). "Expression of a functional asialoglycoprotein receptor in human renal proximal tubular epithelial cells". Nephron. 91 (3): 431–8. doi:10.1159/000064283. PMID 12119473.
- Huang T, Deng H, Wolkoff AW, Stockert RJ (October 2002). "Phosphorylation-dependent interaction of the asialoglycoprotein receptor with molecular chaperones". J. Biol. Chem. 277 (40): 37798–803. doi:10.1074/jbc.M204786200. PMID 12167617.
- Yik JH, Saxena A, Weigel JA, Weigel PH (October 2002). "Palmitoylation-defective asialoglycoprotein receptors are normal in their cellular distribution and ability to bind ligand, but are defective in ligand uptake and degradation". Biochem. Biophys. Res. Commun. 297 (4): 980–6. doi:10.1016/s0006-291x(02)02298-2. PMID 12359251.
- Yik JH, Weigel PH (December 2002). "The position of cysteine relative to the transmembrane domain is critical for palmitoylation of H1, the major subunit of the human asialoglycoprotein receptor". J. Biol. Chem. 277 (49): 47305–12. doi:10.1074/jbc.M208751200. PMID 12370180.
- Sørensen AL, Rumjantseva V, Nayeb-Hashemi S, Clausen H, Hartwig JH, Wandall HH, Hoffmeister KM (August 2009). "Role of sialic acid for platelet life span: exposure of beta-galactose results in the rapid clearance of platelets from the circulation by asialoglycoprotein receptor-expressing liver macrophages and hepatocytes". Blood. 114 (8): 1645–54. doi:10.1182/blood-2009-01-199414. PMC 2731641. PMID 19520807.
- Yang J, Wang F, Tian L, Su J, Zhu X, Lin L, Ding X, Wang X, Wang S (June 2010). "Fibronectin and asialoglyprotein receptor mediate hepatitis B surface antigen binding to the cell surface". Arch. Virol. 155 (6): 881–8. doi:10.1007/s00705-010-0657-5. PMID 20364278.
- Liu J, Hu B, Yang Y, Ma Z, Yu Y, Liu S, Wang B, Zhao X, Lu M, Yang D (September 2010). "A new splice variant of the major subunit of human asialoglycoprotein receptor encodes a secreted form in hepatocytes". PLoS ONE. 5 (9): e12934. doi:10.1371/journal.pone.0012934. PMC 2944864. PMID 20886072.
- Zhang X, Lin SM, Chen TY, Liu M, Ye F, Chen YR, Shi L, He YL, Wu LX, Zheng SQ, Zhao YR, Zhang SL (April 2011). "Asialoglycoprotein receptor interacts with the preS1 domain of hepatitis B virus in vivo and in vitro". Arch. Virol. 156 (4): 637–45. doi:10.1007/s00705-010-0903-x. PMID 21207081.
 | این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی مولکولی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |