یهودیان مسیحی (انگلیسی: Jewish Christian) پیروان یک فرقه مذهبی یهودی بودند که در اواخر دوره معبد دوم یا قرن اول پس از میلاد در یهودیه (استان روم) ظهور کردند. این یهودیان معتقد بودند که عیسی مسیح در یهودیت است، و آموزه‌های او را با ایمان یهودی، از جمله رعایت شریعت یهود یا هلاخا آمیختند. مسیحیت یهودی پایه و اساس مسیحیت اولیه است که بعدها به مسیحیت کاتولیک و ارتدوکس شرقی تبدیل شد. مسیحیت با انتظارفرجام‌شناسی یهودی آغاز شد و پس از خدمت زمینی، تصلیب عیسی و تجربیات پیروانش پس از مصلوب شدن، به پرستش عیسی تبدیل شد. دانش‌پژوهی مدرن درگیر یک بحث مداوم در مورد تعیین مناسب برای اولین پیروان عیسی است. بسیاری اصطلاح مسیحیان یهودی را با توجه به اینکه هیچ اتفاق نظری در مورد تاریخ تولد مسیحیت وجود ندارد، نابهنگام می‌دانند. برخی از محققان مدرن، تعبیر «یهودیان ایماندار به عیسی» یا «پیروان یهودی عیسی» را به‌عنوان منعکس‌کننده بهتر زمینه اصلی پیشنهاد کرده‌اند. یهودیان مسیحی اصول شریعت یهود را حفظ کردند. [۱]

مسیحیان یهودی که به نام ناصری ها نیز شناخته می شوند، پیروان عیسی مسیح بودند که در اواخر دوره معبد دوم از فرقه مذهبی یهودیان پدید آمدند. آنها به عیسی به عنوان مسیح ایمان داشتند و از تعالیم یهودی و مسیحی حمایت کردند. آنها بخشی از جامعه مسیحی اولیه بودند و در شکل گیری مسیحیت به عنوان یک دین متمایز سهیم بودند.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش