آب‌کش معمولاً وسیله‌ای کاسه‌ای شکل است که به منظور آب‌کشی و جداسازی مواد خوراکی از قبیل برنج و ماکارونی در آشپزخانه به کار می‌رود. آب‌کش معمولاً از جنس چوب، فلزات سبک وزن، مانند آلومینیوم یا ورقات نازک فولادی ساخته می‌شود، ولی انواع پلاستیکی و سیلیکونی آن نیز موجود است. ساختار این وسیله، شامل یک ظرف با سوراخ‌های متعدد برای عبور و جداسازی مایع از غذا است.[۱]

یک آب‌کش خانگی

گویش شیرازیویرایش

در گویش شیرازی، به آن ترش باله میگویند. این کلمه ابتدا تراوش پیاله بوده که به مرور زمان به ترش باله تغییر پیدا کرده‌است.[نیازمند منبع]

گویش اصفهانیویرایش

در گویش اصفهانی به آن سماخ پالون میگویند.

گویش یزدیویرایش

در گویش یزدی به آن تُرُش‌مالا گفته می‌شود. این نام احتمالا از عبارت دُرُشت‌بالا گرفته شده است.

پانویسویرایش

منابعویرایش